बोटावर शाईचा अजून रंग ओला
माझ्या पाठी त्याच आधी खंजीर तू खूपसला
दाविलेस डोळ्यांना स्वप्न एक भगवे
दारोदारी फिरशी आता लाज सोडून नागवे
नकळत तव द्वेष गाड्या जागृत मम झाला
विश्वासून तुझीयावर मते तूला दिली
राम भरत जोडी ही क्षणार्धात तुटली
कालियूगीन भरत कसा सत्तातूर झाला
आई भवानी रडली अन, शिवराय व्यथित झाले
नाव त्यांचे आज पार धुळीला मिळाले
आज तुझ्या कृत्याने जीव धन्य झाला
पैजारबुवा,
एक पप्पू दाराआडून बघतो आहे बाहेर
आशाळभूत नजरेने.
किती बाहेर ?
मम्मीच्या पदराआडच्याही बाहेर..
ल्युटियन्स झोनच्या पार, वायनाडच्याही पलिकडे...
समुद्रापारच्या वाटिकनातल्या परमेश्वराच्या सर्वोच्च प्रतिनिधीकडे,
हिरव्या झेंडयाच्या देशातल्या त्या हिमरानाकडे ...
देतील का ते मला सिंहासन मिळवून ???
पण सिंहासनावर चौकीदार बसलेला आहे.
चुस्त, मस्त, व्यस्त ....
चतुर, धाडसी, जबरदस्त ...
नवनव्या योजना आखत, शत्रूच्या उरात धडकी भरवत.
एक आंटी दाराआडून बघते आहे बाहेर
किती बाहेर?
फोटोरुमच्या बाहेर, एडिटिंग्च्या टेब्लावर
जिथे एक मुलगा बसला आहे एडिटिंग करत....
करत असेल का तो खरेच एडिटिंग ?
की पहात असेल तो
हिडन कॅमेराचे लाईव्ह फीड, लपवलेल्या टॅबमागे?
आंटी दाराआडून बाहेर येऊ शकत नाही...
मग ती त्यालाच बोलावते फोटो रुम मध्ये,
ते डोळे डोळ्यात भरुन घेऊन
मुलगा खाडकन जागा होतो ....
भान हरवलेली आंटी
निसरड्या रस्त्यावरुन घसरत रहाते एकेक पाऊल...
घसरतच राहते....
-"जिंदा दिल"(चा एक फॅन )
प्रस्तावना
जंगलावर राज्य करायचं असेल
तर खबरीलाल पोपट पाळून चालत नाही
त्यासाठी सिंव्ह पाळावा लागतो
हा सिंव्ह आपल्यासमोर उभा आहे
फक्त आपल्या किमतीचा भाव जुळावा लागतो
-----------कविता -------
धूर दिसे , काहीही नसे
पोपट करी जो त्रागा
शिकाऱ्यास तो असे भासवे
जणू तोच जीवनधागा
जंगल मंगल पोपटामुळे
पोपट किती रे चपळ
हा नसता तर अवघड असते
पेलले नसते जंगल
बित्तम्बातमी अशी आणतो
जंगलाची जणू नस जाणतो
पोपट पोपट करी शिकारी
काहीच सुचे ना त्याला
