काहीच्या काही कविता

जशी मिकाची सई मिकाची लाडकी आहे तशी आमची सई सुध्दा आम्हाला बेहद्द आवडते.

मिकाची कविता वाचल्यावर आम्हाला आमच्या सईची आठवण आली अणि मग तिच्या बद्दल चार ओळी खरडल्याशिवाय रहावले नाही.

पोट गहीवरुन आले
वात गेला निसटून
दोष कुणाचा लपवण्यास
गवाक्ष खुले हे झाले

गुन्हा केला कोणी
आरोपी कुणा ठरवावे
बालंट ते नाकारण्यास
सगळेच भोळे झाले

चर्चा केली त्यांनी
संशयित शोधण्याचे ठरले
ढोंग सारे रचण्यात
मग लोकही कडवे झाले

चौकश्याचें सत्र होते
आरोपी सर्वत्र होते
कोठुनी गंध तो आला
रोख मात्र इतरत्र होते

हायसे झाले 'निरागसाला'
नाव कल्लोळी वाचले
संशयात हरले सगळे
पण त्याचेही सोहळे झाले

माझ्यासाठी ठेवलेल्या पिंडाकडे पहात, मी हटवाद्या सारखा बसलो होतो,
जाताजाता तिला अडकवल्या शिवाय, मी पिंडाला मुळी शिवणारच नव्हतो,

तिच्या एका निर्दय नकारा मूळे, मी हे जग सोडले, हे सर्वांना ठाउक होते,
तेव्हा मी अगतिक होतो, आता तिलाही तसेच झालेले मला पहायचे होते,

बर्‍याच शपथा घेतल्या आणि घालल्या गेल्या, मी कशालाही बधलो नाही,
आजूबाजूचे कावळेही प्रचंड दबाव टाकत होते, पण मी जागचा हललो नाही,

मला खात्री वाटत होती, अजुन थोडेसे ताणले, की ती नक्की येईल,
या जन्मी जरी नाही जमले, तरी पुढच्या जन्मीचे वचन नक्की देईल,

आत्ताच आलो मिपावर,अंगात आहे कळ !
उडी मारली ज्या धाग्यावर तो माझाच होई !

होती बरीच रद्दी थोपु+ब्लॉगात !
कुठे न बघता,येथे टाकत राही !

उरले न आता काही,ठेविले जे मागे !
ते माझे मलाच वाचवत नाही !

फेकुनी देई झमेला,या नव्या त्रांगड्यात !
सुट्टे ना जे मिळाले मोजूनी आता पाही !

उघडून पाह्तो धागा,प्रतीसाद एक नाही !
वाचनांची संख्या वाढत मात्र राही !

काही करू तरी जिल्बीकंड शमेना !
वाहव्वाच्या भुलथापेत मी चूर राही !

रोज नवे धागे प्रसवीत मीच आहे !
वाचक पकला तरी निराश मी नाही !

गिरिजाचा लॉग : १२:१६:१६
घड्याळ : मला घड्याळ पाहिजे , व्यवस्थित चालणारं सेकंदकाटा असणारा घड्याळ ! अ सोल्युशन !
सतरा . अंक १७ !
बिझिनेस येस बिझिनेस !
गूड आयडीया ! ग्रेट आयडीया इन्डीड ! मनात येतात ते विचार लिहुन काढ आणि वेळ नोंडवुन ठेव ! ग्रेट आयडीया !
गिरिजा यु आर जिनियस ... येस अ नार्सिसिस्टीक जिनियस ! फकिंग जिनियस ! ब्लडी पॅरामाऊंट जीनीयस !

पेर्णा - https://www.youtube.com/watch?v=mz4bTkh9elg
इशेश ईणंती - गुर्जी (http://www.misalpav.com/comment/685412#comment-685412)

आमच्या गुर्जींनी (इथे कानाच्या पाळीला हात लावण्यात आलेला आहे) तांबिय संस्थानाच्या मठाधिपतीची वस्त्रे तूर्तास बाजूस ठेउन इतर कार्ये हाती घेतल्यानंतर प्रथमच जाहीर ईणंती केल्याने हे ईडंबन लिल्हे आहे

अवधूत गुप्ते यांची माफी मागून…

----------------------------------------------------------

'विठू माझा लेकुरवाळा' या गीताच्या चालीत खालील गीत सावकाश गुणगुणावे.
_____________________________________________________

पप्पू माझा लेकुरवाळा
संगे खांग्रेसींचा मेळा

दिग्गीराजा खांद्यावरी
खुर्शिदाचा हात धरी
पुढे चाले राज बब्बर
मागे नगमा ही सुंदर

कपिल आहे मांडीवरी
अंबिका, गिरीजा बरोबरी
अहमद आहे कडेवरी
शीला करांगुली धरी

रे़णुका म्हणे राहुला
करी खांग्रेसीं‍चा सोहळा

एका महान कवितेवर तितकेच टुकार विडंबन... मंडळी गोड माणुन घ्या.

पोटच्या खळगीसाठी मी शहरात उतरलो
शहराच्या वैभवात पार हरवुन गेलो

मॉल थिएटर हॉटेलमध्ये सकाळ सरली
अचानक पोटातुन माझ्या कळ आली

भविष्याच्या कियेची जाणीव तिथे झाली
'त्या' जागेची मागणी तत्परतेने केली

सुलभ सुविधा फारच असुलभ होती
पाय ठेवण्याचिही तिची लायकी नव्हती

मनातला आवेग बाहेर पडु लागला
उत्कटता जशी प्र्ेयसी शोधे प्र्ीयकराला

अंधारमय भविष्य माझे समोर दिसले
थकलेले घामेजलेले पाय थरथरु लागले

समोरुन एका बसला जाताना पाहिले
उरलेले बळ क्षणात गोळा केले

सध्या लग्नाचा हंगाम (सीझन या अर्थाने) चालू आहे कुणाचे लग्न असा प्रश्न विचारू नये "वधू-वरांचे" असे सू(ड)चक उत्तर दिले जाईल्.अखिल महाराष्ट्रात प्रांतोप्राती ज्या चालीरीती/प्रथा आहेत त्यातील एक गोंधळ.
असे म्हणतात की नवदांपत्याला पुढील जागरणात काही गोधळ होऊ नये म्हणून जागरण्-गोंधळ प्रथा चालू झाली.