मांडणी

शब्दांची ताकद

shawshanky's picture
shawshanky in जनातलं, मनातलं
1 Mar 2016 - 10:06 pm

मनाच्या खोल गाभाऱ्यात काय घडतंय त्याचा उपसा करून इतरांसमोर ठेवण्याचे प्रभावी माध्यम म्हणजे शब्द. कितीतरी
अक्षरांचे निरर्थक तुकडे गोळा केले, की शब्दाची निर्मिती होते. पण समर्पक अर्थाचे भार वाहणारे, पेलणारे आणि तोलणारे शब्द
किती वापरावे लागतात .शब्द धीर देतात, हसवतात, रडवतात आणि कधी कधी जखमीही करतात. धारदार हत्यारांनी केलेल्या वारापेक्षाही
शब्दांनी झालेली जखम अतिशय खोल आणि सतत भळभळून वाहणारी असते.शब्दांनी मने उभी राहतात. मनामुळे माणूस
उभा राहतो. माणसामुळे समाज, समाजामुळे एखादं गाव, गावांपासून
राज्य,असा अनंत प्रवास छोट्याशा शब्दांपासून सुरू होतो.कौतुकाच्या

धोरणमांडणीसंस्कृतीकलावाङ्मयभाषाशब्दक्रीडाशब्दार्थजीवनमानराहणीशिक्षण

क्रिकेट शौकीन ग्राहकाचा ग्राहक न्यायालयातील षटकार !

पुणे मुंग्रापं's picture
पुणे मुंग्रापं in जनातलं, मनातलं
26 Feb 2016 - 7:01 am

कसोटी सामन्यात फलंदाजाने एखादा टोलेजंग षटकार लगावल्यावर प्रेक्षक उत्स्फुर्तपणे टाळ्या वाजवून त्यांचे कौतुक करतात. पण एखादा क्रिकेट शौकीन चक्क ग्राहक न्यायालयात जाऊन षटकार ठोकतो त्यावेळी आपण सर्व ग्राहकांनीही त्याचं असंच भरघोस कौतुक करायला हवं. 

हे ठिकाणधोरणमांडणीप्रकटनविचार

पांढरा दिवस

सुरवंट's picture
सुरवंट in जे न देखे रवी...
22 Feb 2016 - 9:00 pm

बशीतून चहा पिताना फार बरे वाटते
हातात घेतलेल्या कपाला मग बाजूला ठेवावे लागते

नाष्ट्याला पोहे असल्यास तोंडाला पाणी सुटते
चटणीवर दही घेऊन मग लोणचं खाऊ वाटते

बुट घालून झाल्यावर गाडीला किक बसते
कितीही हॉर्न वाजवला तरी एखादी कार मध्येच घुसते

दिवस डोक्यावर येतो सुर्यनारायणाची भट्टी तापते
वेगळ्या अँगल मधून पाहिल्यास दुपारची काशी होते

घरी आल्यावर मला माझी कविता म्हणते
मालक बशी फुटली, तसं कपातून चहा पितानाही फार बरे वाटते

कविता माझीमांडणी

मावशी... मीनल मावशी

Anonymous's picture
Anonymous in जनातलं, मनातलं
22 Feb 2016 - 5:08 pm

आईची बालमैत्रीण...
पूर्ण नाव मीनल कवळे.
लग्ना आधीचं मीनल राउत.

मुळची आक्षीची...
आई आणि ती खुप धमाल करायचे म्हणे, कबड्डी चैंप होती म्हणे! नेशनल लेवल पर्यन्त मजल!... आई आणि मावशी आणि ग्रुप सायकल चालवायचे आक्षिच्या अरुंद रास्त्यांवरून आणि मी त्यांना बघुन घराच्या फाटकावर रडरड रडायचो... हा सीन अगदी नीट आठवतो मला, एकूणच सॉलिड मैत्री!

मांडणीप्रकटन

पहाट / सकाळ!

