विनोद

आयुष्यात खुप खटल्यांना समोरा गेलो,
खुप आहेत, अजुनही चालू आहेत, पण हे अपराध...
नाही हो, कोण असतो परफेक्ट मला सांगा.

माझ्या वरचा एक नेहमी ठोकला जाणारा आरोप म्हणजे
'समीर फार तोंडातल्या तोंडात + फ़ास्ट बोलतो'

मी मान्य केलं, कशाला कोर्ट कचेरी!?
आपलं आपल्यात बघून घेउ ना...
सत्यमेव जयते पर्यन्त कशाला जाताय!

बरं, गम्मत तर ऐका, एकदा काय झालं,
कॉल्लेज च्या वेळचा किस्सा, मी आणि सुरश्री,
दोघे मेडिकल स्टोर मध्ये शिरलो,
तीला काहीतरी औषधं घ्यायची होती.

साप्ताहीकी अर्थात ज(व्)ळून दुरदर्शन
निळ्या रंगातील साप्ताहीकी स्थानीक मिपा वाहीनीसाठी तर लाल रंगातील आम, खास आणि अर्थात मिपासहीत सर्वांसाठी

दिवस पहिला:
कलर मराठी वाहिनी

तू माझा सांगाती

वारे पाहून पक्ष्यांतर करण्यारा महाभागांचे भक्तीगीत कार्यक्रम सहभागी :
गावीत कन्या, लक्ष्मण जगताप, ,राम कदम आणि तमाम किमान तीन चार पक्ष फिरलेले आजी माजी आमदार.
कार्यक्रमाची सांगता हम होंगे कामयाब एक दिन या समूह गायनाने होईल. कंटाळी प्रेक्षकांनी तो पर्यंत आपापल्या फराळावर ताव मारावा

*ढिस्क्लेमर*
१. अस्मादिक टिव्ही नेहेमी पाहात नाही.
२. ऐन दिवाळीच्या कधी नव्हे ते सलग दोन दिवस आणि एक विकांत असणार्या सुट्टीमधे दोन दिवस भेसेणेलने माती खाल्ल्यामुळे ब्रॉडबँड बंद असल्याने सोफ्यावर निर्विकारपणे बसलेलो असताना हा दुरचित्रवाणीय मानसिक अत्याचार आमच्यावर करण्यात आलेला आहे. तस्मात तु टी.व्ही. बघतोस का असा कुत्सित स्वरात विचारलेला प्रश्ण फाट्यावर मारण्यात येईल. (असे प्रश्ण टपालाने पाठवायचा पत्ता: पौड फाटा: ड्रॉपबॉक्स क्रमांक ४२० (अ)(प)ल्याडची पुण्यनगरी).

http://kadamsagar.blogspot.in/2015/11/blog-post.html

एक तासाभराचे कथानक १७४ मिनटे आणि १२ गाणे धाकला आणि सगळीकडे बडजात्यचि राजे शाही मिठाई लावली तर ?

राजश्री प्रत्यक वेळी प्रेक्षकाला विसरून देत नाहे कि हा चित्रपट राजेशाही आहे ,सलमान च्या कुर्त्यापासून

बापानं खोली करुण दिली, मेस लाउन दिली, "आता थेट दिवाळीलाच गावांत याचं! कई कुटाने केले अनआदि मदी गांवात दिसला त् तंगडच् तोडील" म्हणत एका किकमधे बुलेट चालु केली आणि निघुन गेला.
खोली ऐस-पैस पण मी एकटाच. मागच्या वर्षी रूम पार्टनर लोकांनी लफडा केला आणि पळून गेले. मार मी खाल्ला, घरमालकचा आणि नंतर बापाचा. आमचं शिक्षणच ठप्प होण्यासारखं मॅट्टर होतं पण बापाला शिक्षणाची भारी हौस म्हणून त्यांनीच साऱ्यावर पांघरुण घालून दुसऱ्या कॉलेजमधे एडमिशन करुण दिली.
मी पण ठरवले यावर्षी खुप अभ्यास करायचा, फालतू उद्योग एकदम बंद.

अण्णांचं नुकतंच लग्न झालं होतं.नेहमीच्या रिवाजाप्रमाणे त्यांना त्यांच्या सासरवाडील एका लग्नाच्या निमीत्तानं जेवायला बोलावलं होतं.ताट, पाट मांडून पंगत तयार झाली होती. सर्वांना आपआपल्या पाटावर बसायला आमंत्रण दिलं होतं.जांवयाचा मान म्हणून त्यांच्या ताट्पाटा सभोवती रांगोळी घालून त्याची जागा सुशोभीत केली होती.

सगळी मागल्या वर्सातुन फुढं आलेली, म्या एकटाच् नवा. त्याहीच्यात मिसळा मनलं त् म्या खेड्यातला, सुतच् जमाना. वर्गात कई उल्हासच् राइला नवता, पर एकदा तिला हसताना पाइलं अन् सगळा अंगच् नाचू लागला. ति साऱ्या नसाहितातून व्हावू लागली. मागल्या बाकावर बसून, हाताचा कोपाकरुण बोटाच्या सांदीतून तिला टापू लागलो. ति गदगदून हसायची न् म्या खुश व्हायचो. मजाच मजा यायाची. एकदा ति खेटुण गेली अन् म्या अंगाला माराइचा फवाराच् ईकत आणला. दिसभर एकटाच तिच्या मागणं फिरायचु. कदीच्याला बी तिच्यावरच् नजर लावून बसायचो.