वाङ्मय

शब्दांचं आयुष्य

निखिलचं शाईपेन's picture
निखिलचं शाईपेन in जनातलं, मनातलं
18 Oct 2015 - 10:08 pm

व्यायामचड्डीचा खिसा छोटा आहे, त्यामुळे जीवनसाथी (मोबाईल) बरोबर नेता येत नाही, किल्लीचा जुडगा तेव्हडा मावतो.
तर,
तसा निघालो, एक गोरे आजोबा व्यायामावरून येत होते, आज (अनेक दिवसांनी का होईना) मीपण पळायलाच चाललो असल्यानं नेहमीसारखं गिल्टी वाटलं नाही. वर त्यांनी अगदी ओळख असल्यासारखा हाय वगैरे केला. खरंय पण, एकुणातच सगळे प्राणी दुसरा समोर आला कि ऍकनोलेज करतात, म्हणजे कुत्री समोर आली कि गुरगुरतात, मांजरं पण, अगदी विरुद्ध दिशेनं येणाऱ्या मुंग्या पण काहीतरी देवाणघेवाण करताना दिसतात, चिमण्यांचंही तेच, मग माणसांनी हाय म्हणायलाच हवं. हाय आजोबा, व्हाट्स अप !

वाङ्मय

संदर्भांचा विसर आणि भुलाबाईंचा उत्सव

माहितगार's picture
माहितगार in जनातलं, मनातलं
10 Oct 2015 - 12:29 am

मराठी विकिपीडियावर भोंडला या लेखास कुणीतरी हात घालेल आणि सुधारणा करेल या आशेवर अल्पसे लेखन करून लेख सोडून दिला होता. पण गेल्या तब्बल नऊ वर्षात तसा मुहुर्त येणे कदाचित त्या लेखाच्या नशिबी नसावे.

मांडणीसंस्कृतीवाङ्मयतंत्रविचारसमीक्षामाध्यमवेधमतसंदर्भ

"हाय"कू

नाखु's picture
नाखु in जे न देखे रवी...
7 Oct 2015 - 9:37 am

"हाय"कू

"हाय"कू
हा प्रकार समजवण्याचा नाही समजण्याचा आहे. लेखक मकदूरांना त्यांचे प्रेरणास्थान श्री श्री श्री श्री आत्मुदा (इथे आपला उजवा हात आपल्याच उजव्या आणि डाव्या कानाला लावेल न लावेल असा स्पर्श करणे अतिआवश्यक आहे).यांनी कार्यबाहुल्याने आणी किंचीत खप्पामर्जी (कट्टप्पा मर्जी नाही) असलेने मार्गदर्शनास नकार दिला.

अनर्थशास्त्रआरोग्यदायी पाककृतीइशाराकाहीच्या काही कवितागरम पाण्याचे कुंडफ्री स्टाइलभूछत्रीहास्यवाङ्मयचारोळ्याबालगीतमुक्तकविनोदऔषधोपचार

मोकलाया दाही दिश्या ते भटकाया दाही दिश्या : एक प्रवास

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जनातलं, मनातलं
6 Oct 2015 - 3:33 pm

(ढेस्क्लेमर: या लेखातून माझा कुणालाही हिणवण्याचा अथवा दुखावण्याचा हेतू नाही. याउलट 'हसण्यासाठी जगणे आणि जगण्यासाठी हसणे' हा माझा हास्य'बाना' सर्वांपर्यंत पोचविण्याचा एक किंचीतसा प्रयत्न आहे! तरीही कुणाला माझ्या लेखातील/काव्यातील काही जागांना आक्षेप असल्यास कळवावे, दुरूस्ती किंवा तो भाग काढून टाकण्यासाठी संमंना सांगून प्रयत्न केला जाईल!)

न्मसर्कार म्हणडलि!

