लाल करा ओ माझी लाल करा

व्वा,
जियो लाल

.

-दिलीप बिरुटे

लेखनाचा दर्जा सुधारा. तुम्ही चांगले लिहू शकता. उगाच भारंभार लिहीण्यापेक्षा मोजकेच आणि सकस लिहा.

...कब मुझे छोडेगा?

कवितेच्या बाबतीत तरी ज्या ज्या वेळी जे जे मनात उमटत राहील ते ते तात्काळ लिहीत रहाणे बरे, त्या वेळी बर्‍या-वाईटाचा विचार करत बसलो तर लिहीणेच खुंटण्याची शक्यता असते. नंतर प्रसिद्ध करण्यापूर्वी शक्यतो पुन्हा पुन्हा वाचून काही सुधारणा केल्या जाऊ शकतात. मात्र चित्रकलेप्रमाणेच काही सुचल्यावर पटकन केलेल्या स्केचमधे जो ताजेपणा आणि जोम असतो तो त्यावर जास्त काम करण्यातून हरपत जावा, तसे कवितेच्या बाबतीतही होऊ शकते.
एकंदरित खिलजींचा कविता प्रवास जोमात चालला आहे, हे छान.
घ्या तुमची (कविता) लाल करतो:

सिविपा, काय प्रेमळ कविता आहे हो. कुणाच्या तरी गाली लाली चढेल. थोडी लाल मात्रा कमी करा म्हणतो! ;-)
आ.न.,
-गा.पै.

वा. मस्त शीघ्रकवन.

काय अचाट वेग आहे तुमचा कविता पाडण्याचा. साॅरी करण्याचा.
विराट कोहलीला पण इतके सातत्य जमले नाही शतके ठोकताना.

स्वमुखाने माझी स्वतःचीच लाल करा हो म्हणण्याला लैच दम लागतो, नाहीतर लोक! आयुष्यात आलेले पसाभर अनुभव आढयपणे मांडून लोकांनी आपली लाल करावी ही अपेक्षा बाळगून असतात (ते ही जालावर)

रच्याकने, तुम्ही इथे स्वतःच स्वतःची लाल का करून घेताय?

काय लाल करा, ते जरा संदिग्ध आहे. पण बहुतेक,
'माकड म्हणतं, माझीच लाल', या म्हणीतलाच अवयव अभिप्रेत असावा. लोकांनी नाही केली तर , खूप मिसळ खा, पाव न खाता! त्यानेही कार्य सिद्धीस जाईल.

-- खिल(वा)जी