मंडळी,
ज्यांना २२१०० या पातळीचे डोहाळे लागले होते, त्यांच्या नवसाला मार्केट अखेर पावले! मला पण युयुत्सुनेट एकदा तरी चुकले याचे ’समाधान’ आहे (भाकीते १००% बरोबर ठरायला लागली तर काहीतरी गडबड आहे हे नक्की).
बाय-द-वे - युयुत्सुनेटची ट्रेनिंग-डेटा वरची अचूकता आता जबरदस्त आहे आणि १० भाकीतांना फक्त ~३ मिनिटे इतका वेळ लागतो. त्यामुळे इथून पुढे युयुत्सुनेट चांगली कामगिरी करेल अशी आशा करूया...
पुढे काय?
बाजाराचा कल : २४ फेब्रुवारीचा आठवडा
=========================
मंडळी
मागील आठवड्यात जे नकारात्मक चित्र युयुत्सु-नेट ने दाखवले त्या प्रमाणे परत एकदा मार्केटने आपला मगदूर दाखवला. या आठवड्यात मात्र चित्र वेगळे आहे. बाजारात अजून करेक्शन येणं बाकी आहे असं तज्ञ मंडळी सांगत असताना मॉडेल मात्र चढा-सूर आळवत आहे. कदाचित या खेपेस युयुत्सु-नेट याखेपेला नक्की गंडेल असे वाटते.
त्यामुळे माझी उत्सूकता किंचित ताणली गेली आहे. प्रामाणिक रिपोर्टींगमध्ये जे दिसते ते मांडणे आवश्यक असते म्हणून जसे चित्र दिसते तसे आपल्यासमोर मांडले आहे.
म्युच्युअल फंड या विषयावर सोशल मिडिया आणि युट्युब यावर खूप माहिती मिळत असते. काहींच्या मते हा गुंतवणुकीसाठी सर्वोत्तम मार्ग आहे तर काही याला खूप नावं ठेवतात आणि स्वतः शेअर मार्केट मध्ये गुंतवुन त्यात जास्त फायदा कसा आहे ते सांगतात. या सर्व मत-मतान्तरात मी माझा अनुभव सांगतो.
डिस्क्लेमरः
ह्या लेखामागील हेतू हा गुंतवणूक कशी, कुठे आणि किती करावी हे ठरवण्याकरता नाही. त्यासाठी अनेक तज्ञ मंडळींनी मिपावर अगोदरच लिहून झालेले आहे. तेवढा माझा स्वतःचा अभ्यासही नाही. पण मला स्वतःला आलेले अनुभव आणि त्यातून मी काय शिकलो इतपतच लिहावेसे वाटले. आणिकही अनेक उत्तम विचार असतील हे मी नाकारत नाही.
---
आजच एक धागा बघीतला की आर्थिक नियोजन कसे करावे. कधी विचारचक्रात पडलो आणि भूतकाळात गेलो ते माझे मलाच समजले नाही.
इच्छापत्र लिहून, संपत्तीची वाटणी केली
वाचून बघ म्हंटल तर,
दोन टिपे गाळून, तीने पावती दिली
बघता बघता ढग भरून आले
मधेच विज कडाडून गेली
काय कमावले,किती कमावले,
"ती", दोन टिपे खुप काही सांगून गेली
तुमचं आपलं काहीतरीच बाबा,......
कागदावरची अक्षरे धुसर झाली
दोन ओळीची कविता,
बरेच काही सांगून गेली
तीची दोन टिपे ,माझी दोन टिपे,
जेव्हां एकत्र झाली....
वाटले, हरिद्वारची गंगाच दारी आली
प्रेर्ना - मातीचे पाय
पयन स्प्र्शुन अले
ते हत मलले होते
लक्क उमग्ले तेवहा
ते पय मतिचे होते
मि केवल पहत होतो
पयन्च्य खल्चि धुल
ति ललतस लववि
हे एकच मथि खुल
मि इथ्वर पहुन अलो
पौल्खुना विर्नर्या
अधि कुन्वत, मगुन
कप्ति विकत हस्नर्या
अत पुन्ह चलवे पुधे,
कि परत फिर्वे?
सोस न-लयक पयन्चे
पुसुन अव्घे तकवे?
प्रेमल श्ब्दन्चि ओल
मनत र्झिपत नहि
व्हवे नत्मस्त्क
पयहि दिसत नहि
भाग १. https://www.misalpav.com/node/51032
भाग २ https://www.misalpav.com/node/51038
" अभ्या कुठे आहेस?"
" गावातच आहे, का रे?"
"विनितला पॅरेलेसिसचा अ‍ॅटॅक आलाय, रुबीला नेलंय. "
" निघतो लगेच. पंधरा मिनिटात पोचतो.'
एकेचाळीसाव्या वर्षी अ‍ॅटॅक यायला विनितची अनुवंशिक जाडी, त्याचे कामाचे स्वरुप, खाण्या पिण्याच्या सवयी, सगळेच कारणीभुत होते. कमी हालचाल, त्यात त्याला व्यायमाची फार आवड नव्हती.
