उकळी

अम्रीकेच्या वाटे कुचूकुचू काटे
खिशाला फुटतात शंभर फाटे

तेवीस किलोत फक्त कपडे चार
आवांतर सामानाची गर्दीच फार

महिनाभर आगोदर येते यादी
म्हातारी वादी, म्हातारा प्रतिवादी

बुधानी,कल्याणी,चितळे, कयानी
वडी,सांई,जरा बेतानी खर्च करा नी

कलश,कालनिर्णय,कढाई,पेशवाई
रोज पॅन्ट शर्ट तरी पैठणीची अपुर्वाई

म्हातार्‍याची वडवड,चश्म्याची वाट
पायाला भिंगरी अन कण्हारली पाठ

सामानाची मांदियाळी बॅगा झाल्या भारी
काय सांगू,अम्रिकेच्या आधी पुण्याची वारी

नक्कीच, दिलेल्या तीन लिंकमधील माहितीच्या आधारे एक कविता तयार करण्याचा प्रयत्न मी करत आहे.

**कविता:**

**शीर्षक: 'मिसळपाव' चा गदारोळ**

चार भिडू डावे, उजवेही चार,
कुंपणाच्या वर, दोन भिडू फार.
भिडू भिडतात, त्वेषे परस्परा,
मौज ही इतरा, फुकटची जरा.

राजकारणाच्या व्यतिरिक्त काही,
घडतची नाही, देशात ह्याही.
ऐसा आविर्भाव, भिडू बाळगती,
आता झाले अती, हौस फिटे किती.

अवांछित मजकूर, डोळे फिरवतो,
दुर्लक्ष करणे, उपाय ठरतो.
मिसळपाव चा रस्ता, वळणावळणाचा,
वाद-विवाद, विषय नानाच.

उतारवयात सुद्धा जवळ घ्यावंसं वाटतं
प्रेम आणी माया एकत्र अनुभवास वाटतं

निश्चिंतता, मिठीत तीच्या मजला वाटते
बायको माझी मज आयुर्विम्या सम भासते

वेणी,थोडी साखर पेरणी एव्हढाच हप्ता बसतो
पाॅलिसी मॅच्युरिटीचा आनंद ,वेगळाच असतो

काय सांगू तुम्हांला आनंदाचे डोही आनंद तरंग
जेंव्हा बनतो उडन खटोला, बेतुक्याचा पलंग.

-बेतुक्याची गवळण.

अर्धोन्मीलित डोळे, स्वप्नांची गर्दी झाली
"ती",येत आहे याची अवचित वर्दी आली

हृदयात प्रेम वारू, फुरफूरू लागला होता
मनात प्रेम ज्वर माझ्या,दाटू लागला होता

वाजे डोक्यात प्रेमघंटा,फुटती प्रितीचे धुमारे
पडे मन अंगणात,आठवांचा प्राजक्त सडा रे

झाले तप्त श्वास माझे,गात्रे सुखावून गेली
पहाटफुटणी मनीचा,अंधार विझवून गेली

नयनात श्रावण धारां,अंगी कडाडते विज
उरी दाटल्या प्रमादांचे सांगीन तीला मी गुज

नाद पैजंणाचा कानी येता,जागला प्रेम दर्दी
उघडता नयन, तया कळाले ,

देशद्रोहींच्या उड्या आणि देशप्रेमींनाच सात्विक संतापाची चोरी?

देशद्रोही दरोडेखोर
भारतदेशाचे तुकडे करण्याचे
भाषण स्वातंत्र्य मागत
उड्या मारत मिरवून घेताना

असे कुणि देशद्रोही दरोडेखोर
माझा मुलगा मुलगी निघाले तरी
उभ्या चितेवर चढवण्याची शिक्षा असावी
एवढेही म्हणावयची
देशप्रेमींनाच चोरी?

देशद्रोहींच्या उड्या आणि देशप्रेमींनाच सात्विक संतापाचीही चोरी?

- सात्विक संतत्प्त माहितगार

पेरणा
वाचक सुज्ञ आहेत.

बसावे फक्त मित्रां सोबत अशी कल्पना आहे
दोन वेळा मधुशाले सोबत जिणे महनता आहे

फिरून कुणाची असुया नाही जगलो जरी कष्टाने
उज्वल भविष्याचा मार्ग दावला हर प्याल्या,चकण्याने

हे माझे भाग्य आहे,मित्रांसवे बसाया मिळाते
हरीवंशा विन मधुशालेचे महत्व कुणाला कळते

दुःख ना फटके आसपास आपले अथवा परक्याचे
का जाया करता,साधन हेच आहे,आनंदी जगण्याचे...

चार दिवस मिळाले असता चारजणांसवे घालवावे
इहलोकीचे तन,मन,धन इहलोकीच व्यतीत करावे

जंग जंग पछाडले
शब्द नाही फुटला
सरकारी यंत्रणांना
दरदरून घाम सुटला

मीच करणार राज
मीच रहाणार चिफ
माझाच पट, माझीच चीत
मज द्या न द्या रिलीफ

मला नाही माहीत
नाही मला आठवत
सरकारी यंत्रणांना
हे का नाही कळत

मी नाही काही केलं
ज्यांनी केलं त्यांना बोला
सरकारी यंत्रणेला
आम आदमीचा टोला

बघू आता पुढं काय होतय
कोण दळण दळतयं
आणी कोण पिठ खातयं

एक वर्षापुर्वी वळलेले चर्हाट......

https://misalpav.com/node/51141

आता पुढे.

K-जरी चंचल,चपळ मासोळी
लावली जाळी, तरी न लागे गळी
खेळतसे जळी, धीवरा संगे

खेळतसे रडीचा डाव
धीवरा न देतसे भाव
आता करू काय उपाव
धिवर म्हणे....

धीवरे घातले साकडे
वाचून आकडे, प्रार्थना केली
मिटला संदेह,सुटला आदेश

वाढले बळ, हलले दळ
सत्वर पातले धीवर
यमुना जळी

खेळ रंगला यमुनातीरी
"रापण", करण्या फेकली जाळी
ओढला किनारी K-जरी,लीलया

https://www.misalpav.com/node/51686पेर्णा

पैजारबुवां.... माफी,माफी,माफी.....

मुलगा शिकला विकास झाला
आला लग्नाला...
मुलगी शोधा विनवू लागला
बाजीराव नानाला...

काय अपेक्षा, कशी पाहीजे
विचारले नानाने....
चाटगपटला विचारून सांगतो
म्हंटले, (अर्ध्या) शहाण्याने....

आखूड शिंगी,बहुदूधी,
पण काळी सावळी........
नाना विचारता झाला
मॅच होत नाही रे भौ,ही तर जाफ्राबादी
चाटगपट म्हणाला.....

कावळ्यांची फिर्याद
पिंपळाच्या झाडावर कावळ्यांची भरली होती सभा....
चला,चला,चला...समोर मास भादव्याचा उभा.

संतप्त सारे काक होते,काकरव आसमंती गुजंला....

पितृपक्षी दुर जाऊ,प्रस्ताव त्यांनी मांडला.

कर्म कुणाचे फळं कुणाला, का दर्भ मागे लावला ?
क्रुद्ध होऊनी प्रभूने, पूर्वजांचा एक चक्षू फोडला.

लंपट,लुब्ध,छद्मवेषी गंधर्व होता ,काकवेष धारूनी.....
हिन कर्म,पाप त्याचे,शाप आपल्या माथी गेला मारूनी.