सीता रागाने हनुमंताला "तुझ्या आईची छूत्री " म्हणाली
चावडीवर बसून बसून
टपोरी टाळकी वैतागली
इतक्यात बंड्याच्या डोक्यात
नामी कल्पना आली
नेहेमी का म्हणून हिणवून घ्यायचे स्वतःला
एकदा तरी दाखवून द्यायचे
आपण कोण आहोत ? ते साऱ्या गावाला
इतरांची बंड्यासंग मूरकुंडी हलली
नाव रोशन करण्यासाठी
रामलीला सुरु झाली
इतिहास ठावं नव्हता
थोडी का होईना पण
पुस्तक चाळून चाळून
डोक्याची आई बहीण एक झाली
बंड्या हट्टाने राम झाला
नान्या लक्ष्मण तर बाब्या हनुमान झाला
कादर धिप्पाड रावण अन कवट्याची सीता झाली
एकदाची तालीम सुरु झाली