कैरीचं पन्हं : पन्हं कधीही , म्हणजे अगदी उन्हाळ्यात सुध्दा उठसूठ प्यायचे नसते .
आता बाजारात बारा महीने कैर्‍या मिळतात म्हणून करण्याचा हा प्रकार नव्हे. आणि हा सिंथेटीक सरबतासारखा उठवळ आयटमही नव्हे. पण पन्ह्याची कृतीसुध्दा पाल्हाळीक नसावी. चला बनवू या उत्तम पन्हे.
पन्हं म्हणजे कच्च्या कैरीचे की कैर्‍या उकडून ? असा आगाऊ प्रश्न विचाराणार्‍या माणसाला पन्ह्याच्या कार्यक्रमातून आधीच कटाप करावे. पन्हे म्हणजे उकडलेल्या कैर्‍यांचेच !!
भर रस्त्यावर
कुत्री तुटून पडली होती.
एका बेवारस प्रेतावर
कुत्री भुंकत होती.
गुरगुरत होती
त्यांच्यातली त्यांच्यात
रस्ता निर्मनुष्य नव्हताचं
पण
ते कुत्री हाकलून लावावीत
असं कुणालाचं वाटतं नव्हतं.
एका ही माणसाला पुरून टाकण्यापेक्षा
प्रेत जाळून टाकण्यापेक्षा
अशी खाऊ दयावीत कुत्र्यांना
असं वाटत असेल सर्वांना
पण
पुन्हा कुत्र्यांचं राज्य येईल असं
वाटलं नव्हतं कुणाला.
मी तरी काय करू ?
ते कुत्री हाकलणं आता शक्य नाही
मला तरी तसं वाटतं नाही.
ते प्रेत माझ्या बापाचं असलं
कधी ह्या देहात, कधी त्या देहात
आणि फिरतसे, अनेक योनीत
असे कुठे वास, मधल्या वेळेत?
आणि करे काय, नसता कशात?
ओळख तयाची, कोणत्या खात्यात?
तोच हा अमुक, कोण ठरवत?
आहे तो खरेच, कसे हे ठरत?
नसती भावना, प्राण्याच्या योनीत
अचानक येती, मानवी देहात
आज जारे बाबा, अमुक देहात
आणि कर मजा, तमुक योनीत
सांगा असे सारे, कोण त्यां सांगत?
आणि गुपचूप, कोण शिकवत?
जातो का शाळेत, मधल्या सुट्टीत?
गुढीपाडव्याच्या दिवशी सकाळी लवकर स्नान करुन प्रथम घरच्या देवांची पुजा केली. मग आवरुन शोभायात्रेसाठी निघाले . यावर्षी चित्ररथात सहभाग नव्हता .. पण यात्रा पहायला जाणार होते...
नमस्कार मिपाकरहो,
"वगनाट्य - वैरी भेदला अर्थात प्रेमाला सीमा नाही" पुस्तकरूपाने प्रकाशित झाले.
वगनाट्य - वैरी भेदला अर्थात प्रेमाला सीमा नाही
तब्बल चार वर्षानंतर, पुन:लेखन करून, संवाद, लावण्या आणि प्रसंगात बदल करून, "वगनाट्य - वैरी भेदला अर्थात प्रेमाला सीमा नाही" पुस्तकरूपाने प्रकाशित झाले.
तुम्हां सर्व रसिक वाचकांना आणि लेखन करतांना हुरूप देत आपुलकीचे नाते जपणार्‍या MisalPav.com, Aisiakshare.com, MaayBoli.com येथील संचालक, सभासद यांना सविनय अर्पण.
कथा आणि व्यथा
बळीराजा आणि कर्जमुक्ती , कर्जमाफी वैगरे.....!!
म. टा. व्रुत्ता प्रमाणे एक नवीन कायदा येतोय.. 'अंतर्जातीय विवाहितांच्या संरक्षणाचा'. सदर कायदा हा आमच्या मते
अतिशय कौतुकास्पद निर्णय आहे.
पण.....
अंतरीचे कान्हा
तू जरा समजून घे.
उधळून जीवास मी
रंग माझे शोषून घे.
मी चिंब रंगी तुझ्या
बासरी दिल छेडते.
रंगबावरी मी राधा
सुराच्या रंगी न्हाते.
परशुराम सोंडगे,पाटोदा
9673400928
