बालगीत

वस्त्र ढगांचे धुवून सागरी वाळत घालीन व्योमी
धग सूर्याची परिटघडीला येईल माझ्या कामी

कधि चंद्राचा घेउनी चेंडू करेन क्रीडा गगनी
चांदणमेवा थोडा थोडा चाखिन अधुनी मधुनी

प्रकाशवर्षांचे अंतर मी तोडिन प्रकाश वेगे
अंतरिक्ष लंघून संपता कशास येईन मागे?

भव्य स्वप्न हे माझे कधितरी येईल का सत्यात?
ठाऊक नाही, पण तोवर मी झोपून पाहीन वाट!

मेंदुला दुखापत

(महाग्रु)
पेरणा क्र १ आणि पेरणा क्र २

सूर्य मी अन काजवे ते, जाणूनी होतो जरी
राहतो धूंदीत माझ्या, पाठ माझी खाजरी

आत्ममग्न उष्टपक्षी, म्हणती मला पाठीवरी
मीच घडवले, मीच केले, ग्रेट माझी शायरी

भेट जर झालीच आपुली, सोडेन ना तूजला घरी
माझिया माझेच कौतुक, ऐकूनी तू दमला जरी

समूळ पिळून्-बोरकर

अज्ञ पामरांच्या माहिती साठी - उष्टपक्षी = शहामृग्

प्रेरणा : इथे आणि इकडे तिकडे...

नम्मू तुला भारतावर भरोसा नाय काय?

नम्मूचे विमान किती भारी... भारी
फिरतंय तेही दुनिया सारी... सारी
दुनियेचा आकार कसा गोल गोल
नम्मू तू भारताशी गोड बोल!

नम्मू तुला भारतावर भरोसा नाय काय?

नम्मूनी बंद केल्या नोटा... नोटा
आरबीआयच्या हाती आला गोटा... गोटा
गोट्याचा आकार कसा गोल गोल
नम्मू तू भारताशी गोड बोल!

नम्मू तुला भारतावर भरोसा नाय काय?

आता उठवू सारे रान, आता पेटवू सारे रान
युवराजांच्या राज्यासाठी लावु पणाला प्राण

युवराज उठतील, ट्रिपलसिट बाईक वर बसतिल
निलाजरे ते फोटो काढुनि देशी थाई ते पळतिल

जो कोण ह्यांना अडवील, जो कोण ह्यांना रडवील
अडवणूक त्या करणार्‍यांची हे चिन्यांकडे करतिल फिर्याद

संघर्ष यात्रेचि फौज निघे, हातात त्यांच्या लाडु पेढे
अतिव गाति बारबालेचे अन चरस्याचे गुणगान

पडुन राहु निपचित आता २०१९ ला खाउ लाथा
नाहितर मांडु चिनि-पाकड्यांसोबत ठाण

गुरूवर्य साने गुरुजिंचि माफि मागुन. ____/\___

टाळण्या कवटाळण्या वा पाळण्यायोग्य
काही म्हणा पण ऐट तिची भाळण्यायोग्य..

चाटते ती ज्या अदेने मान वेळावून
शेपटी चवरीच भासे ढाळण्यायोग्य.

बिल्ली असे भारी बिलंदर, अर्धोन्मिलित नयनी
टाकते तिरपे कटाक्ष जाळण्यायोग्य.

रे किती पिल्ले निघाली एकापुढे एक
या विणीला अंत नाही, भंजाळण्यायोग्य.

विषय 'मनी'चा म्हणून विणली माळ शेरांची
जाणतो मी, मुळीच नाही माळण्यायोग्य.

प्रेरणा- अर्थात श्री गुरुजी आणि नवीन सदस्य.

आता लक्षात ठेउन वेगळ्या धाग्यावर कविता पाडणे आले

पेरणा सांगायलाच पाहिजे का?

ही पहा पाडली गजल,

ही पहा पाडली गजल, मी ही वेड्यासारखी
दाद त्यांनी द्यावी ज्यांना, मी दाद देतो सारखी,

उंच डोंगर, श्रावणसरी, यावरी काही लिहू,
शब्द येती ना समोरी, डिक्षनरीही बारकी,

कोप-यावरती जिन्याच्या, पिंक कोणी टाकली,
रंगते टाईल इथली, पान ठेल्यासारखी,

हो! जरा जेलस होतो, प्रतिसाद संख्या पाहूनी,
मीही मग लिहिली गजाली, सत्यजिता सारखी,

रात्री डब्यात आलेले छोले खाऊन सोडलेली ही 'मळमळझल' पेश-ए-खिदमत आहे.

उथळ जळाची खळखळ
अटळ वळूची मळमळ

कशास या वेटोळ्या
कशास रे ही वळवळ

सुरी असे ही बोथड
उगाच का ही चळचळ?

जखम दिसावी गहिरी
खरी असावी कळकळ

झुळूक वाहत नसली
तरी असावी सळसळ

इनो जरासा घ्यावा
रुकेल तुमची जळजळ

भरून येती डोळे
प्रवाह वाहे भळभळ

कळी कळे का कोणा?
करा कशाला खळखळ?

कुटाळ टाळा 'स्वामी'
विटाळ आहे चळवळ

- स्वामी संकेतानंद