मिसळपावच्या आशीर्वादाने व मिपाकरांच्या साक्षीने आम्ही "धाग्यांच्याबागेत भेटेन तुला मी" या कथामालेची सुरूवातीच्या आधीच सांगता करत आहोत!
प्रस्तुत लेख हा आजच प्रकाशित होणार आहे. तरीही हा लेख वाचून इथून पुढे आपला जिलेबीलेख/कविता/काथ्याकूट/पाकृ लिहायची काही पथ्ये!
कामधेनु दावणं सोडून केव्हाच गेली
काळाच्या पडद्याआड गोठाही केव्हाच गेला
न पळी राहिलीए ना पंचपात्र
किणकीणाट होतो कधीतरी कुठे कुठे
रिकामा किणकीणाट करणारे,तेवढेच
त्यांच्या नावे नुसताच टाहो फोडणारे
संपत आलेल्या किणकीणाटाला
खणखणाट समजून अथवा भासवून
उगाच खडे फोडतात कधी कधी
शिळ्याकढीला ऊत आणून
कधी सत्तेच्या आशेने
कधी कल्पवृक्ष मिळवून देण्याच्या
मृगजळी स्वप्नाने
कधी कामधेनू आपल्याही
गोठ्यातून निघून गेली या दु:खाने
मित्रहो, मिपावर सुंदर कवितांचा एवढा पाउस पडतो आहे की सारे वातावरणच बदलले. त्यातच संमं ने पण छायाचित्रकलास्पर्धेचा विषयपण पाउस निवडला आणि मग हे कवी लोक जास्तच पेटले. आमची प्रकृती थोडी नाजुकच. या बदललेल्या वातावरणाचा नाही म्हटले तरी परिणाम होतोच.
काल रात्री शेवटी विडंबनारीष्ट घेउन झोपावे लागले. तेव्हा कुठे सकाळी मोकळे मोकळे वाटले.
फ्रेश झाल्यावर ठरवले की चला पावसाळ्यात थोडी रंगपंचमी खेळूया...
आम्ही पाडलेल्या चकल्या चावायच्या आधी त्या चकल्यांमधले खरे पीठ कोणाचे आहे ते बघावे आणि मग आमच्या चकलीचा आस्वाद घ्यावा...
प्रेरणा
दमामी यांची डोळे
जे हवे ते नेमके का तूटती केस,
अन सुपलीभरुन बाथरूमात जमती केस.
बंद कर चोचले आता तेल मालीशचे,
सांग किती तेल पिनार अजून हे केस.
दिवस वर्षांचे युगांचे जन्म जन्मीचे,
कोणत्या गुणसुत्रास फितुर झाले हे केस.
भेटली होती जिथे कौतुकाची थाप,
का आज त्या आरशास टाळती हे केस.
तू जरा नवा होऊन ये भ्रतारा,
त्याच त्या न्हाव्यास माग क्रुत्रीम केस.
जीवघेणे असे तू हासू नये राजा,
"टकलू हैवान आला" बघ चित्कारती पोरे.
आमची पेरणा
अर्थात शब्दानुज यांची क्षमा मागुन....
रोज पुन्हापुन्हा तो ढुसक्या सोडतो
समोरचा नाईलाजाने नाकावर हात दाबतो
हजारो वर्षांपासुन तो त्या सोडतो
आणि दिवसभर पोट दाबून कळा सोसतो
खरेतर प्रत्येकाच्या शरीरातून ती बाहेर पडत असते
पण काहिंचे अस्तित्व नुसत्या वासावरुन ओळखता येते
पवनाच्या रुपातुन तो बाहेर पडतो
पोटाबरचे प्रेशर थोडेसे हलके करुन जातो
प्रत्येक श्वासातुन तो नाकात घुसू पहातो
श्वासाशिवाय थोड्या वेळानंतर जीव घुसमटतो
आमच्या मित्राने एक बाजू मोठ्या कळकळीने मांडली.
त्याच्या भावनांशी बर्‍याच अंशी सहमत होताना नाण्याची दुसरी बाजूही समोर यावी असे वाटले.
पुरुषांची बाजू मांडण्याचा केलेला हा केविलवाणा खाटाटोप म्हणाना....
प्रत्येक नजर वाटे
गिळते मी तूज आता
लग्नाचे बंध होती
पुरुषाचे भोग आता ||धृ||
गाढव ऐकेना, गाढव समजेना
गाढवा उसंत नाही, खिंकाळण्याचे थांबेना.
गाढव ऐकेना ऽऽ ।
_______________________
डकवी अल्बमचे फोटो, शोभा साइटची होई
फुकटचा घेतला कुणी गावात रे?
काय गाढवाला नै ऐडिया?
आयडी जाईल नको गमजा.
होईल गोची, ढिंगटांग-ढिंगटांग,
ढिंगटांग-ढिंगटांग ढींग ।
गाढव ऐकेना ऽऽ ।
________________________
रतीबावर रतीब जिलुबिचा रतीब, कश्श्ये टंकती लई चरबरीत |
आवं गुर्र्जेन्ला, किती वो तरास द्येता, ह्ये वागनं बरं नव्हं ||
गुर्र्जींनि मैफल गाजिवलि, किती ह्यी ब्येनं लोळिवली
पिळ घालूनी दावतो मिश्श्या, घडीघडी त्या मूष्षकलीला
आरं साळसूद्दा, कुठून उपाटतो अस्सा, ह्ये वागनं बरं नव्हं ||
गावच्या धणा लय शानाच हाय, याड्यांचा जनू की डाकतर हाय,
गोंयची इणि नाय आणुभवी, बणून रायली मोटी कवि
आरं लांबटांग्या, हाबंग लिवतोस डोंगा, ह्ये वागनं बरं नव्हं ||
समाधीयोग शिक्कीविला, डोस्क्यात तुमच्या नाय रावला
