राजकारण

पडले पूल, पडले छत,
२०१४ आधी पडत नव्हते का?
मेले लोक चेंगराचेंगरीत,
२०१४ आधी मरत नव्हते का?

समस्या जुनी, पण आवाज नवा,
कोण बदललं, कोण विचारेल का?
चुकीच्या हातात सत्ता दिली,
कळलं नाही, कोण भुललं का?

नवीन वाद, जुने प्रश्न,
उत्तरं मात्र राहिली तशीच.
स्वप्न दाखवून, फसवणूक झाली,
झाली चूक, जनता न शिकली.

आज संसदेत काही नवनिर्वाचित सदस्यांनी खासदारकीची शपथ घेतली. त्यात निदर्शनास आलेली काही वाक्ये :

ओवेसी - जय भिम. जय मीम. जय तेलंगाना . जय फलस्तीन . अल्लाहु अकबर.

राहुल गांधी - जय हिंद. जय संविधान

छत्रपालसिंग गंगवार - जय हिंदुराष्ट्र. जय भारत.

लोकसभेच्या २०२४ निवडणूकीची धामधूम एकदाची थांबली. निवडणूकपूर्व कल चाचण्या फोल ठरल्या. आता लोकसभेचा निकाल पाहता, कोणत्या एका पक्षाला भारतीय जनतेने बहुमत नाकारले आहे असे दिसते आणि आघाड्यांच्या सरकारांकडे पुनरागमन आणि विरोधी पक्षाला बळ या निवडणूकीने दिले असे आता सर्व संमिश्र निकाल पाहता म्हणायला हरकत नाही.

नरेंद्र मोदी ह्यांनी भारताच्या राजकीय परिदृश्यावर एक अविस्मरणीय चिन्ह लावलं आहे. त्यांचे नेतृत्व, उद्दीपन, आणि प्रगतीच्या आव्हानात आणि अडचणीत कसंच लढणं, भारताच्या राजकीय परिदृश्याच्या सुंदर स्थानाला विचारपटू शकतं. मोदी जन्माला लागलेल्या विद्यमानांमुळे, त्यांच्या उच्च शक्तिमत्तेपर्यंतीचं यात्रेचं प्रवास कसंच संयमाने, ठेवणं आणि प्रगतीच्या अटकाच्या शोधात वाटून जातं.

केवळ हिंदुत्वाचा / कर्मठतेचा / संकुचित पणाचा प्रचार करणार चित्रपट अशी आवई उठवलेला गेलेला "वीर सावरकर" हा हिंदी / मराठी चित्रपट नुकताच पहिला
एका शब्दात यावर परिक्षण लिहायचे तर केवळ एक शब्द विचारत येतो, तो म्हणजे "स्वराज्य .... बस .... बाकी काही नाही
तरी काही ठळक मुद्दे

बहुतेक लोकांनी अलीकडे थिएटर कडे सिनेमा बघायला पाठ फिरवली आहे हे एव्हाना बॉलिवुडवाल्याना नक्की कळले असेल. पण तरीही सिनेमा बनविण्याचे काही धाडसी प्रयत्न होतात.

काँग्रेसला गळती...
भाजपाकडे पळती ।।

चव्हाण अशोक
भाजपाकडे रोख ।।

आदर्श इमारतीत
घेतली सदनिका
आता जा जेल, वा
सत्ता मदनिका ।।

हर भ्रष्ट कृपाशंकर
धर भाजपा बंकर ।।

भाजपाकडे रीघ
बांध बो-या नीघ ।।

काँग्रेस बुडते जहाज
उंदीर उड्या पहाच !!

समर्थ म्हणतात भिक्षाही सर्व सांसारिक आणि अध्यात्मिक इच्छा पूर्ण करणारी कामधेनू रुपी गाय आहे. समर्थांनी भिक्षा मागून संपूर्ण भारताचे भ्रमण केले. त्याकाळी भारत परचक्राच्या तावडीत सापडलेला होता जाळ-पोट, हिंसा, लूट, बलात्कार इत्यादी सामान्य बाबी होत्या. हीन भावनेनेग्रस्त सामान्य जनता दुःख आणि दारिद्र्यात खितपत पडलेली होती. महाराष्ट्राची परिस्थिती ही काही वेगळी नव्हती.

केंद्रात भाजप-प्रणित सरकार दोन वेळा बसल्यावर विरोधी पक्ष कासावीस झाले आहेत. भाजपविरोधी एकजुटीने प्रयत्न करणे तत्वतः मान्य होऊन दोन तीन पक्षांचे नेते भेटून याबाबत मार्ग काढण्यासाठी बैठकी घेत होते. तरी ठोस असा जाहीरनामा किंवा मसुदा पुढे आला नव्हता.
आता या आठवड्यात मात्र सर्व विरोधी पक्षांचे मुख्य नेते पाटण्यात भेटले. पुढे शिमला येथे पुन्हा भेटण्याचं ठरलं.