विडंबन
सर आले दुरूनी
विझल्या सगळ्या त्या सिगरेटी
सर आले दुरूनी
विझल्या सगळ्या त्या सिगरेटी
सर आले दुरूनी
निघती ठसके जोराचे
तशात घाबरल्या पोरांचे
कुजबुजही थांबली पोरींची
पाचावर बसली सगळ्यांची
ऐशा रमलेल्या त्या स्थानी..
बोचती सरांचे ते कटाक्ष
संपले, गालावर हासू मावळले
होता हृदयाची दो शकले
बोटातुन सिगरेट ओघळले
घाली फुंकर हलकेच कुणी..
सर आले दुरूनी
सर आले दुरूनी
अवसान पायीचे मग(पूर्ण) गळे
प्रतिसाद कसा द्यावा न कळे
विचारांनी पुन्हा मग (सारे) घाबरले
शोधूया चुगली का केली कुणी ..
सर आले दुरूनी
विझल्या सगळ्या त्या सिगरेटी
सर आले दुरूनी
विझल्या सगळ्या त्या सिगरेटी
सर आले दुरूनी
प्रतिक्रिया
18 May 2025 - 10:01 am | विवेकपटाईत
मस्त कविता आवडली