आईस्क्रीम

तुझ्यासाठी म्या काय नाय केलंय

माझं मन बी बोन्साय केलंय

पयलं व्हतं त्ये धरणावाणी

त्यात मॉप व्हतं पाणी

रंगीत मासळी पवत होती

मस्त लव्हाळं झुलंत होती

दिवसा खोखो नि रात्री कबड्डी

जल्ला स्पीड म्हणू कि जेट्टी

चाबूक घेऊन खाली तू आली

काय ठाऊक तू खाऊन आली ?

फटक्यात जिंदगी स्मशान केली

ती चमचमती दुनिया बी गेली

त्या समद्यास्नी मारून टाकलंय

मॉप पाणी बी आटवून टाकलंय

समद्या भावनांना पेटवून टाकलंय

माझं मन बी बोन्साय केलंय

पयला होतो म्या ताडावाणी

दिस रात एक मज होते

स्कॉसपूस प्येग बाबा , स्कॉसपूस प्येग

फक्त एक मारा मग वर होतील ल्येग

जास्त पैक नकोत त्याला

मारा बाजारात फेरी

क्वार्टरला जोड द्या पिळून हापूसची कैरी

आकाश होईल काळेनिळे

दिसेल पुब्लिश भारी

जीभ होईल जड

मग सुटतील नव्या फैरी

कसले वेब आणि कसले सायन्स

इथे "थोमोस रयुतर" पण मिळेल

जो मारल स्कॉसपूस प्येग

फक्त तोच पेपर टंकेल

टंकत सुटा पेपर सारे

सोडा , सोडा आंजावारी

जोडीला एक क्वार्टर ठेवा

नि सोबत हापूसची कैरी

एकच बस्स , पुरे झालं, असा नसतो क्रायेतीरिया

भोपळ्याने सर्व भाज्यांना दमात घेतलं

सांगितलं मी आजपासून आहे तुमचा राजा

शेपू पालक सर्वानी शेपूट घालून मान दिला

अन बनल्या भोळी प्रजा

शेपूला केला मंत्री त्याने

पालक झाला प्रधान

धुसफुसणारी भेंडी वझीर केली

देउनी खास सन्मान

कसेबसे ते राज्य उभारले

कांदे बटाटे रुसले

संख्येने ते जास्त म्हणोनि

आरक्षण मागत सुटले

कोथिंबीरही मिरचीसंगे चूल मांडते वेगळी

कडीपत्ताही राग आळवतो तर पुदिन्याची बंडाळी

वांगे आपले अलिप्त तेथे , ना कसलीही चिंता

गनिमीकावा गवार वापरते , वाढवत सुटते गुंता

लाल करा ओ , माझी लाल करा

येता जाता लाल करा

पुसा मला तुम्ही येता जाता

पुसूनि पुरते हाल करा ,

लाल करा ओ लाल करा

येता जाता लाल करा

भजा मज तुम्ही भाई दादा

तुमचाच राहीन , हा पक्का वादा

गॉड बोलुनी बेहाल करा

लाल करा ओ माझी लाल करा

येता जाता लाल करा

समजू नका मज ऐरागैरा

नीट बघून घ्या माझा चेहरा

या गोंडस, लोभस मित्रासाठी

प्रेमाची पखाल करा

लाल करा ओ माझी लाल करा

येता जाता लाल करा

नका कटू कधी बोलत जाऊ

बनेन मग मी शंभू न शाहू

ठोकत राहा

घडत जाईन

बोलत राहा

ऐकत जाईन

येऊन दे मनातले बाहेर सारे

कल्पनेला अनाहूत बळ मिळेल

शब्दपंखानी उडत जाईन

पोहोचेन सत्वर कवींच्या गावा

सुंदर कविता लिहीत जाईन

रांगतोय सध्यातरी असं वाटतेय

हळूहळू तुमच्या जवळ येत जाईन

प्रेमाने प्रेमाला जोडत जाईन

ठोकत राहा असेच

हळूहळू घडत जाईन

शोधत राहा स्वतःमध्ये मला

इथेच पुढे असेन तुमच्यासमोर

जवळ येता जरा , दूर दूर जात राहीन

बनायचंय थंडगार बर्फ़ावानी

माया करा मजवर आपुल्या लेकरावानी

कल्पनेच्या जगात रमतो मी

बाई पलंगावर बसून होती

गुलाबराव मस्त मळत होते

मळता मळता बघत होते

बाईकडं गिधाडावानी

बाई टाकत व्हती ऊसाश्यावर उसासे

कधी येतायत गुलाबराव आणि काढतायत एकदाची पिसे

मळता मळता थाप मारली

राळ उडालेली नाकात बसली

शिंकेवरती शिंक आली

शिंकण्यातच सारी रात गेली

आवाजाने गावाला जाग आली

बाई जाम उखडली

वाहून शिव्यांची लाखोली

चरफडत चोरपावलांनी निघून गेली

रात बी गेली अन बाई बी

थापा मारण्यातच वेळ गेली

{{{{ सिद्धेश्वर विलास पाटणकर }}}}

जर विशालची तरही तर आमची जरही

(जरही) या दिशेला एकदाही यायचे नव्हते मला

मोकळे हापिसात् कधिही, व्हायचे नव्हते मला
या दिशेला एकदाही यायचे नव्हते मला,

कळ उठता पोटातूनी, दाबूनी ठेउ किती?
दर्प जहरी इतरे जनांना, द्यायचे नव्हते मला

आज गडबड जाहली पोटामधे माझ्या कशी?
करपट ढेकर द्यायची, मिटींग मधे नव्हती मला

वेळ नाही काळ नाही, ना कुणाची लाजही,
पाचवी वाटी बासुंदीची , प्यायची नव्हती मला,

पेरणा सांगायलाच पाहिजे का दर वेळी?

चालः- गे मायभू तुझे मी

नोटा

नोटा कितीक असती
हजार पाचशेच्या
नाही कुणास मुल्य
कागद वाटती साऱ्या

दूरस्थ आयकर विभाग
ठाऊक पाहतो मजला
डोळ्यांत् कॅशियरच्या
अनुकंप दाटलेला

झालो विवश परंतु
बोलणार काही नाही
निःशब्द भावनांना
होळीच साक्षी राही

अत्यंत भित्रे
08112016
पैजारबुवा,

पेर्णा... ;)

ह्याच्यातून त्याच्यात
त्याच्यातून ह्याच्यात

शब्दातून क्रीडेत
क्रीडेतून शब्दात

व्यासातून आसात
आसातून व्यासात

शब्दांच्या मनोय्रात
मनोय्रांच्या शब्दात

अर्थ नाही आशयात
आशय नाही अर्थात

रिकाम्या कुंथनात
कुंथनातून रिकाम्यात..

शब्दकृतींच्या प्र-हारात
भासं~कृतींच्या पूर्ण-विरामात! ;)

कवी- अपना