जे न देखे रवी...

दिशा-कोन ढळले, सावरले,
...अथांग उरले,
रेणुबंध खिळखिळले, जुळले,
...अजोड उरले,
नक्षत्रे विझली, झगमगली,
...ओजस उरले,
चित्रलिपी अडली, उलगडली,
...अव्यक्त उरले,

अज्ञेयाच्या उंबरठ्यावर ज्ञात थबकले,
अदृष्ट दिसले.

थोडे तांदूळ ,थोडे गहू
चला . . . कविता लिहू !

शब्द हाताशी, कल्पना मनाशी
जमते का ? .. पाहू !

सुचलेले कागदावरचे, रुचलेले मनातले
अंतऱ यातले ,कळते का ? .. पाहू !

तळातून गाळलेले ,गाळातून तळलेले !
चिडचिड संताप , मनस्तापानी भरलेले
येते का बाहेर ! ? .. . पाहू !

https://www.loksatta.com/explained/loksatta-explained-article-navneet-ra...

https://www.esakal.com/global/swedish-national-in-nagpur-in-search-of-bi...
घ्या कविता...

कुणी आई देता का आई
पेट्रीसिया विचारत जाई.

स्विडन ते नागपूर
घेऊन डोळ्यात पूर

खास १ एप्रिल साठी चॅट जीपीटीच्या सहाय्याने तयार केलेले काव्य

(Verse 1)
अपराधों के खिलाफ, लड़ती है हमारी ED,
आर्थिक अपराधों का, करती है नियंत्रण।

कानून की रक्षा, है उसका कर्तव्य,
जनता की सुरक्षा, है उसका धर्म।

(Chorus)
ED, ED, है हमारी ED,
अपराध के खिलाफ, है हमारी जंग।

एक सांगू? उत्तरात नं, अलगद एक प्रश्न ठेवून द्यावा..
बासुंदीच्या वाटीवर कसं हलकं केसर पेरतो ना तसा.
मग संवादाला लाघवी स्वाद येतो, मोहक रंग चढतो,
दिवसभर चेह-यावर कळत नकळतसं एक हसू खेळत रहातं!
म्हणून तर! एक तरी प्रश्न उत्तरात असूच द्यावा ...
कारण हम्म् शी हम्म् असं किती वेळ चालणार?
स्माईली ला स्मायली असं किती वेळ खेळणार?

पांढरा स्वच्छ टॉवेल गुंडाळून शॉवर मधून बाहेर येत तू मला कॉफी विचारतोस.
तुझ्या आजुबाजुला शॅम्पूचा वास घमघमत असतो,
माझ्या तनामनावर तृप्तीची गोड साय धरलेली असते.
ती मोडून कॉफी पिणं जीवावर येतं.
शिवाय तशीही कॉफी काही माझी फार आवडती असंही नसतं.
पण तरीही, मी मान हलवत होss म्हणते.
कारण तुला ती करताना पहाणं कॉफीहूनही फ्रेश असतं.

दोन प्राध्यापक
बांधकाम व्यावसायिकाच्या
कार्यालयात.

पहिल्या प्राध्यापकाने
दुसर्‍या प्राध्यापकास
कानात कुजबुजत विचारले

नव्या ईमारतीच्या अवारातील
जुने वड, पिंपळ, पारीजात, .......
समृद्धतेचे प्रतिक की अडगळ?
दुसरा प्राध्यापक उत्तरला
अर्थात अडगळ!

प्राची ताईच्या कवीता नेहमीच काहीतरी नवीन देऊन जातात. प्रतिपदेची चंद्रकोर बघून काही ओळी सुचल्या होत्या पण पुर्ण नव्हत्या झाल्या त्या आज पुर्ण झाल्यासारख्या वाटतात.
जुनेरलं नातं...

आभाळीची चंद्रकोर
शोभते तुझ्या भाळी
तुझ्या पैंजण नादाने
आनंदाची मांदियाळी

चंद्रकोरीचा गारवा
सुखावतो डोळा
विचार चांदण्याचा
मनी घुमतो पारवा