अंदमानातले काळे पाणी,
कोलूबेड्याहंटरकदान्न
सोबत तीव्र अपमानाचा overtime !
साम्राज्याचा उग्र दर्प अन
देशाने केलेली प्रेमळ उपेक्षा.......
असे सगळे, अन वरती थोडी
जयहिंदची जाळी !
या जीवघेण्या विषाणूजिवाणूंमध्येही,
काही काही रक्तांचे
malnourishment कि काय ते झालेच नाही!
उलट,
तुरुंगाच्या अजस्त्र काळभिंतीही
त्यांच्या जहालहळव्या लेखणीने
cultured झाल्या!
मातृभूमीच्या मृत्युंजय विरोत्तमांसाठी,
.
.
.
दुसरं काय होता
एकांत म्हणजे तरी!
- शिवकन्या
नुसताच फुत्कार नको...आता डसून दाखवा.....
भारतभूच्या सुपुत्रांनो ...आता करुनच दाखवा......!
शब्दाचा मार फक्त शहाण्यालाच...मूर्खांना लाथाच घाला....
लाखो अश्राप मातापित्यांचे अश्रू, त्याविना कसे थांबती बोला ?
आताही काही बोललो नाही... तर उरणार नाही कणा....
आता नजरा तुमच्यावर आहेत... हर हर महादेव म्हणा...!
छप्पन इंचाच्या ह्या 'उरी'
भोसकली अठरा इंची सुरी
बधिर मन ऐकून शब्दफुरफुरी
मानवत नाही श्रद्धा अन सबुरी
नेहमीच का आमच्या हातावर तुरी
का सहन कराव्या ह्या कुरबुरी
फोडून टाका तो जबडा आसुरी
चमकवा तोफा, बंदुका, कुकरी
माजवा हल्लकल्लोळ शत्रूच्या पुरी
न ठेवावी कोणतीच मोहीम अधुरी
होउदे जयघोष दाखवा बहादुरी
लढाईच ही अछ्छी वा बुरी
पुरे झाल्या हो त्या चर्चा संतुरी
मागतो अखंड विजयाची कस्तुरी
-संदीप डांगे
प्रेरणा : गेम
आयडी कसा बदलता आला पाहिजे
डुआयडी बनून मोकळेपणान फिरता आल पाहिजे...
थोडं थांबून .. दुसऱ्याला खिंडीत पकडता आलं पाहिजे
वेड बनून ... मी त्या गावचा नव्हेच असं सांगता आलं पाहिजे
सगळ्यांना हे जमतंच असं नाही...
धाग्याचा काश्मीर होतोच असं नाही
तरी आजही छुप्या आयडी वर जग चालत..
सगळं काही असूनही आपलं एखाद डुआयडी लागतं ..
'डुआयडी में पागल दीवाने को' आजही जग
हासत..
आणि मग डुआयडी बनून प्रत्येकजण 'मेसेज'
करत...
"कवींनी धुमाकूळ घातलाय
निव्वळ उच्छाद जिकडेतिकडे
ब्लॉगचा कट्टा ,फेसबुकची भिंत
ते ट्विटरची टाइमलाईन
कवीच कवी सापडतात
इकडेतिकडे चोहीकडे
एक जागा मोकळी सोडली नाही..
गझला काय, चारोळ्या काय
अरे दीर्घकाव्य लिहून
उप्पर से हायकू कायकू लिखनेका बाबा?
'कवी इलो' ची हाकाटी ऐकू आली की
पळत सुटतात सगळे सैरावैरा
कवींना दिलंय आपण मोकळे रान
आपले व्हाट्सऍप खुले सोडले
दिली आपली व्यासपीठं आंदण..
व्यासा, तू पण कवीच होतास ना रे?
आता यावर एकच उपाय उरलाय......"
फिरोज, आज तुझीच का आठवण व्हावी ?
पण तुझी नव्हे तर अजून कुणाची व्हावी ?
याक्षणी तुझ्या सारखा राजर्षी स्वर्गात
ऐषफर्मावत असेल असेही शक्य नाही
तू ज्या कुंपणावर थांबून रयतेसाठी देशाची राखण केलीस
तेच कुंपण शेत खाते आहे पाहून तू अस्वस्थ होत असशील
कुठेतरी धडपडतही असशील,
काळाने अभिप्रेत नसलेले गूण उधळत ठोके चुकवताना
तुझ्या जैवीक गुणसूत्रांचीही आब नाही राखली
त्याला तू तरी काय करशील?
नैतीकता दूकानातून विकत आणून का कुणाला देता येते ?
न ही जैवीक गुणसूत्रांमधून वाटता येते,
गेले प्यायचे राहूनी
ते.. पहिल्या धारेचे देणे
माझ्या पास कालच्या विड्या
आणि थोडे बॉइल शेंगदाणे
आलो होतो रांगत मी
काही थेंबांसाठी फक्त
रात्रीचे-ओझे आता
कॉर्टर कॉर्टर शोधी फक्त
आता पिऊन घेऊ रगड
राहू कण्हत कशाला!?
होते जगण्याचे निर्माल्य
नाही, तर.. फिरतो बोळा!
उंच गुढीतच तपशीलाची गाठी
सकस धाग्यात अनाचे दोडोबा..
संकृताचा थाट, नवरसाची दावी वाट
न चुकता (मारी)हजरजबाबी खुट्टा..
विनोद्बुद्धी सबूत, संवादही मजबूत
संदर्भाचा तर खजिना अबाबा...
धाग्यात दरारा सदा (घ्यावाच) लागतो
प्रवक्त्यांचा सासुरवास सदानकदा
मालोजींकडे जातो घेऊन साथी
शिवकालीन चीजा आणि शिवबा..
त्रिकाळी वाचन, सतत (पंग्यास)तयार
चतुरस्त्रा ज्ञानी दोडोबा..
डॉक्टर साहेबांची माफी मागुन आपले काव्य पुष्प मी मिपारसिकांच्या चरणी सविनय सादर करतो. या अज्ञबालकाचे चार तोडके मोडके बोबडे बोल तुम्ही गोड मानून घ्याल ही आशा करतो
वेळ संध्याकाळची मी पाळतो
मी विलायती ‘नीट’ घेणे टाळतो
फारसे चखणे नसावे वाटीतही
मी उगाचच मेन्युकार्डही चाळतो
ही मळलेली वाट आहे पण इथे
परताना मी किती ठेचकाळतो
कोणते असतात ग्रेव्हीत हे कलर
रंग शर्टाचा कसा डागाळतो
केवढे जडशीळ झाले हे नयन
देव जाणे कसा तोल सांभाळतो
स्वदेशीचे ढोंगधतूरे : नागपुरी तडका
एक आणखी झाडावरती लटकून मेला काल
तुझ्या कागदी नियोजनाला भोकामध्ये घाल
पुन्हा एकदा बिनपाण्याने भाजून गेले शेत
एसीमध्ये आखतोस तू सटरमफटरम बेत
तुला दावतो भकासबंजर तू बांधावरती चाल
खते, औषधी, बीज, मजुरी दसपट झाले भाव
वीज, किराणा, डिझेल, डॉक्टर लुटून नेती गाव
अन् तुला पाहिजे स्वस्तामध्ये शेतीमधला माल
शेतपिकाच्या निर्यातीला जगात आहे वाव
बरकत येऊ शकते हे तर तुलाही आहे ठाव
तरी खेळतोस तू शहाण्या का रे तिरपी चाल ?
