चारोळ्या

(मिपा बंद असताना मिपाला चरफडत खूप शिव्या दिल्या. अर्थात प्रेमाने! मग शनिवारी रात्री हे विडंबन सुचले आणि खफवर सोमवारी मिपा परत आल्यावर टाकले. तिथल्या आमच्या हितचिंतकांनी -कोण म्हणाले रे कंपू कंपू ते! - वा वा! वा वा! बोर्डावर पण टाकून बाकीच्यांनाही छळा, असे आम्हांस भरीला पाडल्याने - दू दू कुठले - खफवरच्या पुरात वाहून गेलेली आमची रचना महत्प्रयासाने वर काढली आणि इथे डकवायचे धारिष्ट्य करत आहे... नमनाचे तेल संपले...!)

प्रेमात, युद्धात आणि विडंबनात सारे काही क्षम्य असते असे मानून खालील भेळ तिखट मानून घेणे -

('खरे' कवी यांची माफी मागून...)

गेला पाऊस बरसुनी
रस्त्यांचे झाले नाले
थांबली मुंबई सारी
पाण्याखाली रेल्वे जाळे

यल्लप्पा सटवाजी कोकणे
२० जून २०१५

९८९२५६७२६४

नव्याने बरसणार्‍या पावसात
जुन्या आठवणी आठवतात
सहवासातले प्रत्येक क्षण
मन पून्हा साठवून ठेवतात

यल्लप्पा सटवाजी कोकणे
१६ जून २०१५

थांबव लपंडाव तुझा रे पावसा!
घे आता तु मनसोक्त बरसुनी.
आतुर झाली धरती सजण्यास,
जा हीरवा शालू तिला पांघरूनी.

यल्लप्पा सटवाजी कोकणे
११ जून २०१५

छबी नजरेसमोर तुझी येते
पावसाच्या सरी कोसळताना
जाणवतो तुझा सहवास
पावसाच्या सरी झेलताना

यल्लप्पा सटवाजी कोकणे
११ जुन २०१५

प्रेम करुन करुन दमावं
असं आमच्या आयुष्यात कधी घडलंच नाही,
आणि तसं काही घडण्यासाठी कधी कोणी आमच्या प्रेमात पडलंच नाही.
प्रेमात होकार मिळवणार्‍याची गावात मोठी वट आहे,
समोरुन जर नकाराचा 'रेड' सिग्नल आला तर लगेचच गावच्या 'मजनु' चा डाग आहे
सैफ च्या म्हातारपणात तरी असं काय रहस्य दडलंय,
त्याला जर करीना पटतेय तर आमचच घोड कुठ अडलंय.
आता तर म्हणे पोरगी कशी पटवावी याचेसुध्दा क्लासेस आहेत,
तरी सुध्दा नकार मिळणार्‍याच्या ओठी तर मद्याचेच चिकटलेले ग्लास आहेत.
आता तर मीही म्हणतो नाही मिळाली प्रेयसी तर नसू दे,
लग्नानंतर येईलच की बायको,

जीवनातल्या या चढ उतारात
शोधतो फक्त जगण्याचा बहाणा
नाते संबंध जपत असताना
भावनेचा वेग किती जीव घेणा

- यल्लप्पा सटवाजी कोकणे
०७ जून २०१५

-----------------------
धागा संपादित केला आहे

तहानलेल्या वसुंधरेची,
तहान भागणार किती? 
झाडे तोड झाल्यामुळे, 
वरूणराजा बरसणार किती?

यल्लप्पा सटवाजी कोकणे
०५ जून २०१५

उन्हाळ्यात सर्वांच्या अंगांची लाही लाही होऊ लागते, त्यात विरहाने व्याकूळ विरहणीची दशा काय झाली, कल्पनाच करणे अशक्य. १०० डिग्री सेंटीग्रेड तापलेल्या या विरहणीच्या शरीराचा काय बरा उपयोग होऊ शकतो, अशी खट्याळ कल्पना मनात आली.

विरहणीच्या डोक्स्यावारी
मी पाण्याची धार धरली
वाफेचा उसळत्या डोंबावरी
चालविला जनरेटर भारी
अशी म्या वीज वाचविली.

ज्ञानियाचा पाठीवर
भाजली होती पोळी
विरहणीच्या पाठीवर
मी *पिज्जा बेक केला.
अशी म्या वीज वाचवली.

(* युग बदलले आता पोळीच्या जागी पिज्जा)