ती पहाट ओली(झालेली! ;) )
कॉकटेल रेसिपी
चल उठ रे बेवड्या झाली सांज झाली... बाहेर दारू गुत्त्यांना हलकेच जाग आली
( सुरेश भट _/\_ )
चल उठ रे बेवड्या
झाली सांज झाली...
बाहेर दारू गुत्त्यांना
हलकेच जाग आली
उघडले कधीचे
गुत्त्यांचे द्वार बंद
अन्‌ चोरपावलांनी
आला देशीचा गंध
गल्ल्यावरी गुत्त्याच्या
आंटी येऊन बसली...
बाहेर दारू गुत्त्यांना
हलकेच जाग आली
चल लवकरी आता
पहिल्या धारेचा सहारा
मोसंबी नारंगी ठर्रा
करती तुझा पुकारा
सज्ज साथ देण्या
पापड अंडी चकली...
बाहेर दारू गुत्यांना
हलकेच जाग आली
काळाची उबळ
खोकल्याची उबळ यावी
तशी आज मला काळाची उबळ आलीए,
तरुणाई तर म्हणते ती सगळ सर करत चालली
पण त्यांचे सर तर मला खाली दिसतात आणि पाय हवेत !
खोकल्याची उबळ यावी
तशी आज मला काळाची उबळ आलीए,
जेव्हा माणूस विचार करावयास शिकला
तेव्हा पासून मला कलीयुगच दिसत
तो माकड होता तेव्हा सुखी होता कदाचित
ते सुख मला वापस हवय स्वछंद माझ्या स्वप्नातल्या सारखं
पण त्यांच्या स्वप्नातल्यासारख नसलेल.
भासं~फुलं!
ह्याच्यातून त्याच्यात
त्याच्यातून ह्याच्यात
शब्दातून क्रीडेत
क्रीडेतून शब्दात
व्यासातून आसात
आसातून व्यासात
शब्दांच्या मनोय्रात
मनोय्रांच्या शब्दात
अर्थ नाही आशयात
आशय नाही अर्थात
रिकाम्या कुंथनात
कुंथनातून रिकाम्यात..
शब्दकृतींच्या प्र-हारात
भासं~कृतींच्या पूर्ण-विरामात! ;)
कवी- अपना
सिविपासींच्या कवितांचा तौलनिक व संक्षिप्त आढावा
प्रेरणा: आजचं मिपाचं मुख्य पान.
माझ्यासारखं प्रेम कुणी केलंच नाही
एव्हढ्यात हार मानणे नाही ,
सोपा प्रश्न होता माझा
काय मग आतातरी वाटतेय का लाज ?
आयुष्याच्या वर्तुळात
सलमान करतो ती स्टाईल
दोन मोती
अजून कुणाची आहे का काही बाकी ?
मला आतापर्यंत सलमा नि शायना आवडत आली
ती पाम्बरून गेली
होईल सर्व सुरळीत सारे
या वळणावर येऊनि थांबतो
जात अन पात बघू नका
प्रत्येकाला बायको नामक सामान हवं असतं
सोमेश्वर गिलास रिकामकर C
(एक ग्लास त्याचा....)
बसण्याचा हिशोब साचा
एक ग्लास त्याचा, एक माझा!
दिसायला दोन्ही एकच
ब्रँडही सारखाच
फक्त चखण्याची रित
ज... रा निराळी
म्हणूनच.. एक ग्लास त्याचा,एक माझा!
माझा आधी संपेल, त्याचा नंतर
चालायचंच हे असं जंतरमंतर! अगदी निरंतर..
त्यातूनच घडते जादू शेवटी
टेस्टी... लज्जतदार... सुरंगी
पण तरिही..
एक ग्लास त्याचा, एक माझा!
( वरपरीक्षा )
जन पळभर म्हणतील 'बाय बाय' !
दि. २७ नोव्हेम्बर १८७४
कवीवर्य भा. रा. तांबेंच्या स्मृतीला विनम्र अभिवादन करून ........
जन पळभर म्हणतील 'बाय बाय' !
मी जाता मैफिल ती सजेल काय?
बार उघडतील, चषक भरतील,
बेवडे अपुला क्रम आचरतील,
पेग वर पेग स्वये रिचवतील,
काही फरक का पडेल काय?
जन पळभर म्हणतील 'बाय बाय' !
पेग वर्षतील, चखणा देतील,
मद्याचे या पाट वाहतील,
कुणा काळजी की न उंचवतील,
पुन्हा या मैफिलीत हेच चषक ?
जन पळभर म्हणतील 'बाय बाय' !
(लिहितो विडंबन स्वतःच साठी)
लिहितो विडंबन स्वतःच साठी
समोर दिसता कच्चा माल
शब्द कल्पना यमके सारी
आपसुक धरती त्यावर ताल
विषय निवडीचा नसे विकल्प
चारोळी, गजल की पोवाडा,
जो कविने विषय मांडला
त्यावरी केवळ तुटून पडा
वाचून किंवा दुर्लक्षूनही
डोळ्यांपुढती नाचत राही
मग डोक्याची होते मंडई
लेखणी खुपसून फाडून खाई
लिहा लिहा तुम्ही लिहा कविता
धीर जराही मनी न धरा!
जोरात चालूदे गिरणी तुमची
पिठही पाडा भराभरा
विषय सत्वरी ना मिळतो जर तर
उघडा गालीब किंवा ग्रेस
उडवा धुरळा यमकांचा की
वाचन करता यावा फेस
!!फ्लश!!
प्रत्येकाला सकाळी जायची घाई असते,
घुसायचीही मधे भलतीच तयारी असते,
जो मधे घुसला, तो धन्य होतो,
जो तसाच्च राहिला बिचारा तो "अन्य" होतो !!
पण घुसणाय्राच्या मनी कुठलाही खेद नाही,
आज, उद्या, पर्वा, नेहमीच!, असा भेद नाही,
पोटात कळ आणि गच्चीत नळ असेल तर,
तिकडे पहाटे बसणेही अशक्य नाही !!