प्रकटन

"संथ वाहते, कृष्णामाई..."

हॅरी पॉटर भाग पाच - .

या भागात पुस्तकं न वाचलेल्यांसाठी खूप स्पॉईलर्स आहेत , कथेची जवळपास पुर्ण पार्श्वभूमी आहे .

हॅरी पॉटरच्या जगतातील महत्वाची पात्रे -

एल्बस डम्बलडोर आणि वोल्डेमॉर्ट नंतर हॅरी पॉटर विश्वातील सगळ्यात महत्त्वाची पात्रं म्हणजे स्वतः हॅरी त्याचा मित्र रॉन विज्ली आणि मैत्रीण हर्माइनी ग्रेन्जर . पण त्यापूर्वी किंचित दुय्यम पण कथेच्या दृष्टीने महत्वाची पात्रं म्हणजे -

१ . जेम्स पॉटर , २. लिली पॉटर , ३ . सिरियस ब्लॅक ,

४ . रीमस लुपीन , ५ . पीटर पेटीग्र्यू ,

६ . सेव्हरस / सिवियरस स्नेप

७ . डर्स्ली कुटुंब

अरे संसार संसार, जसा तवा चुल्ह्यावर
आधी हाताला चटके, तव्हा मिळते भाकर

बहिणाबाईंची ही शाळेत शिकलेली कविता. आज आठवण यायचं कारण काय? तर झालं असं की आज कित्येक दिवसांनी एकावेळी बऱ्याच भाकरी केल्या. त्या करत असताना मला माझा भाकरी करायला कशी शिकले तो प्रवास आठवला.

ती : दोघांसाठी वर्षाला तीन लाख , म्हणजे जर अतीच होतंय .

तो : हो ग , पण सुविधा एकदम मस्त आहेत . जरा बरे वाटेल नि आपल्यालाही काळजी नसेल .

ती : मी मागे हार मोडून दुसरा बनवते बोलले तर तुम्ही केव्हढं बोलला होता .

तो : तुला योग्य वाटतं ते कर. एक मात्र नक्की पैसे दिल्यावाचून आपली यातून सुटका नाही . अगं वेडे

चोवीस तास सुरक्षा आहे तिथे. आपलं काय , दोघेही कामावर आणि मुलं शाळेत . कोण आहे इथे ?

ती : परवा कळेल तुम्हाला.

ठळक बातम्या : क्रूरकर्मा सासूसासऱ्याना पोस्कोअंतर्गत अटक . न्यायालयीन चौकशी सुरु आहे .

सिद्धेश्वर विलास पाटणकर

" अजून चहा दिला नाही हिने . हिचं ना कालपासून मी बघतोय लक्षच नाही आहे. वृषा, ए वृषे , काय झालंय तरी काय हिला. बहिरी झाली आहे का ? का, माझ्याच घरात मलाच किंमत उरली नाही आहे ? " मी स्वतःशी म्हणालो.
वृषा : " सोनू , पिल्लू , उठा चला , दोन घास खाऊन घ्या . कालपासून पोटात अन्नाचा कण नाही आहे. आपल्याला लवकर पोहोचायचं आहे तिथे "
काहीच समजत नाही आहे मला . अरे काय चाललंय काय ? चहाचा पत्ता नाही आणि हि इथे फोटो कुरवाळत बसलीय. अरे हे काय ,हि तर माझा फोटो बघून रडतेय.

सिद्धेश्वर विलास पाटणकर

मी जेव्हा "श्यामची आई" पुस्तकात दिसणारा त्या काळाचा फोटो आल्बम, या विषयावर लेख लिहायला लागलो तेव्हा तो भसाभसा विस्कळीत होत गेला. कोंकणातल्या एखाद्या देवराईत कोणाच्या काटछाटीचं भय नसल्याने वाटेल तशी झाडं झुडपं अन वेली गुंताडा करत फोफावत जाव्यात तसं होत गेलं. त्याच काळातल्या एकमेकांच्या संदर्भांना साक्ष देणारी स्मृतिचित्रे, आमचा जगाचा प्रवास ही पुस्तकंही मी अर्धवट उष्टावून ठेवली. शेवटी क्रूरपणे खूप नोंदी "कापातल्या न्हाव्यांच्या" क्रूरतेने सपासप कापल्या आणि फक्त श्यामची आई या निरागसतेच्या पोथीवर फोकस ठेवला.