पेर्ना गॅलरी
एक हात ढेरीवर ठेऊन,
अन दुसरा उगाच पाठीमागे घेऊन,
मी उभा आहे, गॅलरीत!
तुझ्या झुलत्या एअरवॅाकर बरोबर
पाय दमून गेले फार!
इथेच बसून नाही का लावत
तुझ्या ट्रेडमिलचा पट्टा पायाला!
नाही.....बारीक नव्हतोच कधी
गुटगुटीत होतो खूप म्हणून
कॅलरीज नाही उतरत
आजही!
मला नाही जमत पळायला,
त्या कॅलरीज जाळायला!
इतकं सारं पोहूनही
स्लिमबिम होणं नाही जमत मला !
प्रेरणा सांगायला हवीच आहे का?
ढुस्क्लेमर : ही एका नाक्यावरच्या वासूची व्यथा आहे , तेव्हा कपया मीटर, वृत्त, यमक, चाल शोधु नये. (पैसा)तायडे, सॉरी... :P
मागे उभा मंगेश, पुढे उभा सर्वेश
माझ्याकडे बाप तिचा पाहतो आहे !
ओढणी ती माथ्यावरी
'स्टोल' मुखा कव्हर करी
मोबाइल रुळे उरी
'भाऊ' तीज सर्वांगास रक्षु पाहे
माझ्याकडे बाप तिचा पाहतो आहे !
जन्मजन्मांचा मी वासू
इथे कधी तिथे बसू
प्रेमी, म्हणावे की कामी?
नाक्यावरी येताजाता रोखुनी पाहे
माझ्याकडे बाप तिचा पाहतो आहे !
इरसाल म्हमईकर
१९६० - ६५ मधले नाशिक आठवले. आता तिथेच काय, पण इतर शहरात देखील बहुदा, ढेकूण औषधाला देखील सापडत नसावेत. चांगलेच आहे म्हणा! पण साधारण दोन वर्षापूर्वी अमेरिकेत देखील ढेकणाचा (गावाचे नाव आठवत नाही) सुळसुळाट झाल्याची बातमी वाचली होती.
म्हणजे काय, हे चिवट प्राणी कुठेना कुठे दबून रहात आपले रक्त शोषण करीत असतात.
त्यां बोचऱ्या आठवणीसाठी शांता शेळके ह्यांची क्षमा मागून, एका गोड गीताचे विडंबन देत आहे.
ही वाट दूर जाते .......
ही खाट खूप खाजे, झोपेमधील जीवा
क्षण एक झोपवेना, करतो अखंड धावा
ही खाट खूप खाजे, झोपेमधील जीवा
पेर्णा शोधा पाहू
नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता
नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता
कळले मग~ मजला~ की, तो चष्म्या~चा त्रास होता
नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता
बा~यको अन् माझे~ होते, ल~क्ष वे~गवेगळे
बा~यको अन् माझे~ होते, ल~क्ष वे~गवेगळे
ती~ साडीचा रंग पाही, चोळी~ मज, जल्लोष होता
नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता
जिभे~स ह्या वेळोवेळी चा~पण्याचा हव्यास होता
जिभे~स ह्या वेळोवेळी चा~पण्याचा हव्यास होता
कळले मग~ मजला~ की, तो गळ्याचा फास होता
जिभे~स ह्या वेळोवेळी चा~पण्याचा हव्यास होता
बा~यको अन् माझे~ होते, प~क्ष वे~गवेगळे
बा~यको अन् माझे~ होते, प~क्ष वे~गवेगळे
ती~ उपाशी ठेवू पाही, खाणे~ मज, जल्लोष होता
जिभे~स ह्या वेळोवेळी चा~पण्याचा हव्यास होता
वा~टला जो स्वाद मजला, अजीर्णाचा नाद होता
वा~टला जो स्वाद मजला, अजीर्णाचा नाद होता
पो~कळितल्या खर्जातुनी, तक्रारीचा आवाज होता
जिभे~स ह्या वेळोवेळी चा~पण्याचा हव्यास होता
http://www.misalpav.com/node/33278
हलकं घेतलं जावं ही नम्र विनंती
>>> सजदे में आज भी झुकते है सर
बस, मौला बदल गया देखो...
आम्हाला नेहमीच ऐकून घ्यावं लागतं
फक्त, कधी बॉसचं कधी बायकोचं.
>>> जरूरत है मुझे कुछ नये नफरत करनेवालों की
पुराने वाले तो अब चाहने लगे है मुझे....
आधी माझं स्त्री प्रजातीशी भांडण होतं नंतर मी त्यांना आवडू लागतो
(हाय का आवाज फेम पातेल्यातली आमटी)
विशाल कुलकर्णींची सुरेख गजल 'तुझे मजवरी भाळणे ते अवेळी वाचली आणि लगोलग वेगळ्याच अवेळा आठवल्या. सादर आहे ... ;)
तुझे पाशवी बोलणे ते अवेळी
तुझे चक्रमी हासणे ते अवेळी
जसे नासिकेचे अकाली बरसणे
तुझे काहिही बरळणे ते अवेळी
लपे 'चंद्र' केसांमध्ये तातडीने
तुझे वीग शाकारणे ते अवेळी
नको आप्त, वीकांत हा फक्त माझा
तुझे तात का 'बैसणे' ते अवेळी?
नको स्वर्ग, मी कुंभिपाकीच जातो
तुझे रातचे घोरणे ते अवेळी
मिटे आसही या क्षणी ऐहिकाची
तुझे हालती पाळणे ते अवेळी!!
वक्रमाप म्हणा हवे तर , बाजार हा आरसा
खुपणे वा सुरस काय, पारख असो माणसा...
निवडीचे स्वांतत्र्य इथे , तूप असोवा डालडा
सृजन नाही सर्जन नाही , निंदला अतिसारसा..
टिकाभैरवांचे असो नृत्य तांडव मुक्तसे
जिंकतो पडलेला जैसा वाढे अभ्याससा..
दोष नाही राऊळी शोध विठू राहे अंतरी
हसरी मिसळ हाणून मठ्ठा, दे रसिका दिदारसा...
मिसळ असते रोज नवी नवे वादळ रोज उठे
ओलांडता सीमा आपुल्या मिळतील मित्र रोज नवे...
हम्माऽऽऽ ...
