विडंबन

यंदाचा दिवाळी अंक आमच्या संस्थळावर आलाच नाही
सदरहू जिलब्या आम्ही स्वप्नातच पाडल्या आहेत
कालपर्यंत लेखकूनी कोणापाशी तक्रारी मांडल्या नाहीत
कीबोर्ड जळमटले, डोळे शिणले
संस्थळावर जिलब्यांसाठीचे आवाहन शोधित फिरलो
अभिजात भाषेचे नवे सोवळे नेसून भिरभिरलो
पण
यंदाचा दिवाळी अंक आमच्या संस्थळावर आलाच नाही...

(वरील खरडीचे एखाद्या ज्ञात कवितेशी साधर्म्य आढळल्यास तो योगायोग समजावा..)

अर्धोन्मीलित डोळे, स्वप्नांची गर्दी झाली
"ती",येत आहे याची अवचित वर्दी आली

हृदयात प्रेम वारू, फुरफूरू लागला होता
मनात प्रेम ज्वर माझ्या,दाटू लागला होता

वाजे डोक्यात प्रेमघंटा,फुटती प्रितीचे धुमारे
पडे मन अंगणात,आठवांचा प्राजक्त सडा रे

झाले तप्त श्वास माझे,गात्रे सुखावून गेली
पहाटफुटणी मनीचा,अंधार विझवून गेली

नयनात श्रावण धारां,अंगी कडाडते विज
उरी दाटल्या प्रमादांचे सांगीन तीला मी गुज

नाद पैजंणाचा कानी येता,जागला प्रेम दर्दी
उघडता नयन, तया कळाले ,

पाऊले चालती बीजेपीची वाट
सद्य पक्षाची सोडूनिया साथ

गांजुनिया भारी इडी चौकशीने
पडता हातात बेड्यांची माळ
पाऊले चालती …

अण्णा आबा नेते कार्यकर्ते ते
पाहुनिया सारे फिरविती पाठ
पाऊले चालती …

येता होकार श्री पक्षश्रेष्ठींचा
तसा चौकशीचा व्हावा नायनाट
पाऊले चालती …

सारे शांत होता पुन्हा लागे ओढ
तस्सा वाहू लागे भ्रष्टाचाराचा पाट
पाऊले चालती …

पेरणा
वाचक सुज्ञ आहेत.

बसावे फक्त मित्रां सोबत अशी कल्पना आहे
दोन वेळा मधुशाले सोबत जिणे महनता आहे

फिरून कुणाची असुया नाही जगलो जरी कष्टाने
उज्वल भविष्याचा मार्ग दावला हर प्याल्या,चकण्याने

हे माझे भाग्य आहे,मित्रांसवे बसाया मिळाते
हरीवंशा विन मधुशालेचे महत्व कुणाला कळते

दुःख ना फटके आसपास आपले अथवा परक्याचे
का जाया करता,साधन हेच आहे,आनंदी जगण्याचे...

चार दिवस मिळाले असता चारजणांसवे घालवावे
इहलोकीचे तन,मन,धन इहलोकीच व्यतीत करावे

जंग जंग पछाडले
शब्द नाही फुटला
सरकारी यंत्रणांना
दरदरून घाम सुटला

मीच करणार राज
मीच रहाणार चिफ
माझाच पट, माझीच चीत
मज द्या न द्या रिलीफ

मला नाही माहीत
नाही मला आठवत
सरकारी यंत्रणांना
हे का नाही कळत

मी नाही काही केलं
ज्यांनी केलं त्यांना बोला
सरकारी यंत्रणेला
आम आदमीचा टोला

बघू आता पुढं काय होतय
कोण दळण दळतयं
आणी कोण पिठ खातयं

एक वर्षापुर्वी वळलेले चर्हाट......

https://misalpav.com/node/51141

आता पुढे.

K-जरी चंचल,चपळ मासोळी
लावली जाळी, तरी न लागे गळी
खेळतसे जळी, धीवरा संगे

खेळतसे रडीचा डाव
धीवरा न देतसे भाव
आता करू काय उपाव
धिवर म्हणे....

धीवरे घातले साकडे
वाचून आकडे, प्रार्थना केली
मिटला संदेह,सुटला आदेश

वाढले बळ, हलले दळ
सत्वर पातले धीवर
यमुना जळी

खेळ रंगला यमुनातीरी
"रापण", करण्या फेकली जाळी
ओढला किनारी K-जरी,लीलया

तुझ्या कप्पाळीचे बिंब
भासे मध्यान्हीचा भानू
लल्लाटीच्या लाटा बघुनी
'उन्हाळी', लागते गं जानू

नाही गंधार कोमलं,
करपले मन नुस्ताच विषाद
नाच नाचता नाचता
आता धपापतो ऊर

जुनेरले नाते आपुले
आता कुठवरं पाळू
वयमान पाऊणशे अवघे,
आता तरी नको छळू

प्रारब्धाचा खेळं
विळ्या भोपळ्याचे नाते
दिनरात अशी साथ
कधी सरेल जन्मठेपेचा काळं?

गालावरी हसू, मुखावरी दाढी ।
राजकारणे गुढी, बांधू पाहे ।।

दाढीचे वजन, दाढीचेच भजन ।
करू आम्ही नमन, दाढीचेच ।।

दाढीचाच फोटो, दाढीचीच मूर्ती ।
सांगावी अपकीर्ती, नेहरूंची ।।

पाजू आमुचे रक्त, आम्ही अंधभक्त ।
करू मशागत, दाढीचीच ।।

कपिला गाय, करोनिया माय ।
गळ्यातच पाय, आमच्याच ।।

ईडीचाच टेकू, घेऊनिया फेकू ।
विरोधकांचे दमन, करू पाहे ।।

जे का ईडीसी घाबरले, त्यांसी म्हणे जो आपुले ।
समीप येता म्हणावे, शुद्ध जाहले ।।

चोरावे धनुष्य, लांबवावे घड्याळ ।
हाती द्यावे टाळ, जनतेच्या ।।