डिस्क्लेमर : मला ज्या अनेक गोष्टी अजिबात जमत नाहीत, त्यापैकी चित्रपट, कविता, नाटक ह्यांचे परीक्षण लिहिणे.कदाचित माझे हे चित्रपट परीक्षण, तुम्हाला आवडणार नाही आणि ते आवडलेच पाहिजे, हा माझा अट्टाहास पण नाही.माझ्या फालतू चित्रपट-परीक्षणाचा राग तुम्ही ह्या सिनेमांवर काढू नये, ही नम्र विनंती.
=============================================
कुठलाही सिनेमा लागला की पहायचाच असतो, हा पौंगडावस्थेतला एक गूण.मग तो इंग्रजी असो किंवा हिंदी.
अचानक दाणकन कानाखाली बसल्यावर जो एक सुन्नपणा येतो, बधीरता येऊन कान बंद होऊन आकस्मिक आणि क्षणिक बहिरेपणा तो कधी अनुभवलाय? मी नुकताच अनुभवला...सैराट बघितला तेव्हा!
गुढी पाडवा हा पंचांगातील साडेतीन मुहूर्तांपैकी एक मुहूर्त ! याच दिवशी १९७५ साली काही द्रष्ट्या विचारवंतानी एकत्र येऊन अन्नधान्यांचा काळाबाजार, कृत्रिम टंचाई ग्राहकांवर बाजारपेठेत होणारे अन्याय यातून मार्ग काढण्याचा उपाय म्हणून ग्राहकांना संघटित करण्याचा निश्चय केला. त्यासाठी ग्राहक कुटुंबांचे संघ बनवून त्यांना दैनंदिन गरजेच्या वस्तूंचे रास्त दरात मासिक वाटप करणे हे उत्तम साधन होऊ शकेल असा विचार करून त्याची अंमलबजावणी दादरच्या वनिता समाजात श्रीफळाच्या वाटपाने त्यांनी या मुहूर्तावर केली. या मान्यवरांमध्ये सर्वश्री. बिंदुमाधव जोशी, संगीतकार सुधीर फडके (कार्यकर्त्यांचे बाबूजी), पत्रकार पां.
हाय, कशी आहेस?
नेहमीसारखी झोपाळू?
तुझ्या जडावलेल्या पापण्यांतून
ठिबकणारी लाल रक्तबुंदी
यू नो व्हाट आय मीन
जस्ट अ डोस फॉर यू....
सेकंड फ्लोअर
आउटसाइड द बाथरुम
हिअर आय एम
वेटींग फॉर यू....
यू जस्ट कम धीस वे
अलॉन्ग विथ योर
स्कर्ट अँड शॅम्पेन
हिअर आय टेकन
अ नीडल फुल ऑफ कोकेन
टू ब्रेकअप विथ यू वन्स अगेन....
हाउ आय फरगेट
अॅज यू आर माय बेब
यू मस्ट कम
विथ हेवी ब्रिदींग
अँड स्टेयर टू मी
टिल इरेक्ट माय फिलींग्ज....
"अर्जुना उचल ते गांडीव! लाव तो बाण! भेद हे कवच!"
अर्जुनाचा डोळ्यावर विश्वासच बसेना!
सूर्यपुत्र परत आला होता!
'नाही बंधु, नाही! बंधुहत्येचे पाप पुनश्च माझ्या माथी मारू नकोस!"
"माझं मरण अर्जुना तु नाही तर मी स्वतः लिहिलं होतं. असशील तु योद्धा, असशील तु जगातील सर्वश्रेष्ठ धनुर्धर, तर स्वीकार आव्हान!"
"बंधु तूच माझ्यापेक्षा सर्वश्रेष्ठ होतास!"
"सर्वश्रेष्ठत्वाची भीक नकोय मला.आयुष्यभर भीकच मागत आलोय मी. मरणानंतरतरी अधिकाराचा हक्क दे!"
अर्जुनाने मोठ्या कष्टाने बाण उचलला.
"तो बाण नव्हे, तुझं सर्वश्रेष्ठ अस्त्र काढ. सोड ब्रम्हास्त्र माझ्यावर!'
"अरे का तापलायेस माझ्यावर? या निष्ठुर जगातल्या लोकांनी दिलेले चटके कमी आहेत का! तु तरी घे एकदाचा जीव माझा!"
म्हातारा आकाशकडे पाहुन बडबडत होता.
"ओ बाबा तो साऱ्या जगावरच तापलाय!"
"त्याच्याकडे न्याय असतो बाबा, चटके देणाऱ्यालाही तो चटका लावतो."
"अहो दुष्काळ पडलाय."
दुष्काळ?
म्हातारा चिडला आणि त्याने एक काडी उचलली!
"बाबा तुमचा आशीर्वाद असू द्या."तो पुटपुटला
आणि काहीतरी म्हणून त्याने काडी वर फेकली.
क्षणार्धात आकाश भरून आलं
एक क्षणात दुष्काळ संपला!
लोक आनंदाने नाचू लागले.
म्हाताराही त्यांच्याकडे पाहू लागला!
आपण जे खातो ते ‘तेच’ आहे का, असा प्रश्न आपल्याला सहसा पडत नाही, म्हणजे बटाटेवडा मागितला आणि मका पॅटीस समोर आले, तर ओळखतोच की पटकन! किंवा तेलपोळीला कुणी पुरणपोळी म्हणू लागले तर त्याला वेडयातच काढू की नाही? पण बाजारात मिळणा-या सगळ्याच पदार्थाबाबत आपल्याला पुरेशी माहिती असतेच, असं नाही होऊ शकत.
==========================================
भाग १ - प्रंबानन मंदिर संयुगे - जावा (इंडोनेशिया)
भाग २ - हिंगलाज माता शक्तीपीठ, बलूचिस्तान (पाकिस्तान)
भाग ३ - श्री श्री ढाकेश्वरी मंदिर, ढाका (बांग्लादेश)
==========================================
भाग ४ - पशुपतीनाथ मंदिर, काठमांडू (नेपाळ)
सर्व श्रोत्यांना सस्नेह नमस्कार,
पहिल्या भागाच्या अभूतपूर्व प्रतिसादाबद्दल, तसेच प्रतिक्रिया/सूचनांबद्दलही धन्यवाद.
