इतिहास

चढणं म्हणजे काय असते रे भौ

लेका , चढणं मंजी ईचारांशी लढणं असतं रे भौ

लढणं मंजी काय असतं रे भौ

लेका लढणं मंजी आतल्याआत कुढणं असतं रे भौ

आतल्याआत कुढणं , मंजी काय असते रे भौ

लेका , त्ये मंजी सवताच्या नजरेतन पडणं असते रे भौ

नजरेतन पडणं म्हणजे काय असते रे भौ

लेका, नजरेतन पडणं म्हणजे मनाविरुद्ध उडणं असते रे भौ

मनाविरुद्ध उडणं म्हणजे काय असते रे भौ

मनाविरुद्ध उडणं , मंजी टुल्ली गहाण ठेवणं असतं भौ

टुल्ली गहाण ठेवणं मंजी काय रे भौ

आरं लेका, त्येच तर बोलून ऱ्हायलोय

आज शिवजयंतीच्या निमित्ताने शिवरायांच्या चरणी मी हे काव्य विनम्र भावाने अर्पण करतो...

पुलवामा निषेधे कॅन्डल लावून आलो | “उरी” पाहताना, “जय हिंद” म्हणालो ||
पण, बलोपासनेची, महती विसरलो | असे षंढ आम्ही कैसे निपजलो ||

सायंकाळी हवी आम्हा दारूची बाटली | संडे टू संडे खातो मटणाची ताटली ||
पोहणे धावणे नव्हे, चालाणेही विसरलो | असे षंढ आम्ही कैसे निपजलो ||

स्वराज्य गुढी रोविली, शिवबाने | स्फुलिंग जे चेतले, जिजाउने ||
स्मार्टफोन लेकरांच्या, हाती देऊन बसलो | असे षंढ आम्ही कैसे निपजलो ||

अर्रे कोण म्हणतं इतिहासजमा

झाली झाशीची राणी

आमच्या चाळीत येऊन बघा

जेव्हा नळाला येतंय पाणी II

खुडबुड खुडबुड चालू होते

तांबडं फुटताक्षणी

घागरीवरती स्वार होऊनि

साऱ्या जमती अर्धांगिनी II

नजर रोखुनी फक्त नळावर

कैक नागिणी जणू एक बिळावर

हंडे, कळशी, बादल्या घेऊनि

तयार पदर खोचुनी

आमच्या चाळीत येऊन बघा

जेव्हा नळाला येतंय पाणी ॥

घटिका येता सज्ज त्राटिका

ताम्रकडूंचा आवाज मोठा

एक नळासी किती त्या वाटिका ?

अन किती त्या रौद्र मरदाणी ?

किती सोपा प्रश्न होता माझा

"तू " अधिक " मी " किती ?

तू उत्तर दिलेस "दोन"

अंतर्मुख होऊनि शोधू लागलो

आपण आहोत तरी कोण ?

मला अपेक्षीत “एक " होते

आपल्यात मुळी अंतरच नव्हते

दोन देण्यामागे कारण काय होते?

जर तू माझ्यात होतीस

मग मी तुझ्यात का नव्हतो ?

आणि मी तुझ्यात नव्हतो

तर मी कुठे होतो ?

गणित सोपे जरी वाटले दुरून

अवघड झाले उत्तरावरून

का दिलेस तू विचित्र उत्तर ?

कुढत गेलो पुढे निरंतर

जवळ घेतला मद्याचा प्याला

शोधत गेलो मला स्वतःला