विडंबन

आता हे कोडे नेमके सोडवायचे कसे?
म्हणजे
विलायती
देशी
पहिल्या धारेची (हातभट्टी)
ह्या मधली कुठली निवडायची?
कुणाला आईस जास्त लागतो
कुणाला कमी
कुणाचा चिअर्स
तर कुणाचा चांगभलं
कुणाचा चखना काजू
तर कुणाचा चकली
फारच घोळ आहे बुवा.
कुणाचा एक पेग पुरतो
तर
कुणाचे दोन शिवाय मजा नाही
....
....
....
कुणी तरी सुरापानासाठी बोलवा रे

प्रेर्ना अर्थातच लघुत्तम साधारण विभाजकाची

ढिश्क्लेमर - पोगो बघणार्यांसाठी नाही....नंतर बोंब मारु नये :D
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
नशिल्या दिवसाची संध्याकाळची वेळ
शुभ्र वाळूसोबत गुंजणार्या लाटा
खिदळणारे ओठ आणि सूचक नजरा
सोनेरी पाणी व शनेलचा सुगंध
धुंद संगीताचा मंद आवाज
"गरम सोबती" बरोबर आवडती "श्टेपनी"
बोला आणखी काय हवं?

भाकरी साठी शोधली चाकरी, चाकरीसाठी सोडलं गांव..
शहरात कुणी ओळखेना तरी , गावात राहायचं नाही राव..

रोजच्या साठी रोज कमवायचं, मिळेल खायला ते गोड मानायचं..
मजूर म्हणून असंच जगायचं, अन श्रीमंतीचं स्वप्न बघायचं..

थकलेलं मन रोज सांगायचं, एक दिवस मी मालक होईल..
माझ्या मालकीच्या गाडीतून माझ्या गावी परत जाईल..

तेव्हढ्यात कुठला आजार आला, धावणारा माणूस घरात कोंडला..
उद्योगधंदे बाजार बंद, अन वाहणारा रस्ता ओस पडला..

घरात खायला पुरणार किती, दुसरीकडं मागायचं किती..
आठवणीने परत गावच्या, मंद झाली होती मती..

मनावर यांच्या ठसठसणारी गळवे आहेत.
यांना काही म्हणू नका; हे हळवे आहेत.

गैरसमज करुन घ्यायला हे नेहमी पुढे आहेत.
यांना काही म्हणू नका; हे हळवे आहेत.

हे इतरांना टोचतील; प्रत्युत्तरे त्यांना नको आहेत.
यांना काही म्हणू नका; हे हळवे आहेत.

हे नेहमीच बरोबर असतात; इतर लोकच चुकत आहेत.
यांना काही म्हणू नका; हे हळवे आहेत.

भावनांना डिवचलेत? आता ते सूडाच्या तयारीत आहेत.
यांना काही म्हणू नका; हे हळवे आहेत.

शब्दबाण मारलेत? ते ग्रुप सोडायच्या तयारीत आहेत.
यांना काही म्हणू नका; हे हळवे आहेत.

जाप करा हो जाप करा
या मंत्राचा जाप करा !

डिप्रेशन ? हात्तिच्या मारी !
अंधश्रद्धा ? हात्तिच्या मारी !
फोबियाज ? हात्तिच्या मारी !
कर्करोग ? हात्तिच्या मारी !
व्यसनाधिनता ? हात्तिच्या मारी !
कोरोना ? हात्तिच्या मारी !

रोग मुळातच भ्रम असे,
उपचारांची का भ्रांत असे ?
जादू आपल्यात सुप्त असे
गुरूंनी ती जागविली असे !

मंत्र असे हा साधा सोप्पा
घोका, न मारता फुकाच्या गप्पा
तर तर तर तर तर ......?

कोविडमुळे नाक-शिंकर-प्राणायाम करताना आठवतं काहीबाही..

'शिंच्या येणारे, तंबाखू चुना आण 'आऽआऽऽआऽऽआक्षीऽऽऽऽऽ' गाय-छाप!
पितळेच्या तबकात पोपटी हिरवी पाने मांडताना
नाकपुडीतनं नसं ओढलेला हात शिकंर-नाकासहीत
धोतराला पुसतं आजोबा आवाज द्यायचे.

बरेचसे इतर आजोबा पुजाअर्चात रमायचे
पण हे मात्र
सुपारीची खांड फोडतानाचा घोळक्यासह
मास्तर पैसे लावून रम्मी खेळतात म्हणूनशान
विद्यार्थ्याने चालवलेल्या छोट्याश्या
गावातल्या पेप्रातपण यायचे