विडंबन

काही लोक WhatsApp वर मेसेज वाचल्याचे कळू नये म्हणून निळ्या टिक ऑफ करतात.त्यांना विनंती

मूळ गीत : निजरुप दाखवा हो
गीतकार: ग.दि.माडगूळकर

निळ्या टिक दाखवा हो।मॅसेज वाचल्याचे कळू द्या हो।
निळ्या टिक दाखवा हो।।

अपेक्षेने लिहितो मी; प्रतिसाद त्यास द्या हो।
निळ्या टिक दाखवा हो।।

कोणी इथे तळमळतो; त्याची चिंता सरु द्या हो।
निळ्या टिक दाखवा हो।।

दखल घेतलीसे माझी; हे मजला कळू द्या हो।
निळ्या टिक दाखवा हो।।

ये जेवण है, इस जेवण का
यही है, यही है, यही है रंगरूप
थोडी कम हैं, थोड़ी रोटीयाँ
यही है, यही है, यही है पाव सूप

ये ना कोसो, इसमें अपनी, मार है के पीट है
उसे दफना लो जो भी, जेवण की सीट है
ये स्वीट छोड़ो, यूं ना तोड़ो, हर फल इक अर्पण है
ये जेवण है, इस जेवण का...

धन से ना धनिया से, तूर ते ना गवार से
दासों को घोर बंदी है, भरते के प्यार से
बनिया लूटे, पर ना टूटे, ये कैसा लंघन है
ये जेवण है, इस जेवण का...

आता हे कोडे नेमके सोडवायचे कसे?
म्हणजे
विलायती
देशी
पहिल्या धारेची (हातभट्टी)
ह्या मधली कुठली निवडायची?
कुणाला आईस जास्त लागतो
कुणाला कमी
कुणाचा चिअर्स
तर कुणाचा चांगभलं
कुणाचा चखना काजू
तर कुणाचा चकली
फारच घोळ आहे बुवा.
कुणाचा एक पेग पुरतो
तर
कुणाचे दोन शिवाय मजा नाही
....
....
....
कुणी तरी सुरापानासाठी बोलवा रे

प्रेर्ना अर्थातच लघुत्तम साधारण विभाजकाची

ढिश्क्लेमर - पोगो बघणार्यांसाठी नाही....नंतर बोंब मारु नये :D
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
नशिल्या दिवसाची संध्याकाळची वेळ
शुभ्र वाळूसोबत गुंजणार्या लाटा
खिदळणारे ओठ आणि सूचक नजरा
सोनेरी पाणी व शनेलचा सुगंध
धुंद संगीताचा मंद आवाज
"गरम सोबती" बरोबर आवडती "श्टेपनी"
बोला आणखी काय हवं?

भाकरी साठी शोधली चाकरी, चाकरीसाठी सोडलं गांव..
शहरात कुणी ओळखेना तरी , गावात राहायचं नाही राव..

रोजच्या साठी रोज कमवायचं, मिळेल खायला ते गोड मानायचं..
मजूर म्हणून असंच जगायचं, अन श्रीमंतीचं स्वप्न बघायचं..

थकलेलं मन रोज सांगायचं, एक दिवस मी मालक होईल..
माझ्या मालकीच्या गाडीतून माझ्या गावी परत जाईल..

तेव्हढ्यात कुठला आजार आला, धावणारा माणूस घरात कोंडला..
उद्योगधंदे बाजार बंद, अन वाहणारा रस्ता ओस पडला..

घरात खायला पुरणार किती, दुसरीकडं मागायचं किती..
आठवणीने परत गावच्या, मंद झाली होती मती..