काहीच्या काही कविता

दमामिने माझी कविता पळवली
तेव्हा
आत्मा जिलबीच्या घाण्यावर
झाऱ्या काढून ऊभा होता
मी बॅट्याला म्हटलं
प्याऱ्या कुठाय?
त्यावर ढगात नजर लावून तो म्हणाला
सगळंच हुकलंय
अगदी 'पातेल्या'चीही राख झालीय
आता परा बिका मुविच्या भाऊगर्दीत टाऱ्याला शोधतोय.
घावलीच एखादी जिलबी तर त्यावर मीठ टाकुन खातोय.
मात्रं टेंपोत बसलेला राकु म्हणाला
फुसकीच्या, कधीपासून 'कळ' बडवतोय?
घे की आवरतं. एवढ्याचसाठी लाल करुन ठेवलेली कधीची, चकमक करुन गारगोट्या कपाळात घातल्यास की.
अभ्या कानात कुजबुजला
फुटायचं बघतोस का?

पुणेरी बाजीरावाने माझी कविता पळवली
तेव्हां
काव्यगुरु निकाळजे शनवार वाड्यावर
गजला करत उभा होता
बाजी बोलला
जमवायचं कसं ?
त्यावर तो शून्यात नजर लावून म्हणाला
सगळंच विझलंय
अगदी गझल कार्यशाळेचीही राख झाली
आता मायबोली सर्चमधून
तेच तेच जुने मतले काढून
राजकारणाचे धागे पेटवण्याचा प्रयत्न करतो.

मध्यमध्वनीलहरी ४२० कि.ह.
आम्ही मनाच्या आकाशवाणी केंद्रावरून बोलत आहोत.
सकाळचे पाच वाजून पंचावन्न मिनिटे आणि तीन सेकंद झालेत.
आमच्या आज प्रसारित होणाऱ्या ठळक कार्यक्रमांची रूपरेषा...
सकाळच्या सभेत सुरुवातीला ऐकू या ‘भक्तीवंदना’!
यात ज्याच्यात्याच्या मनाचे श्लोक सादर होतील!
त्यानंतर ‘मनाची शेती’ कार्यक्रमात,
‘मनातल्या गाजर गवताला आळा कसा घालावा?’
याविषयी मार्गदर्शन केले जाईल.
दिवसभराच्या जगण्याच्या झेंगटाचा आढावा घेतला जाईल,
‘हवामनाचा अंदाज’ मध्ये!
विविध वाहिन्यांवरून प्रक्षेपित होणाऱ्या

नवकविता ब-याच वाचनात येतायत आजकाल. माझाही प्रयत्न. :D
विडंबन वगैरे समजू नये.
मनावर सततच्या होणा-या वारांमुळे अविरत चिघळत रहाणारी जी जखम आहे
त्यातून स्त्रवलेलं हे काव्य आहे.
प्लीज रिस्पेक्ट दॅट. इट्स ओरिजिनल.

नवकविता - ट्रॅफिक जॅम

उशीराच तरीही पुन्हा मी निघतो
त्या भयाण प्रवासासाठी
जणू फरफटत नेतं मला माझं नशीब
नशिबाचं काय म्हणा

नशीब त्याचंही असतं जो
खच्चकन चाकूचा वार केल्यासारखा
जातो...
जातो मला कट मारून...
आणि त्या मन गोठवणा-या थंडीत
रागाचा ज्वालामुखी मला चटके देतो...
आतून

काल दुपारी मी जेव्हा झाडाखाली बसलो होतो
एक शेंबड पोर गाढवाच्या शेपटाला डबडं बांधुन खेळत होतं

बिचारं गाढव कान हलवत नुसतचं ऊभं होतं
शेंबड पोर चड्डी वर खेचत डबड्याला काठीनं बडवत होतं

मी गाढवाकड बघत होतो, गाढव खाली बघत होतं
आणि ते शेबडं पोर डबड्याकड बघत होतं

कंटाळुन शेंबड्यानं डबड्यात पाणी वतलं
काठीच्या दोन धपक्यात डबडं एकाकी तुटलं

मग ते शेंबड पोर शेपटालाच बडवत बसलं
गाढव पण हळुहळु पुढे सरकत चाललं

जेव्हा एक फटका गाढवाच्या जिव्हारी बसला
तसा त्याचा एक पाय शेंबड्याच्या कपाळी गेला

शेंबड्याला दोन टाके पडले म्हणे...

