बालगीत

जाप करा हो जाप करा
या मंत्राचा जाप करा !

डिप्रेशन ? हात्तिच्या मारी !
अंधश्रद्धा ? हात्तिच्या मारी !
फोबियाज ? हात्तिच्या मारी !
कर्करोग ? हात्तिच्या मारी !
व्यसनाधिनता ? हात्तिच्या मारी !
कोरोना ? हात्तिच्या मारी !

रोग मुळातच भ्रम असे,
उपचारांची का भ्रांत असे ?
जादू आपल्यात सुप्त असे
गुरूंनी ती जागविली असे !

मंत्र असे हा साधा सोप्पा
घोका, न मारता फुकाच्या गप्पा
तर तर तर तर तर ......?

दाखवायचे दात बघून झाले असतील तर आता खायचे दात दाखवतो.. सहजच..

ना देवेंद्र देव इथे

ना उद्धव आहे साव

आजही बळीराजा भीक मागतो

पण , त्याला काडीचा नाही भाव

संगीत खुर्ची चालू झाली

पवार वाजवतायत बिगुल

हरेक पठ्ठ्या मग्रूर इथे

पण आपलीच बत्ती गुल

किती बघावं , काय बघावं

कळत नाही काहीच

जो तो आम्हाला नाग वाटतो

आपला वाली कुणी नाहीच

का लावला डाग नखाला ?

डोक्याची झालीय भेळ

कोण बसणार खुर्चीवरती

यातच चाललाय वेळ

लाज बाळगा जरा मनाची

पुरे हि शोभायात्रा

लोकप्रतिनिधी निवडून दिलेयत

कि वेड्यांची भरलीय जत्रा

पेरणा अर्थात

चाल :-
बीज अंकूरे अंकूरे (जिथे चालीत निमुट पणे बसणार नाही तिकडे दडपून कोंबा)
ही चाल जमली नाही तर "डोळे कशा साठी"च्या चालीत बसवा,
तेही नाही जमले तर "शुरा मी वंदीले"
ते ही नाही जमले तर "आज ब्लु है पानी पानी"
ते ही नाही जमले तर "अरुणी किरणी धरणी गगन झलके"
आणि ते ही नाही जमले तर नुसती वाचा.

(दुपारी)
तिच्या पायरवाची गाज,
त्याने दडपली छाती,
जैसे वीसमणी हातोड्याने
घाव घणाचे घालती,

जेष्ठ कविवर्य "अवधुत दादांना " विनम्र अभिवादन, आणि आमचे पेरणा स्थान श्री श्री श्री चामुंडराय यांना सादर प्रणाम, त्यांच्या काव्यप्रतिभेमुळेच आम्ही हे काव्यपुशप प्रसवू शकलो.

टिप :- क्रूपया अक्षरास हसू नये

मिपा हे दर्जेदार, लेखनाचे, म्हणे व्यासपीठ आहे,

विझलेल्या धाग्याला, डु आयडी ने फोडणी,
प्रतिसादास्तव आसूसलेले, टुकार लेख अन चर्चा,
मिपा हे, दर्जेदार, लेखनाचे, म्हणे व्यासपीठ आहे,

करू थोडा हट्ट, करू थोडी मस्ती
करू थोडा दंगा, लागली आहे सुट्टी

करू थोडा खेळ, बसला आता मेळ
करू थोडी मज्जा, लागली आहे सुट्टी

भावा सोबत दंगा, मामा सोबत पंगा
दादा सोबत कुस्ती, लागली आहे सुट्टी

दीदीची काढली खोड, कॉर्टूनला नाही तोड
जाईल सर्व सुस्ती, लागली आहे सुट्टी

आज्जी करते थाट, आजोबा म्हणतात माठ
मावशी सोबत गट्टी, लागली आहे सुट्टी

दिवस गेला छान, रात्रीने टाकली मान
खेळाला आत्ता बुट्टी, संपेल आत्ता सुट्टी

पेरणा अर्थात

हळू हळू एकेक करत
उलगडत चालले आहे...

ज्याच्याकडे पहात पहात
आम्ही आमचे मार्ग शोधायचो
तो तारा आता कितीतरी
मागे पडला आहे
आणि तो एकुलता एक चंद्रही...
ज्याची स्वप्नं दाखवत दाखवत
आईने दुधभात भरवला

दररोज नव्याने प्रकाशमान होणार्‍या सत्याला मी
तर्काच्या कसोटीवर जोखत राहतो
आणि मनातल्या मनात विचार करत रहातो
उद्या कोणती नवी जाणीव उलगडेल !

मला कुणी मोठ्ठं समजतच नाही
मी लहानाचा मोठ्ठा जसा झालोच नाही ||धृ||

अभ्यास कर अभ्यास कर सतत सांगता
निट लक्ष दे बोलतात उठता बसता
अभ्यास तर तो होतच असतो
त्याशिवाय का मी पास होतो?
तरी बोलतात तुला काही समजतच नाही ||१||

अभ्यासाच्या ताणातुन सुटकेसाठी
खेळ खेळणे चांगले आरोग्यासाठी
बोलणे हे खोटे आहे तुमचे सारे
कारण खेळ कोणते खेळावे ते तुम्हीच ठरवावे
अशाने ताण कधी कमी होतच नाही ||२||