समाज

२७ फेब्रुवरी, मराठी भाषा दिवसाच्या निमित्ताने...

धागा लेख उद्दीष्टात गैर आणि झेपण्यास अवघड अशी कोणतीच बाब नाही आणि मिपाच्या सर्वसाधारण मो़कळ्या चौकटीत बसणारे आहे तरी सुद्धा तुलनेची माहिती देताना काही शब्द प्रयोग येऊ शकतात हे लक्षात घेऊन कुणि अती प्रगल्भतेच्या आशेने आले तर हिरमोड होऊ नये म्हणून धागा शीर्षकात संयत प्रगल्भता हे नमूद केले आहे.

गूगल ट्रेंड्स ही लोक गूगलवर काय शोधतात याची ढोबळ तौलनिक माहिती उपलब्ध करणारी रोचक सेवा आणि विवीध विषयास अनुसरुन मी मिपावर वेळोवेळी गूगल ट्रेंड्सचे विश्लेषण उपलब्ध करत आलो आहे त्याच मालेत यावेळी व्हॅलेंटाईन डे .

यत्र नार्यस्तु पूज्यन्ते रमन्ते तत्र देवताः
यत्रैतात्सु न पूज्यन्ते सर्वास्तत्राफलाः क्रियाः

सिनेमा पॅरॅडिसो हा चित्रपट बर्‍याच जणांनी पाहिली असेल. म्हणून या लेखाचे नाव असे ठेवले आहे....

बारावीचा निकाल! 64 टक्के. खोलीत ती मलूल होऊन पडली होती.
बाहेर आईच्या डोळ्यांत पाणी, 'कसं फसवलं बघा पोरीनं. हुशार आहे, ईंजिनिअरींग करायचं म्हणून जेवायचं ताटसुध्दा उचलू दिलं नाही. खोलीतून बाहेर येऊ दिलं नाही. सगळं जागेवर. तुम्हीच सांगा.'
'नशीबंच फुटकं!', वडिल.
'अहो बीसीएसला नक्की अॅडमिशन मिळेल.',एकजण.
'हो खड्ड्यात गेलं ईंजिनिअरींग!!', वडिल उद्विग्न.
सर्वजण पांगले.

छोटंसं टुमदार गाव ! अगदी खेडं नाही आणि शहर नाही. वेळ सायंकाळची. सोनेरीकेशरी प्रकाश सर्वत्र पसरलेला. गावातून जाणारा एकमेव मध्यवर्ती डांबरी रस्ता. लहान मुले शाळेतून पाठी दप्तर टाकून, उड्या मारत किलबिलत घरी जात आहेत. वर आकाशात कावळ्यांचीदेखील शाळा सुटली आहे.त्यांची विजेच्या तारेवर कावकाव चालली आहे. बगळ्यांच्या माळा शांतपणे उडत आहेत. रस्त्याच्या कडेने छोट्या झुडुपांवर चिमण्यांची चिवचिव सुरू आहे. एका कडेने शिस्तीत गायवासरे लगबगीने शेतातून घरी जात आहेत. त्यांच्या गळ्यांतील घंटा वाजत आहेत. त्याचवेळी दूरवर देवळात घंटानाद होत आहे.

हॉटेल शिवीभोजन थाळी

मालक: हॅ हॅ हॅ.

मालक: सोन्या, नालायका बघ रे, गिर्‍हाईक आलं.
हॅ हॅ हॅ या या या.
बसा बसा बसा.

मालक: सोन्या रांडीच्या, पाच नंबरचे कळकटलेले टेबल आरशासारखे पुस, अन गिर्‍हाईकाला काय लागते ते पुस.
हॅ हॅ हॅ.

मालक: सोन्या नरसाळ्या, अरे माझा कडमड्या मोबाईल कुठे आहे? त्या पेताड भाजीवाल्याची भाजी आली नाही अजून. त्याच्या *डीत जास्त माज आलेला आहे. निट वेळेवर भाजी सप्लाय करत नाही तर मग मी थाळीत काय *ट देवू काय?

निशा , उषा , आसिफा आणि जया चार बाल मैत्रिणींचा ग्रुप सगळ्या जवळ- जवळ पंचेचाळीशीच्या आसपास असतील . सगळ्या आपल्या आयुष्यात बऱ्यापैकी स्थिर झाल्या होत्या . सगळ्यांची मूल मोठी झालेली त्यातल्या काही तर चक्क आज्या सुध्दा झालेल्या . आता संसाराच्या जबाबदारीतून जरा मोकळ्या झाल्या होत्या .मग दर वर्षी ठरवून कुठ तरी फिरायला जात असत .या वेळेस ही असाच बेत ठरला होता .