शत्रूच्या गोळ्यांनी
शहीद सैनिक किती.
ओघळणाऱ्या रक्ताची
किंमत शाई पेक्षा कमी.

कसुरी नागाने
विष ओकले किती.
दही -दुधाच्या नवैद्य
आनंदी दाखविला जी.

शिवबाची लेकुरो हो
कशाला करता राडा.
गुलाम संगीत ऐकुनी
ताल धरा हो त्यावरी.

एका गालावर चापटी
दुसरा गाल पुढती.
नागाला दुध पाजण्याची
आहे आपली रिती.

अनंतवर्ती अनभिसंहित अनमोल माहिती
चकती वाचे अनापरीवर्तक अनालेखित पंक्ती

अनुज्ञापन अनुक्रिया अनुदेशन ही पद्धती
अनुनयी अनुमोदनात अनेकोत्तरी रीती

अन्योन्य धारिता क्षीणनकारी अन्वस्ती
अनेकोत्तरी अन्वस्तीय धागे तरी भीती

अपच्छेद अपरा अनुरूपता असे अवनति
अनुवाद असे अप्रारुपी शोधू तरी किती

अवरक्त विदा अवरोधितात का भिंती
अवश्लेष्मल तरी अवाढव्य असे माहिती

(पैसा ताईंनी आठवण करून दिली... त्यामुळे भोगा आय मिन वाचा! :) )

चारचा चहा touch screen असतो!
कपाच्या कानाला गुदगुल्या केल्या कि
आतल्याआत मस्तसे हसतो,
How's the day? म्हणून
मिश्कीलपणे विचारतो!

चारचा चहा screen saver असतो!
शरीराचा tab refresh करतो
मनाचे software update करतो,
What's on your mind? म्हणून
खोडीलपणे विचारतो!

चारचा चहा google map असतो !
मनाचा cursor global होतो
पण हातातला mouse local च राहतो
...... ............. ............ .......
............ हळूहळू चारचा चहा धूसर होतो
अरबी समुद्रापार दिसेनासा होतो......... !

प्रपोज केले तुला फालतू
साॅरी म्हणाली मला काल तू
झाले गेले विसरून जातो
रूप तुझे ते चुलीत घाल तू

तुझा ध्यास तो घडीभराचा
मुंडासा बांधला वराचा
वधू ठिकाणी तुला पाहिले
डोळे केले उगा लाल तू

होतो मी प्रेमवीर मानी
प्रेमाची साधना तूफानी
लाजवाब हा नकार देऊन
मनात केलीस उलाढाल तू

होती नव्हती सरली आशा
उठल्या नाकावरच्या माशा
खोट्या साय्रा शपथा घालून
तरसविले मज सालोसाल तू

खरी चूकी माझीच असावी
फसलो तव जालात कसा मी
फिरलो सदैव मागे मागे
जनावरासम तुझ्या पालतू

कवी:चिमू(निवृत्ती)

"हाय"कू

"हाय"कू
हा प्रकार समजवण्याचा नाही समजण्याचा आहे. लेखक मकदूरांना त्यांचे प्रेरणास्थान श्री श्री श्री श्री आत्मुदा (इथे आपला उजवा हात आपल्याच उजव्या आणि डाव्या कानाला लावेल न लावेल असा स्पर्श करणे अतिआवश्यक आहे).यांनी कार्यबाहुल्याने आणी किंचीत खप्पामर्जी (कट्टप्पा मर्जी नाही) असलेने मार्गदर्शनास नकार दिला.