उन्हाळ्यात सर्वांच्या अंगांची लाही लाही होऊ लागते, त्यात विरहाने व्याकूळ विरहणीची दशा काय झाली, कल्पनाच करणे अशक्य. १०० डिग्री सेंटीग्रेड तापलेल्या या विरहणीच्या शरीराचा काय बरा उपयोग होऊ शकतो, अशी खट्याळ कल्पना मनात आली.
विरहणीच्या डोक्स्यावारी
मी पाण्याची धार धरली
वाफेचा उसळत्या डोंबावरी
चालविला जनरेटर भारी
अशी म्या वीज वाचविली.
ज्ञानियाचा पाठीवर
भाजली होती पोळी
विरहणीच्या पाठीवर
मी *पिज्जा बेक केला.
अशी म्या वीज वाचवली.
(* युग बदलले आता पोळीच्या जागी पिज्जा)
खर्‍या आयडीने बोलता येईना
मनातले गरळ ओकता येईना...
डुआयडीने आता सगळे....
"स्कोअर सेटल" करू.....!!
उपद्र्व हा अनंत काळचा...
मिपाबरोबर कायम रहायचा...
घरात चारच माणसे आणि...
दारात चारशे चपला सारू.....
नव्या आयडीच्या बाटलीत भरली
शिळ्या विचारांची जुनीच दारु....
त्यांना वाटतं आतातरी भपकारा येणार नाही...
मिपाकरांच्या नाकाचं किती कौतुक करू !!
आडून आडून सगळे करिती हल्ला...
भुरट्यांचा ठाऊक असे मोहल्ला....
एकटा दुकटा कोणी लागता हाती....
चला त्याला आडवे करू !!
येता जाता शरसंधान.....
बर्याचं दिवसांपासुन व्हॉट्स अॅप गृप वरती किमान ३००० वेळा कट्टा करायच्या गोष्टी चाललेल्या होत्या. गेले २-३ आठवडे हो-ना-हो-ना करता करता शेवटी काल मोदक, मी, कपिलमुनी आणि अनाहितांचा लाडोबा असे चार जणांचा कट्टा ठरला. त्याचा एक वृत्तांत लिहायचा एक माफक प्रयत्न. कट्ट्याचं आयोजनं करतानाचं माझ्याकडुन एक मोठी चुक झाली ती म्हणजे वल्लींना फोन करायचा राहुन गेला :( (वल्ली मनापासुन सॉरी!! ). अन्या दातार कोल्हापुरला गेल्यानी आणि गुर्जीं फुलराणीच्या शोधात मार्केट यार्डामधे असल्यानी येउ शकले नाहीत. ;)
सावधान मत्स्य पुत्रानों आयुष्यभर मासे मारणारा बगळा आता मगरीचे रूप घेऊन अश्रू ढाळण्यासाठी येत आहे, त्याला अचानक मत्स्य पुत्रांचा पुळका कसा आला, काही एक कळत नाही.
आयुष्यभर बगळ्याने
मासे सारे फस्त केले .
घेऊनी वेश मगराचा.
ढाळतो अश्रू आता.
एका महानगरात एका मत्स्य पुत्राचा असाच जीव गेला:
भुलूनी मगर अश्रुना
जीव गेला मत्स्याचा.
अर्पिली गांधी "चित्रफुले"
ढाळूनी अश्रू मगरीने.
सावधान! मत्स्य पुत्रानों
माणसाची देवाला विनंती:
असूनही रणरणत्या उन्हाची वेळ
का चालवलायस तू पावसाचा खेळ?
बिघडलाय सगळा ऋतूंचा मेळ
सांग नेमकी कधी आहे पेरणी ची वेळ?
देवाचे सडेतोड उत्तर:
माणसा तू वृक्षतोड करताना बघितला नाहीस काळवेळ
सिमेंट चे जंगल उभारताना तू ठेवला नाही कसलाच ताळमेळ
आलाय तुझ्या अंगाशी तुझाच हा खेळ
बंद कर मला दोष देण्याचा तुझा हा पोरखेळ
पेर्णास्त्रोतः सुखी वैवाहिक जीवनाचा गुरुमंत्र
श्री. सौंदर्य ह्यांची माफी मागुन.
(काही तासांपुर्वी 'सुखी वैवाहिक जीवनाचा गुरुमंत्र ' हा लेख वाचला होता. त्या धाग्याचं स्वैर विडंबन म्हणुन आणि बायकोला मार्क्स कसे मिळवावेत ह्याचं मार्गदर्शन म्हणुन हा विडंबनप्रसवप्रपंच)
तुम्ही आयुष्यात खुष राहु इच्छिता? हा घ्या एक विडंबन मंत्र.
आपापल्या नवर्‍यांना खुश कसे ठेवाल? अगदी सोप्पं आहे. नवर्‍याला खुश ठेवणं हे बटाट्याची सुकी भाजी करण्यापेक्षा सोप्पं आहे. कसं?????? सांगतो.
गवसणी.(चारोळ्या)
शिकविलेस स्वाभिमानी जगणे,
माणुसकीने जिंकण्याचा ध्यास...
संकटातही आई शोधेन संधी,
घालेन गवसणी मी गगनास..!!
प्रीती तुझी ही संजीवनी मजला,
अर्थ नव्याने आला या जगण्यास....
साथीने या जीवन मंगल गाणे,
घालेन गवसणी मी गगनास..!!
मांडला डाव वारंवार मोडला
हिरावला आलेला तोंडाशी घास...
लढाई जगण्याची पुन्हा नव्याने
घालेन गवसणी मी गगनास..!!
माणसांना अनुभवले इतके,
समृद्ध समर्थ केले जीवनास....
साथीत जगतो समरसतेने,
घालेन गवसणी मी गगनास..!!
......प्रल्हाद दुधाळ
जिथे राहिले भग्न अवशेष बाकी
वदे कोण त्या राउळाची कथा ..
पुजारी म्हणे ओळखीचे पुरावे
न ओळखे परी देवतेची व्यथा ...
--- कहर
जिवनाच्या व रेल्वेरूलाच्या नियमात थोडे साम्य सापड्ले
दुरुन पाह्त राहील्यास गून्ता दिसतात
परंतु एकदा का गाडी चालायला लागली की
गून्ता आपोआप सुटतात.
ता.क : माझा पहीला प्रयत्न आहे. चुकभूल माफ द्या.
प्रेमाच्या दिवशी अर्थात (आंग्ल भाषेतील वेलेन्टाईन डे) कार्यालायातून सांयकाळी ५च्या सुमारास बाहेर पडलो, राजपथावर अक्षरश: प्रेमी जोडपे हातात हात घालून फिरत होते. या प्रकरणांचा अंत काय होईल, विचार करताना सुचलेल्या दोन क्षणिका
तिच्या साठी सर्व सोडले, पण तिने ....
गुलाबी काटा
ह्रदयी डसला.
जीव भौंऱ्याचा
नाहक गेला.
बहुतेक मुलींच्या नशिबी ....
रस पिउनी
भौंरा उडाला.
कळीच्या नशिबी
विरह वेदना.
