ती आली होती फक्त एकदाच घरी
एक वाटी दूध मागायला
मला वाटले तिला दूध आवडते
म्हणून गेलो म्हशी पाळायला
खरी पंचाईत तेव्हा झाली
जेव्हा कळले म्हैस व्यायल्याशिवाय
दुध देतच नाही
म्हशींसोबत एक रेडा बघितला
बाप माझ्यावर जाम भडकला
शिव्या देउनी खूप बुकलला
व्यक्त केले मग मी पुढचे पत्ते
सांगून टाकले त्यांना , भावी सुनेला दूध आवडते
इकडे झाला उलट गेम
रेड्याने धरला म्हशीवर नेम
रेडा असा काही चौखूर धावला
प्रेमाचा डाव बघता बघता उधळला
बाप माझ्यावर भरपूर पिसाळला
शून्याची महती भारी
या भूवरी शून्यावरी
शून्य बैसे शून्यापरी
शून्यात असे दुनिया सारी
शून्यात देखता शून्य भासे
शून्य शून्यात हासे
शून्यात अनन्य अर्थ असे
शून्यासम दुजा कुणी नसे
शून्यात बेरीज शून्य
शून्यात वजा शून्य
शून्य गुणिले शून्य
शून्य भागिले शून्य
धन्य धन्य तो शून्य
ज्याने शोधिला ते त्याचे पुण्य
शून्यात सुरु सारे
शून्यात मिळे सारे
का वाढावी उगा रे ?
दुःखाचे हे पसारे
उगा धावीशी तू अनन्य
जाण कर्म मर्म शून्य
सुरुवात तुझी शून्य
माझे अपहरण ...
मी पोते, सुतळी, दाभण घेऊन तयार आहे..
मी वाट पहात, दबा धरून बसलेय.
मला माझेच अपहरण करायचे आहे..
कुत्रा माग काढणार नाही,
भिकारी चुकून माझी एखादी खुण लक्षात ठेवणार नाही,
गाड्यावरचा भाजीवाला ओळख दाखवणार नाही,
शाळेत जाणारे पोर मला बघून हसणार नाही,
नाक्यावरचा फुटकळ तरुण मला बघून, न बघितल्यासारखा करणार नाही,
कुणी रिक्षावाला माझ्या अगदी जवळून रिक्षा नेणार नाही,
....... असे सगळे जुळून आले कि ,
मी माझेच अपहरण करेन ....
कशी वाटली आमची दहा बाय दहा
आनंद ओसंडून चाललाय पहा
शेजारी शेजारी मांडलीय चूल छोटी
सासू लाटतेय चपाती
भाजतेय सून मोठी
धाकटीने घातलाय कपड्याना पीळ
मधली करतेय पोरांचा सांभाळ
छोटंसं घर त्याचं इनमीन चार वासं
इवल्याश्या घरात राहतात बाराजण कसं ?
महालाला लाजवेल अशी घराची शोभा
महादेव प्रसन्न हस्ते जागोजागी उभा
घराला घरपण माणसांनीच येते
भुई चालेल कमी पण लागते घट्ट नाते
सिद्धेश्वर विलास पाटणकर
वेंकटने तीन हजार रियाल खात्यात जमा झाल्याचे स्क्रीनवर पाहिले. सिगरेट क्रश केली. उठला. पुढच्या महिन्यात किमान शंभर रियाल तरी वाढवा, नाहीतर हा मी निघालो सौदीला, असं उद्या बॉसला दमात घेऊन सांगायचं, असा विचार करून तो पार्किंगकडे वळला.
या आधीचे "अन्नदाता सुखी भव" चे भाग
या आधीचे "अन्नदाता सुखी भव" चे भाग
भाग १: http://www.misalpav.com/node/32554
भाग २: http://www.misalpav.com/node/32709
भाग ३: http://misalpav.com/node/32801
भाग ४: http://misalpav.com/node/33012
भाग ५: http://www.misalpav.com/node/33371
त्यांचं प्रेम दुधासारखे सफेद होते
मस्त पैकी उतू जात होते
आनंदाची साय जाऊन जाऊन
भांडण एवढे वाढते
कि त्याचे घट्ट दही होते
विचारांची पकड सैल होतं जाते
रंगवलेलं काय वेगळंच पण घडत मात्र दुसरंच असते
आता प्रेम, प्रेम नसते , तर त्याच ताक झालेलं असते
हेवेदावे मांडले जातात ,
वादावर वाद घातले जातात
भावना घुसळून घुसळून वर येतात
" शिल्लक राहिलेल्या आठवणी "
प्रेम आता प्रेम नसतं, तर बनतं त्याचं लोणी
असंच काही काळ साठवलं जातं
"मी कशाला जाऊ ? ती येईल हवंतर "
नमस्कार वाचक मंडळी ...
आज मराठी भाषेच्या दिनानिमित्ताने सर्व वाचक बंधू आणि भगिनींना , प्रियजनांना , गुरुजनांना आणि साहित्य संपादक मंडळातील आजी आणि माजी सभासदांना लाख लाख शुभेच्छा ....
सर्व प्रथम आभार त्यांचे मानतो ,, ज्यांनी हे ज्वलंत व्यासपीठ निर्माण केले .. मनापासून आभार ...
प्रिय मायमराठी,
तुझा प्रांत सोडून तब्बल एक तप उलटून गेले, म्हणूनच कदाचित् तुझी आठवण इतर कुणाहीपेक्षा माझ्या मेंदूत जास्त येरझाऱ्या घालत असावी.
तुला न ऐकणे म्हणजे, कान असून श्रवण नसणे. तुला न वाचणे म्हणजे, डोळे असून आंधळे असणे. तुझे देवनागरी रूप महिनोंनमहिने नजरेस पडत नाही, तेव्हा डोळे दुखून येतात.
