देशद्रोह्यांचे राष्ट्रवादी(?) गीत
सारे जहाँसे अच्छी इशरत जहाँ हमारी
असलियत छुपाके उसकी, हम जीतेंगे ये बारी
आये कहाँसे शातीर*, ले गये जागीर हमारी
तडपते रहे है तबसे, वो याद आयी प्यारी
मजहब नही सिखाता आतंकीसे बैर रखना
ये काफिरोंकी साजिश ,वो कत्ले-आम करना
वो दर्द है के हस्ति, मिटती नही जो उसकी
सदियों रहा है दुश्मन, तख्ता पलट्के आया
*शातीर - धूर्त, कावेबाज
जर्जरी वार्धक्य माझे तू पहाटे गोंजरावे
जीर्ण काया, क्षीण माया, तू जरासे थोपटावे
लागुनी थंडी कहारी, खोकल्याची उबळ यावी
हे प्रिये तू मज जरासे मधुविलेपन चाटवावे
श्वास माझा लागलेला म्रुत्युची चाहूल भिववे
आर्जवी स्पर्शात तूही मज जरासे सावरावे
दे मला आधार मांडी, जीव माझा कोंडताहे
मी तुला जागे करावे परि स्वत: निसटून जावे.
पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/34674
गुर्जींची माफी मागून...आणि (माझ्याच) कानाच्या पाळ्यांना हात लावून...सादर आहे "बुवा" :)
गुर्जी अता मशीनगनी घेऊन मागे लागणार माझ्या :D
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
बुवा अता तु(म्हा)ला क्षुधाशमनार्थ बायकोचा अधार मिळायला लागतोय
प्रेरना माननीय प्रेषक, कंजूस, यांची नैसर्गीकपणे मोकळी-चाकळी माफी मागून :) मिपाकरांच्या सेवेत सादर ...
प्रेम या थिम वर एक गद्य-पद्य लिहायचे होते त्यात मी ' पुढाऱ्याचे प्रेम ' वर लिहायचे ठरवले. एक पुढारी आपल्या नाराज झालेल्या बायकोला कसे मनवेल ते बघूया:
अशी का ग प्रिये
तू गरम तव्यावर राहतेस
तुझी माझी कायमची युती
मग कशाला उगाच झेंडे फडकवतेस
जरा मूड मध्ये आलीस
कि जशी पक्षाला मिळतेस
आनि थोडी येउन बिलगलीस
कि मला खुर्चीवानी वाटतेस.....
माझ्याशिवाय तू
जशी अपक्ष उमेदवार
नाही विरोधी पक्षात मान तुला
तू तर फुटलेला आमदार…..
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
स्वप्नात झाले होते
पटाईत आमचे (पटाईतांची पटाईतपणे माफी मागून!)
पंतप्रधान मोदींचे सचीव !! :)
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
त्यांनी विचारले गेले
वर्ष भर काय केले ?
ओबामां फोनु आला
डू यु नो अँड व्हॉट दे सेड ?
हॅप्पी न्यू यीअर !!
ओह मिपाकरांना आमचा
निरोप द्या
ओह मिपाकर
हॅप्पी न्यू यीअर !! बरं का !
हॅप्पी न्यू यीअर !!
घेई छंद हे लोकप्रिय गाणे, हीच प्रेरणा. आस्तिक-नास्तिक या खेळांत, बघा, खेळकरपणे घेता येत असेल तर!
मतिमंद, भक्तिधुंद
प्रिय ज्या,वृथानंद
प्रभूपूजना दंग
कर्मठांध, हा संग
मिटता मनचक्षुबल
होई बंदी हा मृदुंग
परि सोडिना फांस
भजनांत हा गुंग
शिवकन्या यांची माफी मागून..
============================
कुंठीत धाग्यात्,कोण रिंगणात?
थुई थुई नाचे मोर्,पिसारा पुढे,मागे बाकी काही नाही!
नाचर्या पावसात, कोण रस्त्यात?
थांबते गाडी, रिकामी सीटे, बाकी प्रवासी कुणी नाही!
चेहरा मनात, कोण आरश्यात?
अलवार हसू, खुलते ध्यान, बाकी याद कसली नाही!
गमेना मित्रांत, कोण दिवसा स्वप्नांत?
लटका राग, मोहक हसू , बाकी ठावे काही नाही!
तपत्या उन्हात, कोण उरात?
गम्मत गुज,आठवण शिरशिरी, बाकी मग कुणी नाही!
प्रसंग कुठलाही असो ,दूध उतू जाण्याचा, ट्रेन वा बस पकडण्याचा , कुत्रा मागे लागण्याचा किंवा व्यायामाचा. जेव्हा बायका (विशेषत: वजनदार बायका .) धावतात तेव्हा तो देखावा अगदी हृदयंगम वगैरे असतो यावर कुणाचे दुमत नसावे.
( गज़लेचे वजन शेवटच्या शेरात असल्याने प्रेरणेत नसूनही तो घुसडला आहे, त्या बद्दल संदीपजींची माफी)
"टनाची" होती बंदी, ती धावली
कुणा वाटे न का संधी? ती धावली....
ढग एक नाराज झाला होता
त्याचीच होती रुंदी, ती धावली....
पेर्ना गॅलरी
एक हात ढेरीवर ठेऊन,
अन दुसरा उगाच पाठीमागे घेऊन,
मी उभा आहे, गॅलरीत!
तुझ्या झुलत्या एअरवॅाकर बरोबर
पाय दमून गेले फार!
इथेच बसून नाही का लावत
तुझ्या ट्रेडमिलचा पट्टा पायाला!
नाही.....बारीक नव्हतोच कधी
गुटगुटीत होतो खूप म्हणून
कॅलरीज नाही उतरत
आजही!
मला नाही जमत पळायला,
त्या कॅलरीज जाळायला!
इतकं सारं पोहूनही
स्लिमबिम होणं नाही जमत मला !
