मुक्तक

'किनारा'यण!

दिनेश५७'s picture
दिनेश५७ in जनातलं, मनातलं
20 Sep 2017 - 10:37 pm

एकदा एक बिनशिडाचं तारू भक्कम जहाजाचा आधार सोडून समुद्रात भरकटलं. मग तगण्याचा एकाकी प्रयत्न करू लागलं. त्यावर फक्त तिघे प्रवासी होते. प्रत्येकजण प्रचंड आशावादी, स्वाभिमानी! होडीचं वल्हं आपल्याच हाती आहे अशा समजुतीत वावरणारा! होडी भरकटत चालली तरी, हाच आपला मार्ग आहे आणि याच मार्गाने आपण कि'नारा' गाठणार यावर मात्र तिघांचही एकमत होतं. अशातच समुद्र खवळला. वादळ उठलं. होडी हेलकावे खाऊ लागली. आता आपण काही तरत नाही, या भयानं तिघंही हादरले. लांबवर एक भव्य जहाज खवळलेल्या समुद्रातही संथपणे पुढे सरकत होते. तिघांनी त्याकडे पाहून हातवारे सुरू केले. शिट्ट्या वाजवल्या.

मुक्तकविरंगुळा

रमलखुणांची भाषा

अनन्त्_यात्री's picture
अनन्त्_यात्री in जे न देखे रवी...
19 Sep 2017 - 11:44 am

जरी तुटले आतून काही, तरी नकोस ओळख देऊ
जाताना थांबून थोडे, तू नकोस मागे पाहू

दिसतील अनाहूत इथल्या, सावल्या गडद होणाऱ्या
हुरहुरत्या संध्याप्रहरी, पावलांत घुटमळणाऱ्या

खोरणात तेवत असता, फडफडेल इथली दिवली
मग उरेल काजळमाया, शोषून स्निग्धता सगळी

ते वादळ येईल फिरुनी, पण सावर तोल जरासा
ओठींचे स्मित लपवूदे, श्वासातील खोल उसासा

ते विसर उमाळे इथले, पुसताना प्राक्तनरेषा
उलगडेल अवचित अवघी, मग रमलखुणांची भाषा.....

माझी कवितामुक्तक

प्रिय घरास

शिव कन्या's picture
शिव कन्या in जनातलं, मनातलं
18 Sep 2017 - 7:28 pm

प्रिय घरास,

नाही, तुझी आठवण येत नाही. बाई आहे मी. जाईन तिथे चूल मांडीन. रांधेन. खाऊ घालीन. चार फुले लावीन. शेज सजवीन. संग करीन. पोरं जन्माला घालीन. संसार थाटीन. वाढवीन. इथेही नवे घर करीनच की. नव्हे नव्हे केलेच आहे. नाही, तुझी आठवण येत नाही.

धोरणमांडणीवावरवाङ्मयमुक्तकसाहित्यिकसमाजप्रकटनविचार

माझी मॅक्रो फोटोग्राफीशी ओळख

उदय आगाशे's picture
उदय आगाशे in जनातलं, मनातलं
17 Sep 2017 - 12:23 pm

तसा माझ्याकडे DSLR कॅमेरा 2010 पासून होता आणि त्यावर वेगवेगळे फोटो मी काढतही असे. पण मागच्या वर्षी (2016) मधे हा विषय जरा seriously घ्यावा असे वाटू लागले. मग त्या दृष्टीने हालचाल सुरू केली. अर्थात ह्या बरोबर थोडी जास्त investment सुद्धा लागणार होती हे लक्षात आल.

२०१६ च्या मे महिन्यात मग नवीन advanced कॅमेरा घेण्यापासून सुरूवात केली. लगेच जून मध्ये माथेरान येथे फोटोग्राफी विशेष ट्रिप ला गेलो. ही अर्थात मॅक्रो विशेष सहल होती आणि मला तर ह्या विषयाची काहीच माहिती नव्हती. पण जाउन तर बघू म्हणून गेलो.

