कृष्णमुर्ती

प्राची ताईंनी केलेले या मोठ्या दुनियेचे वर्णन आपल्या मिपा वर्ल्ड ला पण चपखल बसते.

"गंमत केली" म्हणालास तू
मिपा वर पण सगळे पेटले
तुलाही ठाऊक मलाही ठाऊक
खरे कोण अन् खोटे कुठले.

प्रतिक्रियले असंख्य त्यावर
धागा नवा तू जेव्हा काढला
मते वाचता एकेक खवचट
मनी असंख्य तरंग उठले.

नुसते +१, ठाक कोरडे
पोचते तरी बघ बोच त्यातली.
आभ्यास वाढवा, चपला घाला
डू आयडी ने पिंकून टाकले .

एका कोपर्‍यात अंग फुगवून बसली होती सूरनळी
टोकावरल्या डोळ्यांनी मला पाहत होती ||

माझ्याशी बोलायला लागली ती जेव्हा
खरे नाही वाटले मला तेव्हा
तुम्हालाही माहित आहे ही आहे थापेची गोळी ||

"
अनेक गोष्टीं मधे उपयोग माझे जळी स्थ्ळी
तरी तुम्ही का बोलतात घालून घे रे सूरनळी
हेअर पीन ने कान कोराल तर त्याने सूजेल कानाची पळी ||

पूर्वी आदेशांना होता मोठा बाजार भाव
साहेबांच्या मागे धावायचे सगळे रंक आणि राव
आता मात्र न्याय आहे बळी तो कान पिळी ||

बोटावर शाईचा अजून रंग ओला
माझ्या पाठी त्याच आधी खंजीर तू खूपसला

दाविलेस डोळ्यांना स्वप्न एक भगवे
दारोदारी फिरशी आता लाज सोडून नागवे
नकळत तव द्वेष गाड्या जागृत मम झाला

विश्वासून तुझीयावर मते तूला दिली
राम भरत जोडी ही क्षणार्धात तुटली
कालियूगीन भरत कसा सत्तातूर झाला

आई भवानी रडली अन, शिवराय व्यथित झाले
नाव त्यांचे आज पार धुळीला मिळाले
आज तुझ्या कृत्याने जीव धन्य झाला

पैजारबुवा,

पेरणा अर्थात

चाल :-
बीज अंकूरे अंकूरे (जिथे चालीत निमुट पणे बसणार नाही तिकडे दडपून कोंबा)
ही चाल जमली नाही तर "डोळे कशा साठी"च्या चालीत बसवा,
तेही नाही जमले तर "शुरा मी वंदीले"
ते ही नाही जमले तर "आज ब्लु है पानी पानी"
ते ही नाही जमले तर "अरुणी किरणी धरणी गगन झलके"
आणि ते ही नाही जमले तर नुसती वाचा.

(दुपारी)
तिच्या पायरवाची गाज,
त्याने दडपली छाती,
जैसे वीसमणी हातोड्याने
घाव घणाचे घालती,

पेरणा
अर्थात प्राची ताईंची मनातल्या मनात क्षमा मागून

भेटायला गेलो,
गप्पा मारून आलो?
माझ्याच घरुन मी
चहा पिऊन आलो..

ना थेंब दिलास पाण्याचा
पण बोध फुकट दिलास.
आपापल्या घरून आपण
चहा पिऊन आलो..

मित्र होते वर्‍हाडी,
पुण्यामध्ये नवखे ?
त्यांना कसे पटावे मी
चहा पिऊन आलो..?

कप जरी धुतले तरी
थोडे पिवळे झाले ..
कुणास समजू न देता मी
(गुपचुप) चहा पिऊन आलो.

पैजारबुवा,

जेष्ठ कविवर्य "अवधुत दादांना " विनम्र अभिवादन, आणि आमचे पेरणा स्थान श्री श्री श्री चामुंडराय यांना सादर प्रणाम, त्यांच्या काव्यप्रतिभेमुळेच आम्ही हे काव्यपुशप प्रसवू शकलो.

टिप :- क्रूपया अक्षरास हसू नये

मिपा हे दर्जेदार, लेखनाचे, म्हणे व्यासपीठ आहे,

विझलेल्या धाग्याला, डु आयडी ने फोडणी,
प्रतिसादास्तव आसूसलेले, टुकार लेख अन चर्चा,
मिपा हे, दर्जेदार, लेखनाचे, म्हणे व्यासपीठ आहे,

पेरना

पेरणा अर्थात

हळू हळू एकेक करत
उलगडत चालले आहे...

ज्याच्याकडे पहात पहात
आम्ही आमचे मार्ग शोधायचो
तो तारा आता कितीतरी
मागे पडला आहे
आणि तो एकुलता एक चंद्रही...
ज्याची स्वप्नं दाखवत दाखवत
आईने दुधभात भरवला

दररोज नव्याने प्रकाशमान होणार्‍या सत्याला मी
तर्काच्या कसोटीवर जोखत राहतो
आणि मनातल्या मनात विचार करत रहातो
उद्या कोणती नवी जाणीव उलगडेल !

पेरणा अर्थात

श्मश्रू

पाणावलेला ब्रश
खसाखसा साबणावर फिरवूनी

सुरुवात जाहली श्मश्रू ला
काय बेरहेमीने वस्तरा,
चालवला त्या न्हाव्यानी

रूळली अधरांवरती मिशी,
अन ओघळली दाढी गाली
काय मोल त्या केसांना ,
क्षणात साफ केले त्यानी

असो राठ किंवा विरळसे डोके
नरम करी पाण्याचे थेंब उडवून
ओळखातो न सांगता
कोणाची भादरावी कशी .....

- पैजारबुवा