अद्भुतरस

पक्षी हिरवे झाडे हिरवी हिरवे सारे झाले

खर्‍या आयडीने बोलता येईना

मनातले गरळ ओकता येईना...

डुआयडीने आता सगळे....

"स्कोअर सेटल" करू.....!!

उपद्र्व हा अनंत काळचा...

मिपाबरोबर कायम रहायचा...

घरात चारच माणसे आणि...

दारात चारशे चपला सारू.....

नव्या आयडीच्या बाटलीत भरली

शिळ्या विचारांची जुनीच दारु....

त्यांना वाटतं आतातरी भपकारा येणार नाही...

मिपाकरांच्या नाकाचं किती कौतुक करू !!

आडून आडून सगळे करिती हल्ला...

भुरट्यांचा ठाऊक असे मोहल्ला....

एकटा दुकटा कोणी लागता हाती....

चला त्याला आडवे करू !!

येता जाता शरसंधान.....

माझ्यासाठी ठेवलेल्या पिंडाकडे पहात, मी हटवाद्या सारखा बसलो होतो,
जाताजाता तिला अडकवल्या शिवाय, मी पिंडाला मुळी शिवणारच नव्हतो,

तिच्या एका निर्दय नकारा मूळे, मी हे जग सोडले, हे सर्वांना ठाउक होते,
तेव्हा मी अगतिक होतो, आता तिलाही तसेच झालेले मला पहायचे होते,

बर्‍याच शपथा घेतल्या आणि घालल्या गेल्या, मी कशालाही बधलो नाही,
आजूबाजूचे कावळेही प्रचंड दबाव टाकत होते, पण मी जागचा हललो नाही,

मला खात्री वाटत होती, अजुन थोडेसे ताणले, की ती नक्की येईल,
या जन्मी जरी नाही जमले, तरी पुढच्या जन्मीचे वचन नक्की देईल,

पोटच्या खळगीसाठी मी शहरात उतरलो
शहराच्या वैभवात पार हरवुन गेलो

मॉल थिएटर हॉटेलमध्ये सकाळ सरली
अचानक पोटातुन माझ्या कळ आली

भविष्याच्या कियेची जाणीव तिथे झाली
'त्या' जागेची मागणी तत्परतेने केली

सुलभ सुविधा फारच असुलभ होती
पाय ठेवण्याचिही तिची लायकी नव्हती

मनातला आवेग बाहेर पडु लागला
उत्कटता जशी प्र्ेयसी शोधे प्र्ीयकराला

अंधारमय भविष्य माझे समोर दिसले
थकलेले घामेजलेले पाय थरथरु लागले

समोरुन एका बसला जाताना पाहिले
उरलेले बळ क्षणात गोळा केले

नेहमीच विचारजन्य, चिंतनजन्य साहित्यच का मिपा वर पोस्ट करावं म्हटलं...
आज वैताग आलाय, कंटाळा आलाय, अशात काही सुचतं का बघावं म्हटलं...
यमक जुळतं का बघावं म्हटलं...

तर ही घ्या एक ओढून ताणून जिलबी

सगळे जसे सोडतात तशी आपण एक सोडायचीच
आज काहीही झालं तरी एक जिलबी पाडायचीच

कुणी म्हटलंय भावना इस्त्रीमधेच शोभतात
आणि असल्या तरीही म्हटलं आज इस्त्री मोडायचीच

आठवणींना चाळवायचं, भविष्याला आळवायचं
कशीतरी मनावरची एक खपली काढायचीच

लयास गेले कधीच ते
रामराज्य ह्या भूमीवरचे
आता इथल्या रामातही
काही उरला नाही राम ..

रावण पैदा झाले इथे
सीताही जिकडे तिकडे
वानरसेना बहुत जाहली
म्हणती न कुणि राम राम ..

संकटात जरि असते सीता
मदतीला कुणि धावत नाही
आता इथल्या सीतेलाही
शोधत नाही कुठला राम ..

महिमा कलीयुगाचा ऐसा
मिळून राहती रावण राम
सीता रडते धाय मोकलुन
झाले सगळे नमक हराम ..
.

सिलिकॉनदरीत/वसे तो जेसन
शिका हा लेसन / तरुणींनो
त्याच्या डोक्यामध्ये / आज्ञावली फक्त
संगणकी रक्त/ खेळतसे
रस्त्याने चालता / एका प्रात:काली
बेडकी बोलली / शेजारून
"अरे राजपुत्रा/ राजकन्या मीही
बेडकाचे देही/ शापग्रस्त
मला उचलून / स्वगृही नेशील
आणिक घेशील / चुंबन ते
प्रगटेल माझे / मानवी शरीर
"कामा" स उशीर / मग नाही
जन्मभर तुझी/ होईन मी कांता
आनंदा अनंता/ मुकू नको "
जेसनने तिला / मग उचलले
आणिक ठेविले / खिशामाजी
घरामध्ये तिला / दिले छोटे घर
खायलाही चार / किडे बिडे

त्या खर्‍या कविता..म्हणुनी
शब्द कल्पना सांगत नाही.
येतील आज..? पुन्हा? .. का कधिही!(?)
अश्या कुठे त्या.. थांबत नाही.

बोलावुनी वा हाकारुनी त्या
ढुंकुन कधिही पहात नाही.
आणि घेतले टाळे लावुनी
येणे-असता.. रहात नाही.

बासरी ,पुंगी..नाद कसाही
निश्चित त्यांचे स्वरूप नाही.
किंवा स्वये त्या नाद-घेऊनी
येतील..त्याचे अप्रुप नाही.

वार्‍या समं ते शब्द वाहती
कवेत त्यांना घेता.. नाही.
कुठला परिसर ..माळं कोणता?
पडणे निश्चित..रुजणे नाही!!!

बंधन पद स्वीकृति त्वरे त्वरण
परित्याग कर्तव्यार्थ असे शोषण

प्लावन हे सहाधिकारी ते प्रवण
समयसारणी हे निकट हे स्तरण

पोतनिहाय नव्हे संवृत वर्गीकरण
आकाशग मग कुंडल तंतु भारण

पेशीभारण अभ्यंतर सयंत्र रोपण
बंधन हे मूक कुंडलित अनुकूलन

प्रतिपिंड ऋणाग्र भाव का अकरण
ग्राभित विदरण का विरुप निःशोण

रक्त विलयक नि प्रवाह प्रतिरुपण
संमीलनीत स्फुल्लिंग निग रोपण

विद्रधि युद्ध-संरूपणात हो संपादन
वेदन प्रतितलीत बिंदुचे साक्षांकन

कंकोळ असे कंप्रता नियंत्री धारण
अभिनति दे अर्धपद्धति दे दणादण

(चाल-​ ऐ दिल मुझे बता दे, तू किस पे आ गया है )

होतोच एकटा मी,राहिन एकटा ही
मन हे असेच वेडे,सांगून गूज पाहि॥धृ॥

तेथून गार वारा,शिडकावतो मनाही
निपचीतं शांत निजल्या,बोलावितो तनाही
आता कळून चुकले,काहिच शांत नाही॥१॥
मन हे असेच वेडे,सांगून गूज पाहि............॥धृ॥

शांती कशात आहे?,नक्की कुठे कळे ना!
देवात शोधली ती...सुरंहि तिथे जुळे ना!
वळले मलाहि तेथे,ती शोधण्यात नाही॥२॥
मन हे असेच वेडे,सांगून गूज पाहि............॥धृ॥