संस्कृतीकलाइतिहासवाङ्मयकथाकविताप्रेमकाव्यमुक्तकविडंबनव्युत्पत्तीशुद्धलेखनविनोदसाहित्यिकkathaaऔषधोपचारप्रवासशिक्षणमौजमजाआस्वादलेखप्रतिभाविरंगुळा

पुणे कट्टा वृत्तांत- ४ ऑक्टोबर २०१५

कॅप्टन जॅक स्पॅरो's picture
कॅप्टन जॅक स्पॅरो in जनातलं, मनातलं
5 Oct 2015 - 9:10 pm
धोरणमांडणीवावरसंस्कृतीकलानृत्यनाट्यसंगीतधर्मपाकक्रियाइतिहासवाङ्मयकथाबालकथाकविताचारोळ्याप्रेमकाव्यबालगीतमुक्तकविडंबनगझलभाषाउखाणेप्रतिशब्दम्हणीवाक्प्रचारव्याकरणव्युत्पत्तीशब्दक्रीडाशब्दार्थशुद्धलेखनसुभाषितेविनोदसाहित्यिकसमाजजीवनमानतंत्रkathaaराहणीऔषधोपचारप्रवासभूगोलदेशांतरराहती जागानोकरीविज्ञानक्रीडाअर्थकारणअर्थव्यवहारगुंतवणूकज्योतिषफलज्योतिषसामुद्रिककृष्णमुर्तीराशीराजकारणशिक्षणमौजमजाचित्रपटछायाचित्रणरेखाटनस्थिरचित्रप्रकटनविचारप्रतिसादसद्भावनाशुभेच्छाअभिनंदनप्रतिक्रियाआस्वादसमीक्षामाध्यमवेधलेखबातमीअनुभवमतशिफारससल्लामाहितीसंदर्भचौकशीप्रश्नोत्तरेमदतवादप्रतिभाभाषांतरविरंगुळा

पुणे कट्टा- ४ ऑक्टोबर २०१५,

कॅप्टन जॅक स्पॅरो's picture
कॅप्टन जॅक स्पॅरो in जनातलं, मनातलं
2 Oct 2015 - 9:33 am

दिव्यश्रींच्या धाग्यावर जरा जास्तचं मारामारी झाली. असो. कट्टा फायनालाईझ झालेला आहे. कट्टा खालीलप्रमाणे होईल.

तारिख पे तारिखः ४ ऑक्टोबर २०१५

वेळः रविवारी पहाटे ११.०० वाजता

स्थळः पुण्यनगरीमधली पाताळेश्वर ही पावन जागा

कार्यक्रम: भेटणे, गप्पा हाणणे, खादाडी, गप्पा हाणणे, गप्पा हाणणे, खादाडी, गप्पा हाणणे, गप्पा हाणणे आणि टवाळक्या करणे

फायनान्स डिटेल्सः टी.टी.एम.एम.

कोण कोण येणारे ते इथे कन्फर्म करा. म्हणजे भोजनास कुठे जायचे हे ठरवता येईल. दुर्वांकुरला जायचं का?

(संपादकांना विनंती-४ तारखेनंतर धाग्यास हेवनवासी करावे. धाग्याकर्त्याला नको)

धोरणमांडणीवावरसंस्कृतीकलानृत्यनाट्यसंगीतधर्मपाकक्रियाइतिहासवाङ्मयकथाबालकथाकविताचारोळ्याप्रेमकाव्यबालगीतमुक्तकविडंबनगझलभाषाउखाणेप्रतिशब्दम्हणीवाक्प्रचारव्याकरणव्युत्पत्तीशब्दक्रीडाशब्दार्थशुद्धलेखनसुभाषितेविनोदसाहित्यिकसमाजजीवनमानतंत्रkathaaराहणीऔषधोपचारप्रवासभूगोलदेशांतरराहती जागानोकरीविज्ञानक्रीडाअर्थकारणअर्थव्यवहारगुंतवणूकज्योतिषफलज्योतिषसामुद्रिककृष्णमुर्तीराशीराजकारणशिक्षणमौजमजाचित्रपटछायाचित्रणरेखाटनस्थिरचित्रप्रकटनविचारप्रतिसादसद्भावनाशुभेच्छाअभिनंदनप्रतिक्रियाआस्वादसमीक्षामाध्यमवेधलेखबातमीअनुभवमतशिफारससल्लामाहितीसंदर्भचौकशीप्रश्नोत्तरेमदतवादप्रतिभाभाषांतरविरंगुळा

जुळयांचे नव्हे जुळ(व्)लेले दुखणे

नाखु's picture
नाखु in जे न देखे रवी...
2 Oct 2015 - 9:11 am

जुळयाचे नव्हे जुळ(व्)लेले दुखणे

जुळे १:

