या चारोळ्या मी जवळपास साडे पाच वर्षांपूर्वी लिहिलेल्या आहेत. यमकं बर्‍यापैकी जुळलेली असली तरी हे "र ला र आणि ट ला ट" जोडणं नव्हतं. बरंचसं उस्फुर्त.
११
कुठल्याही नात्याची खोली
प्रसंग आल्यावरच कळते
नेहमीची पायाखालची वाटही
कधी आडवाटेला वळते
१२
अस्वस्थता ही मनाची मी
सांगू कशी अन् कुणाला
असून गजबज भोवताली
आतून मात्र मी एकला
१
धीर गंभीर गाज सागराची
सोबतीला आहे बोचरा वारा
हरवून गेल्या दिशा सार्‍या
अन मी शोधतो आहे किनारा
२
किती ऋतू असे उन्हाळ्यात गेले
किती ऋतू तसे पावसात चिंब झाले
कळले नाही मला कधीही ते सारं
माझ्या मनात आसवांचे मेघ दाटलेले
३
डोळे पाण्याने भरून आलेले आणि
मनात आठवणींचे आभाळ दाटलेले
झाकोळून गेल्या चेहृयावर माझ्या
थर होते टोकणार्‍या वेदनांचे साचलेले
हळूवार पावसाची सर ..
मनाला वेड लावून जाते...
तूझी गोड आठवण..
उरी ठेवून जाते...
प्रेमाच्या वेळीवर सर्वच फुल फुलतात अस नाहि
जीव जेवढा आपण लावावा तेवढा सर्व लावतात अस नाहि
प्रेमा सारख नात ज्याला सिमा नसतात, हे आपण जाणतो
पण प्रेमाच्या नात्याला सर्वच जाणतात अस नाहि
कुणी म्ह्टलय प्रेमाम्ध्ये हातावरील रेषानाही आपल्या वाटा बदलाव्या लागतात
पण त्या वाटा बदले पर्यन्त... सर्वच थाबतात अस नाहि
आयुष्याच्या अलबम मध्ये
आठणीचे फोटो असतात
आणखि एक कॉपि काढायला
नेगेटिव मात्र शिलक नसतात
मुंबई ईंडी
हिरव्या गार गवतावर
वाहे झुळ-झुळ पाणी.
पीत-पीत पेप्सी कोला
क्रिकेट खेळती मुंबई ईंडी.
मानसिकता
राणी म्हणाली,
ब्रेड नसेल तर केक खा.
मंत्री म्हणाला,
पाणी नसेल तर शिवाम्बू प्या.
काळ आणि देश बदलला तरी
मानसिकता एकच सत्ताधार्यांची.
नेहमीचेच आहे, दिल्ली असो वा मुंबई , अनिधीकृत बांधकामे होतात, इमारती पडतात, नेता- अधिकारी इत्यादी अश्रु ढाळतात - त्यांना पाहून मला काय वाटते
मगर
प्रेतांच्या ढिगार्‍यावर
तो नोटा मोजत होता.
कधी-कधी मगर हा
अश्रु ही ढाळीत होता.
मुंबईचे मृगजळ
मुंबईच्या मृगजळात त्याला
स्वप्नांची जागा भेटली.
त्यास का माहिती
ती त्याची कब्र होती.
आमच्या आगामी " नायक क्रमांक एक" या चित्रपटातले शिर्षक गीत खास आमच्या चाहत्यांसाठी.
या चित्रपटाची पटकथा, संवाद आणि गीते आम्ही स्वतः लिहिली आहेत याची वाचकांनी कॄपया नोंद घ्यावी.
(कंसातल्या सुचना दिग्दर्शकासाठी असुन, नायक नायिकेने कंसाबाहेरच्या शब्दांचे गायन करत नॄत्य करायचे आहे. चित्रीकरण सुरु करण्या आधी कॅमेरामॅनच्या कॅमेर्‍याची बॅटरी चार्ज आहे कि नाही ते तपासावे)
(ज्याच्या कडे बर्‍यापैकी कपडे असतील त्यालाच नायक म्हणुन घेण्यात यावे. नायिका आम्ही आधिच निवडली आहे. तिच्या आईने तीला बर्‍यापैकी कपडे घालुन चित्रीकरणाला पाठवायचे आश्वासन दिले आहे)
"
एक क्षितीजा ची किरण येते
रंगात रंग देऊन जाते!
सावलीला ही किरणाची सवय लागते
अंधार मधे जाऊन विसावा ती घेते!
--
मयुर
