प्रेर्ना - मातीचे पाय
पयन स्प्र्शुन अले
ते हत मलले होते
लक्क उमग्ले तेवहा
ते पय मतिचे होते
मि केवल पहत होतो
पयन्च्य खल्चि धुल
ति ललतस लववि
हे एकच मथि खुल
मि इथ्वर पहुन अलो
पौल्खुना विर्नर्या
अधि कुन्वत, मगुन
कप्ति विकत हस्नर्या
अत पुन्ह चलवे पुधे,
कि परत फिर्वे?
सोस न-लयक पयन्चे
पुसुन अव्घे तकवे?
प्रेमल श्ब्दन्चि ओल
मनत र्झिपत नहि
व्हवे नत्मस्त्क
पयहि दिसत नहि
भादव्याची सांज होती, शृंगार संध्येचा मांडला
जाता जाता रवीने,कांचन ठेवा सांडला
काही डोळ्यांनी टिपला,काही नदीने लुटला
डोळ्याच्या कडांनी,मनाच्या तळी तो पोचला
नदीने मात्र, मुक्तहस्ते नभाला देऊनी टाकला
श्यामश्वेत मेघांनी,तो गिरी कंदरी वाटला
चाखला डोलणाऱ्या बकांनी,ठाव सोनेरी जाहला
पच्छीमेच्या मंद वाऱ्यांनी, त्यातला,थोडा किनारी आणला
मोठेपणा नदीचा पाहूनी जीव माझा भारावला.
संपले का रंग सारे
का कुंचले मोडले
दोन रंगात सारे
विश्व का रे रेखले
नीळा सावळया निर्झराचा
रंग कोठे लपवीला
काय ठावे तुझ्या मानसी
शुभ्र धवल का रे भावला
अंथरुन कालीन धवल
लपवले रंग सारे
उजळून विश्व सारे
दीप तेज मंदावले
नील गगन ,धवल तारे
वाहती उष्ण वारे
शोषून धवल रंग
हळूच फुटती धुमारे
येता ऋतुराज यौवनाचा
उघडेल मूठ त्याची
आशा हीच उद्याची
उधळून रंग सारे
उमटतील चित्रं नव पल्लवांची
ढिश्क्लेमर - पोगो बघणार्यांसाठी नाही....नंतर बोंब मारु नये :D
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
नशिल्या दिवसाची संध्याकाळची वेळ
शुभ्र वाळूसोबत गुंजणार्या लाटा
खिदळणारे ओठ आणि सूचक नजरा
सोनेरी पाणी व शनेलचा सुगंध
धुंद संगीताचा मंद आवाज
"गरम सोबती" बरोबर आवडती "श्टेपनी"
बोला आणखी काय हवं?
(विडंबनच आहे, ह. घ्या. हे.वे.सा.न.ल.)
.
.
.
.
महापुरुष आणि तीर्थस्थाने
बाप आणि आई
डोळ्या समोर आली नसतील तर नसू देत
कुबट वास दाराआडुन पडतो आहे बाहेर
किती बाहेर?
यत्र तत्र सर्वत्र , नाकाच्या आर पार
नाकातले केस जळून जात आहेत , जळत आहेत
किती वेळ ?
पोटातले ढवळतंय, येतेय बाहेर, कोण आहे तिथे आत
कुणी तरी एक बसला आहे स्तब्ध....
करत असेल का तो ही त्या भयानक वासाचा विचार?
जळत असतील का त्याचेही नाकातले केस
दरवाज्याबाहेर , दरवाज्याच्या पलीकडे?
कुणी उभाही राहू शकत नाही , त्या वासाशिवाय ...
मग मी माझे नाक घट्ट दाबून , आलेली कळही दाबून ,
डोळे आणि डोळ्यात जीव आणि पाणी घेऊन
शांतपणे उभा राहतो....
उंच उधळला इकडून तिकडे, बापाचे (काय) चुकले
भंजाळून पडला तोंडावर खाली, भावानेही धुतले
दुरूनच पाहुनी पटकन आला, वर्दीने(ही) ठासले
पारावरती विसावलो अन तिथेच चुकले
खबर होता कर्णोकर्णी, बघ्यांचेही फावले
तडफडलो पण थांबले नाही, सगळ्यांनीच धुतले
सुजून गेली अंगे सगळी, प्लास्टरही घातले
पाटलीणीस चुकून आपले म्हटले, (अख्ख्या) गावाने धुतले...
बसण्याचा हिशोब साचा
एक ग्लास त्याचा, एक माझा!
दिसायला दोन्ही एकच
ब्रँडही सारखाच
फक्त चखण्याची रित
ज... रा निराळी
म्हणूनच.. एक ग्लास त्याचा,एक माझा!
माझा आधी संपेल, त्याचा नंतर
चालायचंच हे असं जंतरमंतर! अगदी निरंतर..
त्यातूनच घडते जादू शेवटी
टेस्टी... लज्जतदार... सुरंगी
पण तरिही..
एक ग्लास त्याचा, एक माझा!
