स्थिरचित्र

हे वाह्यात लेखन http://www.misalpav.com/comment/1088367#comment-1088367 इथं प्रतिसादात लिहिल होतं...त्याला शेपरेट प्रशिद्ध करतोय.....

जसं माणसं दगडाला शेंदूर फासू फासू देव बनवत आलीयेत
अगदी तसंच काही माणसे कामापूरते बोलून बोलून अगदी समोरच्याला डायबेटीस होईल इतकं गोड(गॉड) करत आली आहेत.
खरी फॅक्ट अशी आहे की..जेव्हा गरज संपते तेव्हा मित्र म्हणून पाया पडणारे हळूहळू पाय काढायला घेतात आणि हीच का ती माणसे जी केवळ आणि केवळ तुमच्यासाठी या जगात जगत होती असा फुटकळ सवाल पडत राहतो.
तिच मग तुमच्या माघारी गळे काढू लागतात. अशा अपेक्षित मान मरातब न मिळालेल्या लोकांचा एक समाज गोतावळा कायम तुमच्या बाजूने एक लांबून वर्तुळ मारून बसलेला असतो.

फोटो चढवणं माझ्यासाठी आव्हान बनलं आहे.पुन्हा एक्दा प्रयत्न करते.

यापूर्वीचे कथानक:
मोनालिसाच्या गूढ स्मिताची विलक्षण रहस्यकथा भाग १,२,३
https://www.misalpav.com/node/43228

लोरेंझो जेरार्दिनीची रोजनिशी :

‘ती आज येईल, तेव्हा तिला सांगेन,’ मनोहर कॅमेऱ्याची लेन्स पुसता पुसता स्वतःशीच म्हणाला. ‘तिला कळत नसेल, असं नाही, पण तिच्या लक्षात आलं नसेल. आपल्यातरी कुठं लक्षात आलेलं आधी!?’ सोनेरी फ्रेममधून त्याने बाहेर नजर टाकली. पाचगणीचा table land सकाळच्या कोवळ्या उन्हात फार लोभस दिसत होता. आज या batchला घेऊन जायचं होतं. आधी या मैदानावरून एक चक्कर, मग दऱ्याखोऱ्यात , जंगलात .....निसर्गाची प्रत्येक फ्रेम सुंदर, कशाचेही फोटो काढा! .... अठरा मुलंमुली, वेगवेगळ्या राज्यातून आलेल्या. आज तिसरा, उद्या शेवटचा दिवस. उद्या संध्याकाळी सगळे पांगतील. पुन्हा गाठ पडतील, न पडतील.... मनोहरला हे नवे नव्हते.

डिस्क्लेमर : सध्या आम्हाला फावला वेळ भरपूर असल्याने आणि ...... आणि....... आणि......... आणि........हा लेख टाकला आहे.आमच्या लेखात कुठलेही वैचारिक धन नसल्याने, विचारवंतांनी ह्या धाग्याकडे दुर्लक्ष करावे, टवाळांनी, टवाळांसाठी काढलेला हा टवाळ धागा आहे.

चर्चा,काव्य ,तंत्रजगत ,भटकंती व अनेक गोष्टी मिपाकरांना आकर्षीत करत आल्या आहेत.मी ही सभासदत्व मिळाल्या नंतर ह्या सर्व भागांवर भटकायचो.

वाद-प्रतिवादांच्या, समरांत इतरांच्या वादात उगाच तोंड घालण्यात एक वेगळीच झिंग असते.