मांडणी

खान्ग्रेसीजन व त्यांचे समर्थक , मित्र यांनी विरोधक असूनही काही चांगल्या योजना चालू केल्या आहेत त्यातील काही आपल्यासाठी ..
जळजळ / मळमळ ओकू योजना
या योजनेअंतर्गत आपण निवडणुकीत हरल्यामुळे सरकारविरोधातील आपली होणारी जळजळ कुठेही ओकण्याची मुभा दिली जाईल. त्यासाठी सरकारविरोधात जास्तीत जास्त फालतू विधाने कशी करावी याचे खास प्रशिक्षण वर्ग आयोजित केले जातील. माननिय युवराजांच्या अभ्यासपूर्ण भाषणाच्या सीडी व केसेट सवलतीच्या दारात उपलब्ध .

वॉट्सपवर सकाळी सकाळी निलेशचा गुडमॉर्निंगचा मेसेज. च्यायला लावतय आता कामाला.
सकाळपासून आहेस का? आहेस का? असे चारदा विचारुन साहेबांची स्वारी संध्याकाळी ऑफिसात अवतरते. फॉर्मलपणाचा कळस असे कपडे, एका हातात डायरी कव्हर चढवलेले आयपॅड, दुसर्‍या हातात रेबॅनचे डबडे अन अजून एक आयफोन घेऊन शूज कसे काढावे हा विचार करीत नुसताच उभा.
"अरे ये की तसाच" म्हणेपर्यंत साहेब खुर्चीवर बसलेले असतात.
हा निलेश. इव्हेंट मॅनेजर. हा फक्त कंपन्याच्या साहेबांना मॅनेज करतो असे आम्हा सर्व अ‍ॅडव्हर्टायझर लोकांचे मत.
"येर्टेलचे प्रिमीयम लाँच आहे. करतोस का?"
"काय काय घेतलास?" मी मुद्द्यावर

परदेशी कंपन्यांची ग्राहकांप्रती इतकी बांधीलकी असते की एखाद्या ग्राहकाने त्यांचे उत्पादन सदोष आहे या कारणाने परत आणले तर वितरकांनी काहीही प्रश्न न विचारता उत्पादन परत घेऊन ते बदलून द्यावे किवा किंमत परत करावी अशा सूचना त्यांना दिलेल्या असतात, अशा सुरस चर्चा ऐकायला मिळतात. परंतु त्याच कंपन्या भारतात कसा दुटप्पी व्यवहार करतात याचे उदाहरण म्हणून ही न्यायालयीन सत्यकथा वाचा -----

मनाच्या खोल गाभाऱ्यात काय घडतंय त्याचा उपसा करून इतरांसमोर ठेवण्याचे प्रभावी माध्यम म्हणजे शब्द. कितीतरी
अक्षरांचे निरर्थक तुकडे गोळा केले, की शब्दाची निर्मिती होते. पण समर्पक अर्थाचे भार वाहणारे, पेलणारे आणि तोलणारे शब्द
किती वापरावे लागतात .शब्द धीर देतात, हसवतात, रडवतात आणि कधी कधी जखमीही करतात. धारदार हत्यारांनी केलेल्या वारापेक्षाही
शब्दांनी झालेली जखम अतिशय खोल आणि सतत भळभळून वाहणारी असते.शब्दांनी मने उभी राहतात. मनामुळे माणूस
उभा राहतो. माणसामुळे समाज, समाजामुळे एखादं गाव, गावांपासून
राज्य,असा अनंत प्रवास छोट्याशा शब्दांपासून सुरू होतो.कौतुकाच्या

कसोटी सामन्यात फलंदाजाने एखादा टोलेजंग षटकार लगावल्यावर प्रेक्षक उत्स्फुर्तपणे टाळ्या वाजवून त्यांचे कौतुक करतात. पण एखादा क्रिकेट शौकीन चक्क ग्राहक न्यायालयात जाऊन षटकार ठोकतो त्यावेळी आपण सर्व ग्राहकांनीही त्याचं असंच भरघोस कौतुक करायला हवं. 

आईची बालमैत्रीण...
पूर्ण नाव मीनल कवळे.
लग्ना आधीचं मीनल राउत.

मुळची आक्षीची...
आई आणि ती खुप धमाल करायचे म्हणे, कबड्डी चैंप होती म्हणे! नेशनल लेवल पर्यन्त मजल!... आई आणि मावशी आणि ग्रुप सायकल चालवायचे आक्षिच्या अरुंद रास्त्यांवरून आणि मी त्यांना बघुन घराच्या फाटकावर रडरड रडायचो... हा सीन अगदी नीट आठवतो मला, एकूणच सॉलिड मैत्री!

पहाट / सकाळ!
-
नको पहाटेच म्हाणुयात,
किती भिन्न असतात ह्या!
कधी कधी राग येतो जेव्हा झक्क मारत उठावच लागतं!
आणि कधी कधी ती पहाट इतकी प्रिय असते की झोप लागत नाही!
अश्या खुप पहाट आहेत लक्षात!
जास्त करून दिवाळीच्या!
तेव्हा त्या गोधडीतुन बाहेर पडायला अगदी इतकं नकोसं व्हायचं! पण एखादा
फटाका फुटावा तसा झोपेचा फुगा फूटायचा गजर किव्वा आईची हाक ऐकल्यावर!
-
अजुन अश्या पहाटांपैकी पहाट म्हणजे गावी जायच्या वेळेची!
बैग रेडी.. कपडे तयार.... तो दनादन तांब्या डोक्यावर पाण्याचाड धबधबा...

२वर्ष सहन केलं... शेवयांचा उपमा आणि दूधी/पडवळ ह्यासारख्या पाइपसदृश भाज्या!

नॉस्टॅल'जीया'