प्रेर्ना - मातीचे पाय
पयन स्प्र्शुन अले
ते हत मलले होते
लक्क उमग्ले तेवहा
ते पय मतिचे होते
मि केवल पहत होतो
पयन्च्य खल्चि धुल
ति ललतस लववि
हे एकच मथि खुल
मि इथ्वर पहुन अलो
पौल्खुना विर्नर्या
अधि कुन्वत, मगुन
कप्ति विकत हस्नर्या
अत पुन्ह चलवे पुधे,
कि परत फिर्वे?
सोस न-लयक पयन्चे
पुसुन अव्घे तकवे?
प्रेमल श्ब्दन्चि ओल
मनत र्झिपत नहि
व्हवे नत्मस्त्क
पयहि दिसत नहि
ढिश्क्लेमर - पोगो बघणार्यांसाठी नाही....नंतर बोंब मारु नये :D
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
नशिल्या दिवसाची संध्याकाळची वेळ
शुभ्र वाळूसोबत गुंजणार्या लाटा
खिदळणारे ओठ आणि सूचक नजरा
सोनेरी पाणी व शनेलचा सुगंध
धुंद संगीताचा मंद आवाज
"गरम सोबती" बरोबर आवडती "श्टेपनी"
बोला आणखी काय हवं?
चावडीवर बसून बसून
टपोरी टाळकी वैतागली
इतक्यात बंड्याच्या डोक्यात
नामी कल्पना आली
नेहेमी का म्हणून हिणवून घ्यायचे स्वतःला
एकदा तरी दाखवून द्यायचे
आपण कोण आहोत ? ते साऱ्या गावाला
इतरांची बंड्यासंग मूरकुंडी हलली
नाव रोशन करण्यासाठी
रामलीला सुरु झाली
इतिहास ठावं नव्हता
थोडी का होईना पण
पुस्तक चाळून चाळून
डोक्याची आई बहीण एक झाली
बंड्या हट्टाने राम झाला
नान्या लक्ष्मण तर बाब्या हनुमान झाला
कादर धिप्पाड रावण अन कवट्याची सीता झाली
एकदाची तालीम सुरु झाली
केलेल्या कृत्यांचा पश्चाताप म्हणून
करायला गेलो आत्महत्या
टाकला दोर उभा वर पंख्यांला
राहत्या नव्या घरी
गच्चं मारुनी गाठ
दाखवणार होतो आयुष्याला पाठ
घेतला गळफास तेव्हा
गदागदा हलु लागले सिलिंग
फुसका बार निघतोय कि काय ?
याचे हळूहळू येऊ लागले फिलिंग
साला , नको तो डोक्याला ताप झाला
सिलिंगसकट वरचा माणूस खाली आला
दोघेही उताणे एकावर एक पडलो
दोघेही जागच्या जागीच मोडलो
घातली बिल्डरच्या नावाने शिवी
साला बिल्डर हाय कि न्हावी ?
साल्याने एवढी मोठी इमारत बांधली
मी इकडून आलो
ती तिकडून आली
मी बघताच थांबलो
पण ती निघून गेली
सुस्कारा सोडत वर बघितले
हळूच इकडेतिकडे बघितले
दुसरी मटकत येतच होती
ती पण न बघताच निघून गेली
कैक आल्या वाटेवरती
अशाच गेल्या वाटेवरुनी
अजून एक दुरुन येत होती
चालता चालता लाजत होती
काय होतंय ते काहीच कळेना
उगाच छाती धडधडत होती
गजरा सुंदर माळलेला
चेहरा कोमल उजळलेला
लटके झटके बघुनी सारे
भाव मनातील पिसाळलेला
जवळ येऊनि मला म्हणाली
काका, घड्याळात वाजले किती ?
च्या मायला बॅट घ्यायची होती हातात
अन तेंडुलकर बरोबर खेळायचं होतं
पण व्हायचं होतं येगळंच
तिच्यासंगे लगीन लागलं अन घडलं जे घडायचं होतं
एकदा का लग्न झाले नक्की
समजा झाली तुमची चक्की
दळत राहा जात्यावाणी
पळत राहा चोरावाणी
चंद्र सूर्य मग एक भासतील
तारका क्षणात लुप्त होतील
सारे ग्रह जणू उलटे फिरू फिरतील
उरलेसुरलेले केसही उडतील
जसं जसं कुटुंब वाढेल
तुमची "सावित्री "तुम्हास कुटून काढेल
थोरामोठ्यांचं बघता बघता
आयुष्य सार्थकी लागेल
माझे पण असेच काहीसे झाले
लाल करा ओ , माझी लाल करा
येता जाता लाल करा
पुसा मला तुम्ही येता जाता
पुसूनि पुरते हाल करा ,
लाल करा ओ लाल करा
येता जाता लाल करा
भजा मज तुम्ही भाई दादा
तुमचाच राहीन , हा पक्का वादा
गॉड बोलुनी बेहाल करा
लाल करा ओ माझी लाल करा
येता जाता लाल करा
समजू नका मज ऐरागैरा
नीट बघून घ्या माझा चेहरा
या गोंडस, लोभस मित्रासाठी
प्रेमाची पखाल करा
लाल करा ओ माझी लाल करा
येता जाता लाल करा
नका कटू कधी बोलत जाऊ
बनेन मग मी शंभू न शाहू
डिस्क्लेमर : सध्या आम्हाला फावला वेळ भरपूर असल्याने आणि ...... आणि....... आणि......... आणि........हा लेख टाकला आहे.आमच्या लेखात कुठलेही वैचारिक धन नसल्याने, विचारवंतांनी ह्या धाग्याकडे दुर्लक्ष करावे, टवाळांनी, टवाळांसाठी काढलेला हा टवाळ धागा आहे.
चर्चा,काव्य ,तंत्रजगत ,भटकंती व अनेक गोष्टी मिपाकरांना आकर्षीत करत आल्या आहेत.मी ही सभासदत्व मिळाल्या नंतर ह्या सर्व भागांवर भटकायचो.
वाद-प्रतिवादांच्या, समरांत इतरांच्या वादात उगाच तोंड घालण्यात एक वेगळीच झिंग असते.
