ढिश्क्लेमर - पोगो बघणार्यांसाठी नाही....नंतर बोंब मारु नये :D
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
नशिल्या दिवसाची संध्याकाळची वेळ
शुभ्र वाळूसोबत गुंजणार्या लाटा
खिदळणारे ओठ आणि सूचक नजरा
सोनेरी पाणी व शनेलचा सुगंध
धुंद संगीताचा मंद आवाज
"गरम सोबती" बरोबर आवडती "श्टेपनी"
बोला आणखी काय हवं?
मला लिहिते करण्यात मोलाची भूमिका बजावणारे जेष्ठ मिपाकर अविनाश कुलकर्णी (अकु काका) यांना भावपूर्ण श्रद्धांजली. ईश्वर त्यांच्या आत्म्यास सद्गती देवो ही प्रार्थना.
ब्रह्मांड लोकातून चिन्मय परत आल्यावर बोललेला नवस फेडायला जानकी बाई लगेच पुढल्या दोन दिवसांनी काशी यात्रेला गेल्या होत्या.
कोविडमुळे नाक-शिंकर-प्राणायाम करताना आठवतं काहीबाही..
'शिंच्या येणारे, तंबाखू चुना आण 'आऽआऽऽआऽऽआक्षीऽऽऽऽऽ' गाय-छाप!
पितळेच्या तबकात पोपटी हिरवी पाने मांडताना
नाकपुडीतनं नसं ओढलेला हात शिकंर-नाकासहीत
धोतराला पुसतं आजोबा आवाज द्यायचे.
बरेचसे इतर आजोबा पुजाअर्चात रमायचे
पण हे मात्र
सुपारीची खांड फोडतानाचा घोळक्यासह
मास्तर पैसे लावून रम्मी खेळतात म्हणूनशान
विद्यार्थ्याने चालवलेल्या छोट्याश्या
गावातल्या पेप्रातपण यायचे
भादरायला हवे वाढलेले, भादरायला गेलो
न्हावी होता बिझी म्हणून पेपर वाचू लागलो
पेपर वाचता वाचता एक जाहिरात बघितली
होती तशी छोटी पण लक्षात बाकी राहिली
नंबर आला जवळ म्हणून पेपर घेतला छाटून
न्हावी होता मग्न कामात , दिला खिशात ढकलून
भादरवुन थेट घरी मी अंघोळीला गेलो
जाहिरात तशीच खिशात पडून , विजार मागे सोडून आलो
दुसर्या दिवशी आरोळीने जाग मला आली
मला वाटलं मनातल्या मनात, आमची हि खपली
उभा राहिलो बघण्यासाठी , बघतो तर हे काय
जाहिरातीचे पान हाती घेऊन डोके पिटत होती हि बाय
माननीय श्री डोनाल्ड ट्रम्प तात्या यांच्या TrumpIndiaVisit दरम्यान पुणे दौऱ्यातील मधील कार्यक्रम. सकाळच्या 5.30 ला येणाऱ्या महाराष्ट्र एक्सस्प्रेस ने ७ वाजता पुणे रेल्वे स्टेशन वर आगमन
मका यांच्याकडून हे सुरांनो चंद्र व्हा हे फ्युजन ऐकवून स्वागत
रिक्षा चालका सोबत भाड्यावरून वाद. शेवटी PMT ने शनवार पेठेतल्या खोलीकडे रवाना.
९ वाजता मोतीबागातील चहा आणि श्रीकृष्ण मिसळ यांचा नाश्ता आणि मेलानिया वाहिनी सोंबत तुळशीबागेत खरेदी.
बघुनी तुझी ती रंगीत अम्ब्रेला
जीव माझ्झा कासावीस झाला
असलीस जरी तू तोंडाने फाटकी
तुझी अम्ब्रेला मात्र नीटनेटकी
रंगबिरंगी चांदण्या त्यावरी
झेलण्या ओघळण्या पाऊस सरी
कापड ऐसे तरल मुलायम
पिळवटते हे हृदय ते कायम
सडपातळ ती नाजूक दांडी
बघणार्यांच्या उडती झुंडी
बटनावरती नक्षीदार दांडा
देती सलामी बघणाऱ्या सोंडा
काय असे ते गुपित न कळले
त्या अम्ब्रेलातच सर्व अडकले
मीही नसे अपवाद त्याला
मलाही आवडली तिचीच अम्ब्रेला
===========================
सिद्धेश्वर विलास पाटणकर
पारंपरिक बायकांच्यात,
एक गोष्ट कॉमन असते.
आई झाल्यावर त्यांच्यातली,
बायको बरीचशी मरते.
सगळ लक्ष मुलांकडे,
त्यांचं सुख पहिलं!
नवरा म्हणजे शंकराची पिंडी,
वाटीभर दूध.., वाहिलं..न वाहिलं!
''अग तुला काही होतय का ?
मी स्वंयपाक करू का ? "
" तुम्ही स्वयं - पाक'च करता!
तोच पिऊन मी मरू का!???" (दुष्ट दुष्ट बायकू! 
)
मी पण अमिताभ बनलो असतो भाय
पण आपल्याला रोलच कधी मिळाला न्हाय
" अय साला " करून, डिट्टो करतो हाणामारी
स्टाईल आपली बघून येड्या होतात साऱ्या पोरी
बिग बी ची ऍक्टिंग म्हणजे खाऊ वाटलं काय
उंची सोडली तर बाकी इथं सर्व ठीक हाय
मी पण अमिताभ बनलो असतो भाय
पण साला तसा रोलंच मिळाला न्हाय
शहेनशहा बनुन बाहेर पडलो एका काळ्याभोर रात्री
चमकणारा हात बघून लागली भरपूर मागे कुत्री
लटपट लटपट धावत होतो जणू अग्निपथावरती
जंजीर धरुनी दिवार चढलो मग पडलो तोंडावरती
तोंड फुटुनी पार सुजले , आला गळ्यात माझ्या पाय
