कला | मिसळपाव

<विडंबनः नसतेच मिपा हे जेव्हा...>

एस in जे न देखे रवी...
4 Aug 2015 - 11:22 pm

(मिपा बंद असताना मिपाला चरफडत खूप शिव्या दिल्या. अर्थात प्रेमाने! मग शनिवारी रात्री हे विडंबन सुचले आणि खफवर सोमवारी मिपा परत आल्यावर टाकले. तिथल्या आमच्या हितचिंतकांनी -कोण म्हणाले रे कंपू कंपू ते! - वा वा! वा वा! बोर्डावर पण टाकून बाकीच्यांनाही छळा, असे आम्हांस भरीला पाडल्याने - दू दू कुठले - खफवरच्या पुरात वाहून गेलेली आमची रचना महत्प्रयासाने वर काढली आणि इथे डकवायचे धारिष्ट्य करत आहे... नमनाचे तेल संपले...!)

प्रेमात, युद्धात आणि विडंबनात सारे काही क्षम्य असते असे मानून खालील भेळ तिखट मानून घेणे -

('खरे' कवी यांची माफी मागून...)

dive aagarअनर्थशास्त्रआरोग्यदायी पाककृतीइशाराकविता माझीकाहीच्या काही कविताकॉकटेल रेसिपीकोडाईकनालगरम पाण्याचे कुंडफ्री स्टाइलबालसाहित्यभावकविताभूछत्रीमराठीचे श्लोकमुक्त कवितावाङ्मयशेतीविराणीसांत्वनास्वरकाफियाभयानकहास्यबिभत्सकरुणवीररसअद्भुतरसरौद्ररसशांतरसहे ठिकाणधोरणमांडणीवावरसंस्कृतीकलानृत्यनाट्यसंगीतधर्मपाकक्रियाइतिहासवाङ्मयकथाबालकथाकविताचारोळ्याप्रेमकाव्यबालगीतमुक्तकविडंबनगझलभाषाउखाणेप्रतिशब्दम्हणीवाक्प्रचारव्याकरणव्युत्पत्तीशब्दक्रीडाशब्दार्थशुद्धलेखनसुभाषितेविनोदसाहित्यिकसमाजजीवनमानतंत्रkathaaराहणीऔषधोपचारप्रवासभूगोलदेशांतरराहती जागानोकरीविज्ञानक्रीडाअर्थकारणअर्थव्यवहारगुंतवणूकज्योतिषफलज्योतिषसामुद्रिककृष्णमुर्तीराशीराजकारणशिक्षणमौजमजाचित्रपटछायाचित्रणरेखाटनस्थिरचित्र

सरिंवर सरी आल्या ग...

मितान in जनातलं, मनातलं
22 Jul 2015 - 5:08 pm

कॉलेजात माझी जागा वर्ग कोणताही असला तरी खिडकीच्या बाजूची असायची. बाहेर गुलमोहराची झाडे, त्यावरची कावळ्याची घरटी, खारोट्यांचा दंगा वर्गात व्याख्यान म्हणून चाललेल्या काही गोष्टी सुसह्य करायच्या. अपवाद म्हणावा अशी एक घटना घडली नि मनावर कायमचा ठसा उमटवून गेली. समीक्षेचा तास सुरू होता. साठोत्तरी वास्तववादी साहित्याच्या चिंध्या करणं चालू होतं. सर मराठीतील प्रसिद्ध समीक्षक असल्याने आवेशाने एकेक कळीचा मुद्दा उकलवून दाखवत होते. आम्ही त्यांच्या व्यासंगापुढे लीन होऊन आ वासून ऐकत होतो.

कलावाङ्मयकविताआस्वादविरंगुळा

आमची(ही) निष्काम साहित्यसेवा : पूर्वप्रकाशित

विशाल कुलकर्णी in जनातलं, मनातलं
17 Jul 2015 - 12:57 pm

आज अचानक झुक्याच्या थोबडापुस्तकाने दोन-तीन वर्षांपूर्वी लिहीलेल्या एका लेखाची आठवण करून दिली. हा लेख त्यावेळी देवकाकांच्या होळी विशेषांकासाठी लिहीला होता. त्यामुळे तो अंक आनि माझा ब्लॉग सोडला तर इतरत्र कुठेच प्रकाशित केल्याचे आजतरी आठवत नाहीये. म्हणून हा जुनाच लेख आज पुन्हा मिपाकरांसाठी इथे पोस्ट करतोय. कोणी आधी वाचला असेल तर क्षमस्व !