Anonymous's picture
Anonymous in जनातलं, मनातलं
21 Feb 2016 - 4:51 pm

पहाट / सकाळ!
-
नको पहाटेच म्हाणुयात,
किती भिन्न असतात ह्या!
कधी कधी राग येतो जेव्हा झक्क मारत उठावच लागतं!
आणि कधी कधी ती पहाट इतकी प्रिय असते की झोप लागत नाही!
अश्या खुप पहाट आहेत लक्षात!
जास्त करून दिवाळीच्या!
तेव्हा त्या गोधडीतुन बाहेर पडायला अगदी इतकं नकोसं व्हायचं! पण एखादा
फटाका फुटावा तसा झोपेचा फुगा फूटायचा गजर किव्वा आईची हाक ऐकल्यावर!
-
अजुन अश्या पहाटांपैकी पहाट म्हणजे गावी जायच्या वेळेची!
बैग रेडी.. कपडे तयार.... तो दनादन तांब्या डोक्यावर पाण्याचाड धबधबा...

मांडणीप्रकटन

दिल से सलूट....

dipak bhutekar's picture
dipak bhutekar in जनातलं, मनातलं
14 Feb 2016 - 12:29 pm

नुकताच 26 जानेवारीला गणराज्य दिना निमित्त झालेल्या पुरस्कार सोहळ्या मध्ये महाराष्ट्राच्या चार शुर मुलाना "भारत पुरस्कार" या सर्वोच्य राष्ट्रिय बाल शौर्य पुरस्कार साठी गौरवण्यात आले त्यात वैभव घंगारे (वर्धा) , नीलेश भिल्ल (जळगाव), मोहित दळवी (मुंबई) ह्याची शौर्य पुरस्कार साठी निवड करण्यात आली आहे. तर, नागपुरच्या गौरव सहस्त्रबुध्दे (वय15) ह्याला मरणोत्तर शौर्य पुरस्कार प्रदान करण्यात येणार आहे गौरवने आपल्या जीवाची काळजी न करता आपल्या चार मित्रांना वाचवन्या साठी आपला जिव धोक्यात घातला मित्राचे प्राण तर त्याने वाचवले पण स्वतःचा जिव मात्र त्याला गमवावा लागला.

धोरणमांडणीसंस्कृतीसमाजविचारप्रतिसादसद्भावनाप्रतिक्रियालेखबातमीमतसल्लामाहितीसंदर्भचौकशीप्रश्नोत्तरेमदतप्रतिभा

मामलेदार मिसळ पंढरी

मीउमेश's picture
मीउमेश in जनातलं, मनातलं
9 Feb 2016 - 1:00 pm

काही दिवसांपूवी रविवारी सकाळी प्रिय पत्नीने नेहमी प्रमाणे स्वयंपाक या विषयाला फाटा दिल्याचे अधिकृत जाहीर केले.

गेल्या काही दिवसांपासून मामलेदार मिसळ मंदिराला भेट न दिल्याने मनाला रुखरुख लागून राहिले होती,(पूर्वी बी पी ओ मध्ये काम करताना सकाळी पाच वाजता सुटून , आम्ही सकाळी साडे पाचला मामलेदार मिसळ मंदिरात हजेरी लावत असू ) या घटने मुळे योग जुळून आला.
रविवारी मामलेदार मिसळ मिळत नसे, काही दिवसांपासून रविवारी सुद्धा पूर्ण दिवस हाटेल उघडे असते.

मांडणीमत

एका गावातिल बस - रुपक कथा

सुज्ञ's picture
सुज्ञ in जनातलं, मनातलं
9 Feb 2016 - 1:06 am

एक गाव होते , त्या गावात एक खुप मोठी बस होती. बस मधे वर जाण्यासाठी ( त्या गावातील बाकीच्या लोकांच्या दृष्टीने वर जाण्यासाठी किंवा प्रगती करण्यासाठी म्हणा ) एक शिडी लावलेली असून अनेक लोक प्रयत्न करून ती शिडी चढुन बस मधे जागा मिळवत असत. अडचण ही होती की लुळ्या लोकांना ती शिडी चढ़ण्यास धडधाकट लोक मदत करण्याऐवजी कायम त्रास देत (गंमत ही होती की ते लुळे नसत फक्त धडधाकट लोकांनी त्यांना मानसिक दृष्ट्या तसे बनवले होते. आपल्याला वर जायला मिळावे म्हणून हो ! ही त्या धडधाकट लोकांनी चूकच) . तर बस मध्ये अशा लुळ लोकांना जागा मिळण्यास उगीचच अडचण येऊ लागली.

मांडणीविचार