मुक्तकतंत्रप्रवासछायाचित्रणलेख

सामान्य माणसानी नाकासमोर चालायचं

कल्पक's picture
कल्पक in जे न देखे रवी...
16 Sep 2017 - 12:14 am

सामान्य माणसानी नाकासमोर चालायचं
फार विचार न करता गपचूप राहायचं!

आधाशी आणि नालायक लोकांची होर्डिंग्स शहराला विद्रुप करतात
सणांच्या नावाखाली थिल्लर गाणी वाजतात
स्पीकरच्या भिंती कानाचे पडदे फाडतात
पण सामान्य माणसानी नाकासमोर चालायचं
फार विचार न करता गपचूप राहायचं!

बेकायदेशीर बांधकामं आणि अतिक्रमणं शहराला विळखा घालतात
कचऱ्याचे ढीग ठिकठिकाणी ओसंडून वाहतात
खड्ड्यांमध्ये अधूनमधून दिसणारे रस्ते दुर्मिळ होतात
पण सामान्य माणसानी नाकासमोर चालायचं
फार विचार न करता गपचूप राहायचं!

मुक्तकसमाजजीवनमान

पाऊस, भूमी आणि मैथिली

उपेक्षित's picture
उपेक्षित in जनातलं, मनातलं
15 Sep 2017 - 1:22 pm

पाऊस, भूमी आणि मैथिली

विस्कळीतपणे मांडले आहे गोड मानून घ्या.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

कधीपासून पावसाची झड लागलीये, *हा कोकणातला पाऊस सुद्धा इथल्या माणसांसारखाच वेडा, एकदा जीव टाकला कि पूर्ण बरसूनच जाणार*..

मुक्तकआस्वाद

फासले ऐसे भी होंगे...

Naval's picture
Naval in जनातलं, मनातलं
14 Sep 2017 - 7:55 pm

आमचा ग्रॅफोलॉजीचा (हस्ताक्षर व सही याचा अभ्यास ) क्लास चालू होता . सरांनी आम्हाला प्रत्येकाला एक कोरा कागद दिला आणि काहीही मुक्तपणे लिहायला सांगितलं त्यावर आपलं नांव न टाकण्याचीही सूचना दिली . नंतर ते पेपर्स गोळा करून त्यांनी मधूनच कुठलाही पेपर काढून त्याचं अनालिसिस कसं करायच हे समजवायला सुरुवात केली. कागदावरच्या मजकुराचा आकार, मार्जिन आणि मग एक एक अक्षर घेऊन त्या व्यक्तीच व्यक्तिमत्व उलगडू लागले . एक दोन अनालिसिस झाल्यावर त्यांनी माझा कागद सगळ्यांसमोर पकडला ,मनात खूप उत्सुकता होती आज स्वतःबद्दल काय जाणून घ्यायला मिळणार ...

मुक्तकलेख

उपोषण

लाल गेंडा's picture
लाल गेंडा in जे न देखे रवी...
14 Sep 2017 - 3:42 pm

उपोषण

(कविता कालावधी 1996)

घुसमटणारी वेदना
धुमसणार छत
दाबायला जातो मी
होत ज्वालामुखीच तोंड

ज्वालानदी ही चिरडत वाहते
सर्व घर ती वाहुन नेते
बसतो मी मग उपोषणास
एकटा सदैव एकटा

तीन मंत्री घेऊन येतात
हातात ग्लास त्यात रस
तीन संत्रांचा असतो
पण वाटत नाही

मी तो नाकारतो
कारण त्याच्यावर माझा
विश्वासच नसतो

येतात तसे जातात
तीन मंत्री
धूळ चढते गर्दी हटते
राहते उजाड स्थळ

त्या ठिकाणी दिसते एक
निराश खिन्न वीराण शव

ते असते माझे
सतत पेटणार्याचे

मुक्तक