**************************************************************************

मांडणीसंस्कृतीकलानाट्यपाकक्रियाइतिहासवाङ्मयमुक्तकशब्दक्रीडाविनोदसाहित्यिकसमाजजीवनमानप्रकटनविचारसद्भावनाआस्वादसमीक्षाअनुभवमतमाहितीवादप्रतिभा

सिनेमे पाहायचेत.

इनिगोय in जनातलं, मनातलं
16 Jul 2015 - 7:55 am

सिनेमे पाहायचेत.

कोणते पाहावेत, कोणते पाहू नयेत याबद्दल खूप प्रतिसाद येतील यात शंका नाही. पण एक फिल्टर आहे, तो ८ ते १० वर्षे वयाच्या मुलासोबत काय पाहावं हा. लहान मुलांची कार्टुन्स आणि तसे चित्रपट तर पाहिले जातातच. पण त्याखेरीज निव्वळ ढोबळ मनोरंजनाच्या पलीकडे काय काय शोधावं, काय पाहिलं पाहिजे हा प्रश्न पडला आहे.

धोरणसंस्कृतीकलाचित्रपटआस्वादमाध्यमवेधशिफारसविरंगुळा

भंगलेले अभंग शशिचे

शशांक कोणो in जे न देखे रवी...
9 Jul 2015 - 9:25 am

फेसबुकी रंगे
पोस्टच्या संगे
लाईक कमेंट
रेलचेल !!

फोटोंच्या डोळा
लोक होती गोळा
अन मुक्ताफळा
उधळती !!

एकटेच यावे
गुज पोस्टावे
लाईक ठोकावे
इतरांना !!

परी काय सांगू
नशीब हे पंगू
कोणी भिंतीवर
फिरकेना !!

पाहुनीया वाट
लागलीय वाट
अधिक काहीही
बोलवेना !!

शशि म्हणे देवा
ऐसा मित्र ठेवा
आम्हांला सदा
अप्राप्य

- जय जय फेसबुक समर्थ

अनर्थशास्त्रअभंगमांडणीकलाकवितामुक्तकविडंबनभाषाविनोदसमाज

मुझे तो हैरान कर गया वो...

गवि in जनातलं, मनातलं
7 Jul 2015 - 5:30 pm

नासिर काजमीने खूप गजला लिहील्या. भारतातल्या अंबाल्यात रचला गेलेला हा कवी पुढे पाकिस्तानात गेला. फाळणीवर त्याने पुष्कळ काही लिहीलं आहेच. पण अगदी "हंगामा", "चुपके चुपके" वगैरे ग्लॅमर लाभलेल्या चार गजलांवरच मैफिलीतून उठलेल्यांनीसुद्धा नासिरची "दिलमें एक लहेरसी उठी है अभी" ऐकलेली असते.

"कुछतो नाजुकमिजाज है हमभी
और ये चोटभी नयी है अभी"

ही अवस्था नासिरच्या काही गजल्स पहिल्यांदाच ऐकल्यावर अन वाचल्यावर झालेली असते. पण ते सर्वांना नाही जाणवणार कदाचित. अशातली एक गजल इथे आज घेतो.

कलाप्रकटन

प्रिय वपु,

महासंग्राम in जनातलं, मनातलं
26 Jun 2015 - 12:32 pm

प्रिय वपु,
लौकीकार्थाने तुला या नश्वर दुनियेतुन जाऊन 14 वर्ष झाली. मला खात्री आहे की तू आता जिथे असशील तिथे सुद्धा 'रंग मनाचे' लावून माणूस शोधत असशील. तुला सवयच होती म्हणा ती. वयाच्या कितव्या वर्षापासून तू दोस्त बनलास ते काही आठवत नाही, पण त्यामुळे कळत्या वयात जे काही कळल ते भन्नाटच होत.

कलामुक्तक