प्रेरणा
दमामी यांची डोळे
जे हवे ते नेमके का तूटती केस,
अन सुपलीभरुन बाथरूमात जमती केस.
बंद कर चोचले आता तेल मालीशचे,
सांग किती तेल पिनार अजून हे केस.
दिवस वर्षांचे युगांचे जन्म जन्मीचे,
कोणत्या गुणसुत्रास फितुर झाले हे केस.
भेटली होती जिथे कौतुकाची थाप,
का आज त्या आरशास टाळती हे केस.
तू जरा नवा होऊन ये भ्रतारा,
त्याच त्या न्हाव्यास माग क्रुत्रीम केस.
जीवघेणे असे तू हासू नये राजा,
"टकलू हैवान आला" बघ चित्कारती पोरे.
चालवून टाक चीप, जागतीक अर्थ मंद
राजना रिसेशनात कोण बैंक होय बंद
त्या युरोकुली भरीस, भांडते अजून ग्रीस
बाय तू करू नकोस, एक वर्ष स्टॉक बंद
गीत गात 'टू बिगा'चं, बेलआउटी उगाच
सावकार आधुनीक, की मती असेल मंद
गार गार एक्सपोर्ट चीन मोरली सपोर्ट
गाउनी गुलाबगीत खात जा गुलाबकंद
ते तुलाच रे कळेल, कोण कोण रे जळेल
सांग ना अता खरेच, टोकियो कि ताशकंद?
हाय ते इझी मनीत, क्यूइने कबर खणीत
सांग घेउनी बुडेेल, सैमला अनर्थछंद
-- स्कैमी संकेतानंद ;)
नवी दिल्ली,
०८ जुलै , २०१५
आमच्या कंपनीच्या यंदाच्या फ़ॅमिली डे निमीत्त एका डान्स साठी ’सत्ते पे सत्ता’ या चित्रपटातील ’प्यार हमे किस मोड पें ले आया’ या गाण्याचे अस्मादिकांनी केलेले विडंबन..
हम ने क्या कोड भेजा जो कहा दीवाना
हम को नही कुछ समझ ज़रा समझाना
’चेक इन’ मे जब ’कोड’ कोई फ़ट जाए
तब धड़कन और बैचेनी बढ़ती जाए
जब कोइ गिनता है रातों को तारे
तब समझो कोइ ’इश्यू’ आ गया प्यारे
प्यार (P'Iyer) हमे किस मोड़ पे ले आया
कि फिल करे हाय
हाय..
कोइ ये बताए क्या होगा
आम्ची पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/31745
कमुंची माफी मागून
--------------------------------------------------------------------------------------------
"तुला निवड करावीच लागेल, हे शेवटचं सांगतोय" त्याच्या पोटाच्या घेराने कच्चकन आवळून सांगितलं आणि टीव्हीवर "ये तो बडा टॉइंग है" बघत असलेल्या त्याला इलॅस्टिक काचत गेली. तो सुन्न होऊन स्वतःच्या पोटाकडेच पाहत होता.
अतृप्त यांच्या वाटतं असं… की ह्या सुंदर कवितेचे वाईट विडंबन करीत असल्याबद्दल अतृप्त आणि सर्व थोरा मोठ्यांची क्षमा मागते.
वाटतं असं… की
तुझ्या घोरण्याचे सगळे नमुने रेकॉर्ड करून ठेवावे,
आणि एक दिवस तू झोपल्यावर ते चालू करावे,
नक्की माझी झोपमोड करणारा खर्ज कुठला ते शोधण्यासाठी!
