कला

घोस्टहंटर-१
www.misalpav.com/node/34123
घोस्टहंटर-२
www.misalpav.com/node/34140
घोस्टहंटर-३
www.misalpav.com/node/34145
घोस्टहंटर-४
www.misalpav.com/node/34161
घोस्टहंटर-५
www.misalpav.com/node/34185
घोस्टहंटरच्या निमित्ताने!

आर.एम.च्या बंगल्यात सगळे घोस्टहंटर जमले होते.
"वेलकम मंडळी! आर.एम. म्हणाले."
सगळी मंडळी जेवणाच्या टेबलावर बसली.
"आपण सर्व येथे ग्रेगच्या परत येण्यानिमित्त जमलो आहोत."
ग्रेगने आपला ग्लास उंचावला!
"ग्रेग तू अत्यंत शूरवीर आहेस. ज्या अँद्रिआला १८व्या शतकापासून कोणी मारू शकलं नाही तिचा तू अंत केलास!"
ग्रेगने मनिषकडे बघितले!
मनिष मस्तपैकी खुर्चीत रेलून बसला.
"तर या अत्यंत खास प्रसंगी एक खास पेय!"
आर.एम. ने एक अत्यंत जुनी बोतल काढली.
१७५४ सालची अरेबिया वाइन!
पाइरेट ऑफ़ द अरेबियाच्या जहाजावरची!

रफी साहेबांच्या कोट्यावधी चाहत्यांपैकी मी एक सामान्य चाहता. गळ्यात सरस्वती किंवा अल्लाह असणाऱ्या या गायकाचे किती गुण वर्णावेत? एक अष्टपैलू गायक तेवढाच एक विनम्र आणि सच्चा दिलाचा माणूस. ज्या भारतभूमीत असे कलाकार घडले त्या भारतभूमीत जन्म घेतल्याबद्दल आपल्या सर्वांना जन्माचे सार्थक झाल्याचे वाटले नाही तरच नवल.

"लेट मी अवेक!"
"नाऊ!!!!"
मनिष झोपेतून दचकून जागा झाला!
'ती!'
"का त्रास देतेय मला?"
"आमचं नातं कधीच संपलं,डेथ व्हॅलीमध्ये!"
"का तिला परत यायचय?"
ह्या विचारासरशी मनिषच्या अंगावर सरसरुन काटा आला!
"अशक्य!!!!!"
-----------------------
"हेलो आर.एम!" मनिषने समोर बसलेल्या व्यक्तीला अभिवादन केले.
"हॅलो सन."ती व्यक्ति म्हणाली.
"मनिष तू इथे येण्यास कारणही जबरदस्त असलं पाहिजे."
"जगातल्या सर्वात श्रीमंत व्यक्तीला भेटण्यासाठी लोक कुठलीही कारण शोधतील."
"पण तू वेगळा आहेस,मनिष!"
"नाही मी वेगळा नाही."

रस्त्याच्या कडेला एक जुनाट हॉटेल होती.बघणारा तिथे कधी गेलाच नसता.
एक माणूस शांतपणे सिगार पीत होता!
बाहेर कार येऊन थांबली.
कारमधून उतरणारा सरळ हॉटेल मध्ये आला!
"मनिष तुला हजारदा सांगितलंय की इथे येण्यासाठी कार वापरायची नाही!"
"सॉरी ग्रेग."
"तू मी दिलेले कागद वाचलेस?"
"हो आणि ग्रेग ही खूपच विचित्र केस आहे."
"म्हणून मी तुला इथे यायला लावलं."
मनिषने कॉफीची ऑर्डर दिली आणि तो शांतपणे बोलू लागला.
"पण मला याचा मार्ग सापडला आहे!"
ग्रेग उडालाच!
"मी जोक ऐकण्याच्या मनःस्थितीत नाहीये मनिष!"

"तुम्हाला कोणतीही आर्थिक जबाबदारी नसेल आणि तुमच्याकडे भरपूर पैसे असतील तर तुम्हाला केवळ आवड म्हणून आयुष्यात काय करायला आवडेल?" असा प्रश्न मी अनेक मित्रांना विचारतो आणि जी उत्तरं मिळतात ती आणि उत्तरं देणाऱ्या लोकांचा सध्याचा व्यवसाय/नोकरी यात बरेचदा ताफावत आढळते. अर्थात आर्थिक/कौटुंबिक जबाबदाऱ्या आणि उपलब्ध होऊ शकलेल्या संधी या चौकटीत प्रत्येक जण काहीना काही धडपड करत असतो, प्रगतीच्य दिशेनी वाटचाल करत असतो. सातत्यानी नवीन गोष्टी शिकत राहणं आणि प्रगतीसाठी सकारात्मक धडपड चालू ठेवणं अशा वृत्तीतूनच अनेक माणसं मोठी झालेली आपण पाहतो.

१६६५!
इंग्रज सैन्य स्पेनवर चालून गेले!
काउंट ब्रॅक्स्टन या लढ्याचे नेत्रुत्व करत होता!
ब्रॅक्स्टन हा अत्यंत ताकदीने लढणारा योद्धा म्हणून प्रसिद्ध होता. आजपर्यंत म्हणून तो एकाही लढ्यात हरला नव्हता!
मात्र आज त्याची लढाई एका सैतानाबरोबर होती!
आंद्रे!!!!!
"ब्रॅक्स्टन!"
"कोण?"
"मी लाओ!"
लाओ हा ब्रॅक्स्टनचा उजवा हात. हा अत्यंत चाणाक्ष हेर म्हणून प्रसिद्ध होता.
"बोल लाओ."
"ईशान्येला सैन्य हलवा!"
ब्रॅक्स्टन ला कळायला वेळ लागला नाही!
ईशान्येकडील दरवाजा तुटला. कीम्बहुना रखवालदार फितूर झाल्यामुळे तोडला गेला!

"व्हू आर यू?"
"युवर डेथ!"
तो खाली कोसळला!
"मनिष उठ!"
एलिझाबेथ मनिषला उठवत होती. गेले काही दिवस मनिषचे झोपेचे प्रमाण वाढले होते. एलिझाबेथ याच काळजीत होती. शिवाय आताची केस तिच्या काळजीत भर घालत होती.
ग्रेग मॉरिसन मर्डर केस!
सर्व घोस्टहंटर यामुळे हादरले होते, कारण ग्रेग मॉरिसन हा घोस्टहंटर लोकांचा मुकुटमणी होता. जगात जिवंत लोक जेवढे भूतांना घाबरत नसतील तेवढी भुते ग्रेग मॉरिसनला घाबरत असत.
"झोपू दे मला!"
"अरे मूर्ख उठ!"
"मी केस सॉल्व करतोय."

नमस्कार मंडळी,

यापूर्वीच्या छायाचित्रणकला स्पर्धांना दिलेल्या प्रतिसादाबद्दल अनेक धन्यवाद. याच मालिकेतल्या नव्या स्पर्धेची घोषणा करताना आम्हाला अत्यंत आनंद होत आहे. या वेळचा विषय आहे - कृषी. येथे शेतांची किंवा फळबागांची छायाचित्रे अपेक्षित आहेत.