*ढिस्क्लेमर*
१. अस्मादिक टिव्ही नेहेमी पाहात नाही.
२. ऐन दिवाळीच्या कधी नव्हे ते सलग दोन दिवस आणि एक विकांत असणार्या सुट्टीमधे दोन दिवस भेसेणेलने माती खाल्ल्यामुळे ब्रॉडबँड बंद असल्याने सोफ्यावर निर्विकारपणे बसलेलो असताना हा दुरचित्रवाणीय मानसिक अत्याचार आमच्यावर करण्यात आलेला आहे. तस्मात तु टी.व्ही. बघतोस का असा कुत्सित स्वरात विचारलेला प्रश्ण फाट्यावर मारण्यात येईल. (असे प्रश्ण टपालाने पाठवायचा पत्ता: पौड फाटा: ड्रॉपबॉक्स क्रमांक ४२० (अ)(प)ल्याडची पुण्यनगरी).
राम प्रहरी, या सुंदर गाण्याचे एक करुण विडंबन.
सर्व पीडित स्त्रियांना अर्पण
मूळ गाणे:
http://www.aathavanitli-gani.com/Song/Ram_Prahari_Ram_Gatha
सांज प्रहरी मार गाथा, वेदना ओठांवरी
या वळांनी आसूडाचे चित्र हे पाठीवरी
आवडीने चोळितो तो मीठ हे जखमांवरी
मार खाता क्षीण काया कोसळे या भूवरी
एककल्ली, संशयी तो, नशाधुंदी ज्या सदा
भोगदासी मी तयाची दु:ख साही सर्वदा
तोचि तारण, तोचि मारण, तोचि माझा सोयरी
पुणेरी बाजीरावाने माझी कविता पळवली
तेव्हां
काव्यगुरु निकाळजे शनवार वाड्यावर
गजला करत उभा होता
बाजी बोलला
जमवायचं कसं ?
त्यावर तो शून्यात नजर लावून म्हणाला
सगळंच विझलंय
अगदी गझल कार्यशाळेचीही राख झाली
आता मायबोली सर्चमधून
तेच तेच जुने मतले काढून
राजकारणाचे धागे पेटवण्याचा प्रयत्न करतो.
काही दिवसांपूर्वी संध्याकाळी मुलीच्या शाळेतून फोन आला. आमच्या चिऊताई च्या टिचर नी आम्हा उभयतांना शाळेत बोलावले होते.
शनिवारी शाळेला सुटी होती तरी आम्हाला बोलावले.
मी जरा आमच्या कन्ये बद्दल सांगतो, येत्या शुक्रवारी ३ वर्षाची होइल.
सौभाग्यवती खूपच काळजी करू लागली. काय झालं असेल, मुलीने काही पराक्रम तर नाही केला शाळेत. ( पूर्वी एकदा असंच एकदा शाळेतून बोलावणं आलं होतं , आमच्या कन्येने टिचर च्या कानाखाली गणपती काढला होता … ती कहाणी नंतर कधी तरी )
दोन दिवस सौभाग्यवती नीट झोपली नाही. सारखी काळजी.
हॅास्टेलच्या आठवणी...
रूमभर पसरलेल्या बाटल्यांच्या गराड्यात चाळीशीतून ग्लास शोधणारा ,
तू कसा दिसत होतास रे ,
अताशा आठवायचा प्रयत्न करतोय ???
देवदास मधल्या शाहरुख सारखा तर नक्कीच नाही...
आठवतोय फक्त एक अस्पष्टसा चेहरा.
गच्चीच्या कठड्यावर बसुन नवलाइने पोटात देशी सामावून घेणारा.
आतशा दोघांचेही ब्रान्ड वेगवेगळे आहे म्हणा
फक्त तुझा दिवस 'होळी 'चा असतो,
आणि
माझा ' गटारी ' चा.
म ssss नसे...
(चाल : फूल ते संपले ,गंध ना राहिला)
खुळ ते संपले, धंदा ना राहिला
हाक तू ऐकली, प्रसाद नाही दिला
मार्ग माझा अता चालतो एकला
राजीनामे आले, ना चाले नकला
शून्य का स्कोर हा? एक ही चालला
मिमीक्री करुनी भाषण देतो कुणी
हासूनी त्यावरी ही, मते नादेतो कुणी
मीहि स्टेजवरी वेळ ना पाहिला
भेट झाली 'त्या'ची याद ठेवू नये
आणि फोनवरही भेट घेऊ नये
व्हा सुखी भाजपी, शाप माझा मला
साहेब साहेबच आहेत. साहेब असे तसे नाहीत. साहेब म्हणजे साखरेचा लाडू. साहेब म्हणजे बर्फाचा गोळा. साहेबांचे धिप्पाड व्यक्तिमत्व, साहेबांचा बाणेदारपणा, साहेबांचा दरारा, साहेबांचा आवाज. साहेबांचे येणे. साहेबांचे जाने. सामान्यांच्या खांद्यावर प्रेमाने हात टाकने. हात उंचावणे. हातजोड़ने. चार लोकांत कार्यकर्त्यांना नावानीशि ओलखने. दरवर्षी गावच्या मंदिराला भेट देने. साहेब एक नंबर आहेत. साहेब म्हणजे फ़क्त साहेब, साहेबांना तोड़ नाही. ऐतेहासिक पुरुषांचे अंगावर काटे उभे करणारे प्रसंग ऐकावेत तर फ़क्त साहेबांच्या तोंडुन. ते रक्ताला सळसळायाला लावतात, मरगळलेल्या जनतेत स्वाभिमान भरतात.
पेर्णा शोधा पाहू
नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता
नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता
कळले मग~ मजला~ की, तो चष्म्या~चा त्रास होता
नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता
बा~यको अन् माझे~ होते, ल~क्ष वे~गवेगळे
बा~यको अन् माझे~ होते, ल~क्ष वे~गवेगळे
ती~ साडीचा रंग पाही, चोळी~ मज, जल्लोष होता
नेत्रा~स त्या वेळोवेळी मि~टण्याचा हव्यास होता
http://www.misalpav.com/node/33278
हलकं घेतलं जावं ही नम्र विनंती
>>> सजदे में आज भी झुकते है सर
बस, मौला बदल गया देखो...
आम्हाला नेहमीच ऐकून घ्यावं लागतं
फक्त, कधी बॉसचं कधी बायकोचं.
>>> जरूरत है मुझे कुछ नये नफरत करनेवालों की
पुराने वाले तो अब चाहने लगे है मुझे....
आधी माझं स्त्री प्रजातीशी भांडण होतं नंतर मी त्यांना आवडू लागतो
(हाय का आवाज फेम पातेल्यातली आमटी)
पूर्व प्रकाशित
http://kahihikasehi.blogspot.com/2015/10/blog-post_17.html
मूळ कविता
http://www.misalpav.com/node/३३१७६
लोकसंखेच्या प्रमाणात जास्त वाढले नर
मुलगी मागताच मुलीचा बाप विचारतो घर
जबरदस्तीने हाकलतो काय ,बाप कधी संग
मारतो आपल्या पायावरती ,कुर्हाड नीट धर
यंदा लग्न करू नको,फुकट कांदा पोहे खा
गोरी किवा काळी ,पटव आणि पळवून कर
