तंत्र

प्रिय मिपाकरांनो,

कळवण्यास अत्यंत आनंद होत आहे की, दिनांक २२-११-२०१५ रोजी, टिळक-स्मारक-मंदिर,टिळक रोड, सदाशिव पेठ, पुणे, इथे ओरिगामी कट्टा आयोजीत केला आहे.

वेळ सकाळी ११-३० ते दुपारी ४-१५.

काही अपरिहार्य कारणामुळे मी येवू शकत नाही.

प्रथे प्रमाणे, पुण्यातल्या कट्ट्याबाबत ३-३ धागे काढावे, असे वाटत नसल्याने, वेळ, तारीख आणि ठिकाण सांगीतलेले आहेच.

*ढिस्क्लेमर*
१. अस्मादिक टिव्ही नेहेमी पाहात नाही.
२. ऐन दिवाळीच्या कधी नव्हे ते सलग दोन दिवस आणि एक विकांत असणार्या सुट्टीमधे दोन दिवस भेसेणेलने माती खाल्ल्यामुळे ब्रॉडबँड बंद असल्याने सोफ्यावर निर्विकारपणे बसलेलो असताना हा दुरचित्रवाणीय मानसिक अत्याचार आमच्यावर करण्यात आलेला आहे. तस्मात तु टी.व्ही. बघतोस का असा कुत्सित स्वरात विचारलेला प्रश्ण फाट्यावर मारण्यात येईल. (असे प्रश्ण टपालाने पाठवायचा पत्ता: पौड फाटा: ड्रॉपबॉक्स क्रमांक ४२० (अ)(प)ल्याडची पुण्यनगरी).

ही काल्पनिक शस्त्रिय कथा नाही... बॅटमन, सुपरमॅन किंवा क्रिशची कथाही नाही...

वेस रॉस्सी (Yves Rossy) व व्हिन्सेंट रेफे (Vincent Reffet) या दोन अफाट माणसांनी जेटमॅन विंग्ज (Jetman wings) नावाचे उपकरण वापरून एमिरेट्स कंपनीच्या A380 या जगातील सर्वात मोठ्या अजस्त्र दुमजली व्यापारी विमानाच्या बाजूने, जमिनीपासून ४००० फुटांवरून उड्डाण करून एक आगळावेगळा विक्रम प्रस्थापित केला आहे.

हे जगावेगळे अचाट साहस यशस्वीपणे करण्यामागे अनेक तंत्रज्ञांनी अत्यंत मेहनतीने केलेले किचकट व्यवस्थापन होते हे सांगायला नकोच.

वामन..राणी व भैरव बाबा

परवा बायको आमच्या छोट्या बाळाला घेऊन शेजारच्या घरी काही कामानिमित्त गेली होती. त्यावेळी तिथल्या आजींनी हिला सहज विचारले, "अगं याची दृष्ट वैगेरे काढतेस की नाही? मला वाटतंय ह्याला जबरी दृष्ट लागली आहे." तेव्हा बायकोनी त्यांना उत्तर दिले की आम्हाला यातलं काही कळत नाही, त्यामुळे आम्ही हे दृष्ट उतरवणे वैगेरे प्रकार करत नाही. तेव्हा त्या आजींनी एक अनुभव सांगितला, तो अक्षरशः चकरावणारा होता....

पहिला भाग लिहील्यानंतर बर्‍याच लोकांनी अकॅडेमिक नको म्हणून सांगितलं. तरीही काही मूलभूत संकल्पना ठाऊक असणं आवश्यक आहे असं म्हणून अट्टहास करतोय. मात्र जोकरच्या झोपडपट्टी लेखातला १२०० स्क्वेफु चा मुद्दा (कुणी तरी इथं लिंक अपडेट करावी अशी विनंती) ऐरणीवर आल्यानंतर तदनुषंगिक मुद्दे आणि संकल्पना मांडावेत असं वाटलं म्हणून ते लिहीत आहे. थोडं विस्कळीत होतंय पण पुन्हा गाडी रुळावर आणण्याचा प्रयत्न होईल. किंवा कदाचित .... बघू ओ पुढचं पुढं!

--------------

से ह वा ग!

हार्ड डिस्क उडाली असे ऐकले की घाबरायला होते!

आपल्याला हार्ड डिस्क फेल होणे हा मोठा धक्का असतो.
यात बहुदा आपले फोटो आणि व्हिडियो जातात, जाऊ शकतात म्हणून जास्त मानसिक त्रास असतो. शिवाय काही महत्त्वाचे कागदपत्र वगैरे असतील तर ते पण जातात.
यामुळे अर्थातच या तबकडीशी आपली भावनीक जवळीक असते! स्मित
त्यात रिसर्च पेपर आणि त्याचा डाटा बॅकअप वगैरे असतील तर अक्षरश: हार्टफेलच व्हायचे बाकी असते.

सर्व प्रथम - मी काही यातला एक्स्पर्ट वगैरे नाही!
अनुभवाने जे काही लक्षात आले ते लिहितो आहे.
पहिले सत्य असे आहे की. कोणतीही डिस्क घ्या - ती एक दिवस फेल होणारच आहे.