वाटतं असं… की
तुझे मळलेले सगळे मोजे गोळा करून तुलाच धुवायला लावावे,
तू बूट काढल्यावर पसरणारा दुर्गंध,
तुला कळण्यासाठी
वाटतं असं… की
तुझ्या हाताशी एकरूप झालेल्या त्या फोनचा चक्काचूर करावा,
भावना आणि यंत्र यातला फरक,
तुला समजण्यासाठी
दिपक_कुवेत पुण्याला येण्याच्या निमित्ताने पुणे कट्टयाचा धागा नंबर एक ६-७ जूनच्या कट्टयाचा घोळ घालण्यात डबल सेंचुरी मारुन गेला!अर्थातच त्यातून काहीही निष्पन्न न होता! मग पुढच्या दिड शतकी धाग्यात दोन कट्टे होतील इतपत काथ्या कुटुन प्रगती झाली!त्यात ७चा कट्टा अानंदी हाॅलला होणार म्हंटल्यावर शहाण्यासुरत्या;)लोकांनी कट्टयाची सूत्र हातात घेऊन तिसरा धागा काढला!त्यानुसार पाताळेश्वरला गप्पा आणि राजधानी थाळी नक्की झालं एकदाचं.मात्र कट्टयाला कोण कोण येणार हे मात्र गुलदस्त्यात होते.
लेख लिहायच्या सगळ्यात आधी मुविंचे कट्ट्याच्या आयड्याच्या कल्पनेबद्दल आभार मानतो. कट्ट्याच्या निमित्ताने का होईना मिपामंडळी आपल्या व्यस्त वेळापत्रकामधुन वेळ काढुन आली. हा संपुर्ण वृत्तांत नाही. कारण मी कट्ट्याची सुरुवातीची पंधरा मिनिट आणि शेवटचे दोन-तीन महत्त्वाचे तास नव्हतो. त्यामुळे संपुर्ण वृत्तांताची जबाबदारी नाखु'न'काका आणि वल्ली धरलेणीकर ह्यांच्यावर सोपावण्यात येत आहे.
असावा शेजा-याचा आंग्ल पेपर । वाचावा तोचि न खर्चिता स्वधन ॥
पेपरसंगे ग्राह्य दूध वाटि एक । साखरेजोडि तेहि मागावे ॥
संगणक अभियंता होशिल तू । विठुमाझा करिल चमत्कार ॥
फक्त परीक्षेअंती निकाल । केटि न लागु द्यावी ॥
महाविद्यालये टि-शर्ट आणि जीन्स । जेतुके फाटके तेतुके स्टायलिश ॥
ओळखावे कन्यकांचे जमाव । पाहावे प्रत्येकीस सांगोपांग ॥
किकेटी असावी भल्यांची भरती । करावे कसे बुकी-फिक्सिंगचे उच्चाटन? ॥
किंतु तयांच्याच चरणी मिळे धन । ऑस्ट्रेलिया मागे मीही लावतो ॥
खर्‍या आयडीने बोलता येईना
मनातले गरळ ओकता येईना...
डुआयडीने आता सगळे....
"स्कोअर सेटल" करू.....!!
उपद्र्व हा अनंत काळचा...
मिपाबरोबर कायम रहायचा...
घरात चारच माणसे आणि...
दारात चारशे चपला सारू.....
नव्या आयडीच्या बाटलीत भरली
शिळ्या विचारांची जुनीच दारु....
त्यांना वाटतं आतातरी भपकारा येणार नाही...
मिपाकरांच्या नाकाचं किती कौतुक करू !!
आडून आडून सगळे करिती हल्ला...
भुरट्यांचा ठाऊक असे मोहल्ला....
एकटा दुकटा कोणी लागता हाती....
चला त्याला आडवे करू !!
येता जाता शरसंधान.....
दुर्गंध वाहते
दुर्गंध वाहते मुठठा माई
तीरवरल्या कोणालाही, पर्वा तीचि नाही.
कुणी टाकि तित कचरा आता,
कुणी टाकिती पूज्यदेवता.
पाषाणाची पाहूनी ह्रुदये, पाहूनी ह्रुदये,
मोजित दिन राहीली.
दुर्गंध वाहते मुठठा माई
तीरवरल्या कोणालाही, पर्वा तीचि नाही.
सतत वाहते गढुळ पाणी,
कुणी नं धजतो उचलन्या घाणी.
आळ्शांस ही व्हावी कैसी मुठठा ही फलदायी ?
दुर्गंध वाहते मुठठा माई
तीरवरल्या कोणालाही, पर्वा तीचि नाही.
