धोरण

सत्वर ये तू निघोनी आता
निबीड अरण्यी कंटक वाटा

हे अंतर आता पाश म्हणू कि
नाश जीवाचा करिल ऐसा
तुझ्या रुपाचा तीर्थघटाचा
जन्मजान्हवी, श्वास मिटावा

नकोच आता वियोग असा कि
दो तीरांचे वा हिमालयाचे
बंध तोडूनी पाश टाकूनी
माझे उरले संचित आता
तुझ्या रुपाशी मिळून जावे

जिथून आले हासत खेळत
तिथेच माझे असणे नसणे...
इतकेच होवो पुण्यसलीले,
तुझ्या तटाशी भंजन व्हावे
भस्मचिता अन् बंधमोक्षही
उरू नये ते काही काही....

सत्वर ये तू निघोनी आता
निबीड अरण्यी कंटक वाटा....
शिवकन्या

मी स्वप्न पाहत नाही

कारण , मला ते पडत नाही

नेहेमी ठरवतो आज झोपल्यावर स्वप्न बघायचे

काहीतरी वेगळंच बनायचे

मी पडतो , लकटतो त्या पलंगावर

विचार हाच असतो , कि आज स्वप्न बघायचे

डोळे काही मिटत नसतात

स्वप्न कुठले बघायचे नि कसे ?

याचेच विचार मनात घोळत असतात

हळूहळू झापड यायला लागते

डोळे जड होत जातात , निद्रादेवी प्रसन्न होते

मिट्ट काळोख , कसलीही आठवण नाही , कसलीच साठवण नाही

डोळे उघडतात , पण तोंडावर पाणी शिंपडून

पुन्हा एक तासभर पलंगावर तस्साच पडून राहतो

दोन भिकारी भीक मागती

पुलाखाली करिती वस्ती

नेहेमी नेहेमी करुन याचना

भुलवी फसवी पांथस्थांना

एके दिवशी सांज वेळी

अशीच होती रीती झोळी

कोसुनी त्या चंद्रमौळी

करिती याचना भरण्या झोळी

धूर प्रकटला, डोळे दिपले

शिवशंभोने दर्शन दिधले

दोघांसी तीन अंडे दिले

इच्छा धरुनी फोड तयासी

इप्सित मिळेल त्वरित तुम्हांसी

दोघेही ते खुश जाहले

परतीच्या प्रवासा निघाले

दोघांच्याही दोन वेगळ्या वाटा

जाण्यापूर्वी गळाभेटा

वर्षानंतर भेटू पुन्हा आपण

देऊ यथेच्छ एकमेका आलिंगन

तिच्या आवडीनिवडीसाठीच

मी मैत्रीलाच गहाण ठेवलं

ते बोलावयाचे नेहेमी मजला

यायला सांगायचे नाक्यावर

एकही धड वाटत नव्हता तिला

एकेकाचं हळूहळू शिरकाण करून टाकलं

शिकाऱ्यावानी माग काढत होती माझा

नजरेत असावं म्हणून समोरच मचाण बांधून टाकलं

त्यांना खबर पोहोचताच याची

सुटकेसाठी त्यांनी जीवाचं रान करून टाकलं

लग्नाआधीच तिच्याविरुद्ध माझं कान भरून टाकलं

चंडी रूप धारण करून मग तिनं

सर्वांचंच पायताण करून टाकलं

प्रत्येक चीअर्सबरोबर एकेक थेम्ब सर्वानी ओवाळून टाकला

नष्ट केलेल्या डोंगराचेही स्मारक व्हावे

तत्कालीन पक्षाचे नाव त्यावर असावे

उदघाटन सोहळ्याची गाथा लिहावे

डोंगर दर्या खोरे फक्त पुस्तकातच उरावे

असेही एकदा व्हावे

नदीजोड प्रकल्पात मस्त हात धुवून घ्यावे

नवीन काहीतरी समोर आणून जुन्यावाणीच हादडावे

स्वतःच्या कर्तृत्वाचेच फक्त ढोल बडवावे

लोकांना परत नव्याने चुना लावावे

असेही एकदा व्हावे

रस्ते पुन्हा नव्याने उखडावे

त्याच जोमाने परत बांधावे

काळ्या कंत्राटदारांना दुसऱ्या नगरात वसवावे

त्या नगरातही जोमाने हादडावे

ती जशी जशी जुनी होत गेली

हळूहळू माझी सोनी बनत गेली

वाईनवानी कडुशार होती

नंतर मधाचे पाणी बनत गेली

रंगढंग बघूनच तर जवळ गेलो होतो

खटके उडायचे अधूनमधून

पुढे नवीन कहाणी घडत गेली

या एकल्या जीवाची ती राणी बनत गेली

आधी जे मिळेल ते खायचो नि राहायचो

मग हवी होती कशाला बायको ?

डोळे सताड उघडे असायचे, राव

या डोळ्यांचीच जणू पापणी बनत गेली

कधी आत हृदयात बसली ते समजलंच नाही

आत सळसळणाऱ्या रक्ताची वाहिनी बनत गेली

बायको आधी नकोशी वाटत होती यार

लग्नाआधी लिटमसची चाचणी करून घ्यावी

निर्व्यसनी असाल तर वाईट सवय लावून घ्यावी

व्यसनांनुसार टाकावा एकेक थेम्ब लाळेचा

लिटमस पेपरवरी

जर सामू आला सात

लग्नास नसावी काही बात

त्यामध्ये असेल चढउतार

घ्यावी सरळ माघार , लग्नकार्यातूनी

सवयीनुसार सामूची वर्गवारी

तंबाखू असे तीनवरी

सुपारीसहित तोच बैसे पाचावरी

सोडामिश्रित आठवरी तर

ऑन दि रॉक्स ती दहावरी

देशीसाठी नसे चाचणी

देशी असे जनावरी

लक्षात ठेवा नवरोबानो

अर्धांगिनी पण लिटमस परी

सुटणार नाहीत नाद कुणाचे