विडंबन

पेर्णा शोधा पाहू

नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता
नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता
कळले मग~ मजला~ की, तो चष्म्या~चा त्रास होता
नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता

बा~यको अन् माझे~ होते, ल~क्ष वे~गवेगळे
बा~यको अन् माझे~ होते, ल~क्ष वे~गवेगळे
ती~ साडीचा रंग पाही, चोळी~ मज, जल्लोष होता
नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता

http://www.misalpav.com/node/33278

हलकं घेतलं जावं ही नम्र विनंती

>>> सजदे में आज भी झुकते है सर
बस, मौला बदल गया देखो...

आम्हाला नेहमीच ऐकून घ्यावं लागतं
फक्त, कधी बॉसचं कधी बायकोचं.

>>> जरूरत है मुझे कुछ नये नफरत करनेवालों की
पुराने वाले तो अब चाहने लगे है मुझे....

आधी माझं स्त्री प्रजातीशी भांडण होतं नंतर मी त्यांना आवडू लागतो
(हाय का आवाज फेम पातेल्यातली आमटी)

पूर्व प्रकाशित
http://kahihikasehi.blogspot.com/2015/10/blog-post_17.html

मूळ कविता
http://www.misalpav.com/node/३३१७६

लोकसंखेच्या प्रमाणात जास्त वाढले नर
मुलगी मागताच मुलीचा बाप विचारतो घर

जबरदस्तीने हाकलतो काय ,बाप कधी संग
मारतो आपल्या पायावरती ,कुर्हाड नीट धर

यंदा लग्न करू नको,फुकट कांदा पोहे खा
गोरी किवा काळी ,पटव आणि पळवून कर

पूर्व प्रकाशित
http://kahihikasehi.blogspot.in/2015/10/blog-post_16.html

(श्री. भा रा तांबे ह्यांची क्षमा मागून त्यांच्या 'चाफा बोलेना' ह्या कवितेचे/ गीताचे स्वैर विडंबन )

धागा वाढेना ,धागा चालेना
धागा खंत करी ,काहे केल्या वाचेना

गेलो खरडायच्य फळ्या मधी
म्हटली अनाहीत्तासावे गाणी
आम्ही मळ्यांत मळे मिळवून रे

संप्रेरक

प्रपोज केले मला काल तू
सॉरी पण तू खरंच फालतू
विसरून जाण्या कुणा सांगतो
दु:ख तुझे ते चुलीत घाल तू

धीर ना तुला घडीभराचा
गडी अजून तू लहान खुराचा
उतावीळ बस पळण्या पाहिले
ठोकली कुठे अजून नाल तू

प्रेमाच्या कथा मनमानी
अहंकाराची त्यास जोडणी
लाजवाब हा नखरा घेऊन
उलटी चालतो बघ चाल तू

कशास धरली होती आशा
जर उडवता येइना त्या माशा
एकतर्फी हे मनोरथ ओढून
स्वतःशी फसवले रे कमाल तू