एक आई दाराआडून बघते आहे बाहेर
किती बाहेर?
कॉलनीच्या बाहेर, ग्राऊंडच्या पार
जिथे एक मुलगा खेळतो आहे मुग्ध....
करत असेल का तो तिचा काही विचार?
येत असेल का तो ही
खेळण्यातून बाहेर, ग्राऊंडच्या अलीकडे?
आईला दाराआडून बाहेर यायचं नाही...
मग ती वेताची काठी हळूच चाचपते,
ती काठी पाठीत घेऊन
मुलगा अविश्रांत कोकलत राहतो....
काठी सापडलेली आई
सताड उघडलेल्या दाराआडून सुतत राहते...
सुततच राहते....
-चमचमचांदन्या
मूळ प्रेरणा: काॅफी ही निमित्तमात्र..
(मूळ कवयित्री प्राची अश्विनी यांची माफी मागून)
मग पुढे असं होतं की ..
दातामधलं अंतर वाढत जातं.
डोळ्यामधला नंबर वाढत जातो.
बोळक्यामधलं हसू निवत जातं...
नावं होतात विसरायला..
आणि घरचे लागतात रागवायला..
फुफ्फुस लागतं धापा टाकायला..
असं होऊ नये म्हणून भेटायचं..
डॉक्टर हा निमित्तमात्र..
काळ्या पिशवीत पिशवीत
(श्री विठ्ठल वाघांची क्षमा मागून)
काळ्या पिशवीत पिशवीत बॉटल हालते
बॉटल हालते बॉटल हालते
बाईल थयथया नाचते दोस्त घरी बोलवितो
घरी बोलवितो दोस्त घरी बोलवितो
घरन बाबा हाकलतो छंदी फंदीच्या जोडीला
जिभे सरसती नाचे घोट जाताच पोटाला
तरतरी मना येते मती न्हाती धूती होते
रंगीत पान्याच्या वासाची चाहूल आवशीला जाते
भय जिवाला पडते वाट दोस्ताची लागते
दोस्त बॉटल झाकतो मी चकना लपवितो
दोस्ता र आता कलटी र आता पळूया र माझ्या राज्या
( सुरेश भट _/\_ )
चल उठ रे बेवड्या
झाली सांज झाली...
बाहेर दारू गुत्त्यांना
हलकेच जाग आली
उघडले कधीचे
गुत्त्यांचे द्वार बंद
अन्‌ चोरपावलांनी
आला देशीचा गंध
गल्ल्यावरी गुत्त्याच्या
आंटी येऊन बसली...
बाहेर दारू गुत्त्यांना
हलकेच जाग आली
चल लवकरी आता
पहिल्या धारेचा सहारा
मोसंबी नारंगी ठर्रा
करती तुझा पुकारा
सज्ज साथ देण्या
पापड अंडी चकली...
बाहेर दारू गुत्यांना
हलकेच जाग आली
नोटा
(चाल : गे मायभू तुझे मी)
नोटा अनेक असती
येती तुझ्याकडे त्या
मी नोट शोधतो माझी
परक्याच भासती साऱ्या
दूरस्थ योजना* त्या
खुणवी सदा मनाला
मी गुंतवित जाता
बुडतात घेऊनि मजला
मागावयास जाता
देती कुणी न काही
नोटांनी भरले पाकिट
मी स्वप्नी रोज ते पाही
* योजना - बँका, पतपेढ्या इ. आणतात त्या नवनवीन "स्कीम"
हा ।। गुरु महिमा ।। चाच पुढील विस्तार आहे. ( बऱ्याच जणांच्या म्हणण्यानुसार विडंबन हि स्वतंत्र कविता आहे व ते स्वतंत्र धाग्यावर असावे म्हणून हा स्वतंत्र धागा. )
मिपा ने सर्व साहित्यिकांसाठी खुला मंच उभा करून या युगातील एक महत्कार्य केले आहे. खुला मंच, फुकटात प्रकाशन आणि फुकटात श्रोते. हे म्हणजे नवकवींच्या हाती लेखणी दिल्यासारखेच झाले. आम्ही या सर्व नवकवींचे खंदे समर्थक आहोत. ज्याप्रमाणे केशवसुतांनी "नवा शिपाई" या कवितेतुन नव्या पिढीचे मनोगत व्यक्त केले होते, त्याचप्रमाणे आम्ही या कवितेतून अशा सर्व नवकवींचे मनोगत व्यक्त करत आहोत
नवा कवी
नव्या कवितील नवकाव्याचा क्रूर कवी मी आहे
कोण मला वठणीवर आणू शकतो ते मी पाहे
गणहि नाही, छंदहि नाही, न मी जाणी वृत्ताला
ठेचे मीटर मी जे आडवती उगाच काव्याला
!!बालदीन !!
असूया वाटते बघुनीया माथी केशसंभार
कसा आनंद घेऊ या तरूण मुलांसवे
लोपलेल्या केशकुंतलांच्या परागंदा मुळापासून
मिळते तुम्हा सुख नित काका अंकल संबोधून
किंचित केशकर्तनाचा कृष्ण दिवस आज
मस्तक वाळवंटी म्हणती त्यास खालदिन
छप्पर असता भाळी,मान वळे तारूण्याची
नजर देतसे दाद, नित देव कोंबड्यांची
शिलकीच्या तबल्यासम बालतळावर
स्कॉलरपणाची सुरेख नक्षी काढू
अनुभवांचे मीपण करूनी दिवसाही तारे तोडू
उद्याचे आदर्श नागरिक आजच (हि) घडवू
-झुल्पांकित (संतप्त खात्री कैवार पसार )
२२ जून २०१७
प्रेरणा आहेच - http://www.misalpav.com/node/41200
हळूच सोडतोस पुडी, तेच तेच कुंथणे
सख्या कशी कुठून रोज काढतोस भांडणे
क्रूर तक्रार करी मौनही कसे तुझे
अरे किती उरात खोल मारतोस भांडणे
बनून शल्य चोरतोस झोप रोजचीच तू
विचारताच सांगतोस रोजचीच भांडणे
पिसाट अनल तू बनून हिंडतोस रात्रभर
पहाट वेळीही कसे आठवते भांडणे
मधाळ चांद वितळतो, रसाळ रात वाहते
अरे कुण्या सुरात रे, उकरतोस भांडणे
नभात लक्ष तारका उधाणतात कैकदा
मिठीत ये कधीतरी विसरशील भांडणे
बघ तुला जमतं का ...
तू साबुदाण्याच्या खिचडीसाठी उपवास कर
किंवा बटाट्याच्या चिप्स साठी
मर्जी तुझी...
उपवासाचे पुण्य नाही मिळाले तरी चालेल
पण
एकादशी दुप्पट खाशी हे
नेहमी लक्षात ठेव.....
तू जिम मध्ये
रोज जा किंवा नको जाऊस
इच्छा तुझी...
तिथे वाकला, पळाला नाहीस तरी चालेल
पण
वजन उचलतानाचे फोटो शेअर करायला
मात्र विसरू नकोस.....
तू मित्र, नातेवाईक यांच्या बरोबर
फेस-टू-फेस संवाद कर किंवा नको करूस
युअर विश...
पण
फेसबुकवर स्टेटस अपडेट करायला
मात्र विसरू नकोस.....