सासं नसूनही तबला तू
सकल मिपाचा झमेला तू

धाग्यवरील सैरभैर (चि)चुंद्र
अन्... सुप्त बोक्याची जागा तू

मोकळाढाकळा रांगडा तू रे
सुमडीत सोपान डोम ही तू

ज्वर धाग्याचे आरोळी कधी तू
कधी फसलेली चारोळी तू

मिपात असूनही.. एकटाच तू रे
तुझ्या लाट्णीचा आधार तू

जुळे २:

छान छान यावे धागे
छान छान वंदावी थेट

टीआर्पी जसा चॅनेलला
येऊन मिळतो थेट थेट

मग येतो नवा धागा
जुना जातो अंधारात

टीच्भर प्रतीसाद मागून
तोही मिटतो अंधारात

अनर्थशास्त्रआरोग्यदायी पाककृतीइशाराकविता माझीकाहीच्या काही कविताफ्री स्टाइलभूछत्रीमुक्त कवितासांत्वनाहास्यअद्भुतरससंस्कृतीनृत्यनाट्यवाङ्मयचारोळ्याविडंबनऔषधोपचारशिक्षणमौजमजा

दिवाकरांच्या नाट्यछटा

खेडूत's picture
खेडूत in जनातलं, मनातलं
30 Sep 2015 - 11:01 pm

रामराम मंडळी!
शतशब्दकथा लिहून आणि वाचून आपणा सर्वांना भरपूर विरंगुळा मिळाला असेल.असाच काहीसा, पण शब्दमर्यादा नसलेला, मराठी साहित्यातला एक वेगळा अन जुना प्रकार म्हणजे दिवाकरांच्या नाट्यछटा. का कोणास ठाऊक, पण शतशब्दकथा आणि नाट्यछटा यांच्यात काहीतरी नातं- साम्य तरी आहे असं नेहमी वाटतं .

इतिहासवाङ्मयकथाभाषासाहित्यिकसमाजप्रकटनविचारआस्वादसमीक्षा

एक होती मुंबई.. ("Mumbai Fables")

चलत मुसाफिर's picture
चलत मुसाफिर in जनातलं, मनातलं
30 Sep 2015 - 1:18 pm

पोर्तुगीज व्यापारी लोकांची भारताला सर्वात मोठी देणगी म्हणजे त्यांनी मुंबई शहराचा पाया रचला. ते मुळात सक्तीने धर्मप्रसार करायला आले होते. १५०९ साली फ्रान्सिस्को अल्मेडाने मुंबई बेटावर पहिली धाड घातली आणि स्थानिक लोकांना लुटले. अनेकांना जबरदस्तीने किरिस्तांव केले. पुढे अशाच धाडी पडत गेल्या आणि १५३२ साली नुनो डाकुन्हाने गुजरातच्या सुलतानाला हरवून वसई काबीज केली.

मुंबईची सुरुवात ही अशी झाली.

इतिहासवाङ्मयसाहित्यिकसमाजसमीक्षा

ll गंगास्मरण ll

शिव कन्या's picture
शिव कन्या in जे न देखे रवी...
26 Sep 2015 - 1:11 am

सप्टेंबर महिन्यातला शेवटचा शनिवार हा जगभरात 'सरिता दिन' म्हणून साजरा केला जातो.
(जगभरातील नद्यांचे प्रदूषण हा चिंतेचा विषय आहेच.) पण आजच्या दिवशी, परमपावन मानल्या गेलेल्या गंगेचे, तिच्या नितळ स्वरूपात केलेले स्मरण समयोचित ठरावे!

तू कावेरी तूच नर्मदा, गोदा भद्रा सरस्वती
तुझीच सारी अनंत रूपे, कृष्णा पद्मा शरावती

तू कल्याणी, नीरदायिनी
तुलाच नमितो सांबसदाशिव,
हरहर गंगे तुलाच स्मरती
भगिरथाचे पुत्र चिरंजीव

प्रकटयोगिनी बिकटगामिनी
तुझ्या तटाचे कडे निसरडे….
कितीक आले गेले भुलले
तुझ्या किनारी शांत निमाले

कविता माझीभावकवितासांत्वनाकरुणमांडणीवावरसंस्कृतीइतिहासवाङ्मयकवितामुक्तकसाहित्यिकसमाजजीवनमानराहणीप्रवासभूगोल