मेघनाद साहाः खगोलशास्त्राचे प्रणेते
मेघनाद साहाः खगोलशास्त्राचे प्रणेते
डॉ. सुबोध मोहंती
http://www.vigyanprasar.gov.in/scientists/saha/sahanew.htm
मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०१५१२२०
मेघनाद साहाः खगोलशास्त्राचे प्रणेते
डॉ. सुबोध मोहंती
http://www.vigyanprasar.gov.in/scientists/saha/sahanew.htm
मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०१५१२२०
घोस्टहंटर-१
www.misalpav.com/node/34123
घोस्टहंटर-२
www.misalpav.com/node/34140
घोस्टहंटर-३
www.misalpav.com/node/34145
घोस्टहंटर-४
www.misalpav.com/node/34161
घोस्टहंटर-५
www.misalpav.com/node/34185
घोस्टहंटरच्या निमित्ताने!
मनाला गॅलरी आपली आपली
गॅलरीतले आपण, आपले आपले.
गुलाब काढा, मोगरा लावा
मोगरा काढा, मरवा लावा,
मरवा काढा, सुगंध ठेवा
मनाला गॅलरी आपली आपली
गॅलरीतला सुगंध आपला आपला.
खुर्ची काढा, झोपाळा लावा,
झोपाळा काढा, चटई टाका,
चटई काढा, मोकळीच ठेवा
मनाला गॅलरी आपली आपली
गॅलरीतली स्पेस आपली आपली.
काचा काढा, गज लावा
गज काढा, पडदे लावा,
पडदे काढा, उघडीच ठेवा
मनाला गॅलरी आपली आपली
गॅलरीतला प्रकाश आपला आपला.
भाग १
____________________________________________________________________________________
गुलाबी थंडीच्या दिवसात सकाळी सकाळी वॉचमन केबिन मधल्या रेडीओमधून आर एन पराडकरांच्या आवाजातील दत्त भक्ती गीते एकामागून एक ऐकू येऊ लागली की दत्त जयंती आल्याचे मला कळते. मी मुलांना,
दत्त दत्त
दत्ताची गाय
गायीचं दूध
वगैरे सांगू लागलो तर मोठा म्हणाला, "आपण म्हशीचं दूध घेतो बाबा, गायीचं इतकं काही खास नसतं असं अम्मा म्हणते." एकंदरीत आपल्या आणि आपल्या मुलांच्या अम्मापुढे कुणाचं काही चालत नाही त्या अत्रीनंदनाला कळले असावे म्हणून त्याने देखील अम्मापेक्षा हम्माच जवळ केली असावी अशी शंका मनाला चाटून गेली. मी मनोमन अवधूताला नमस्कार केला आणि इतर कामांच्या मागे लागलो.
लाटांना घाबरून नौका पार होत नाही
यत्नशीलांची कधीही हार होत नाही
छोटीशी मुंगी दाणा घेऊन चालत असते
चढते भींतींवर, शत शतदा घसरत असते
मनातील विश्वास नसांत साहस भरतो
चढून पडणे, पडून चढणे, व्यर्थ होत नाही
अखेरीस तिची मेहनत वाया जात नाही
यत्नशीलांची कधीही हार होत नाही
पाणबुडे समुद्रात डुबकी घेत असतात
खोलवर बुडी घेऊनही रिकामे परततात
तिथे मोती सहज का सापडत नाहीत
ह्या आश्चर्यानेच उत्साह दुप्पट होतो
मूठ नेहमीच काही रिकामी राहत नाही
यत्नशीलांची कधीही हार होत नाही
"पाटीवर तुमचं आवडतं चित्रं काढा" गुर्जी मनले.
मी समद्यात पुढं. म्हंजी बसायला. बसलो 'टरक' काढत. दोन आडव्या रेघा. मग ऊभ्या. मग कॅबिन. मग चाकं. गेलो गढून. म्हागं समदी ऊभी राहिली. नान्या वाकून माझ्या पाटीत बघाय लागला.
"थांबा रं, त्यला आधी टरक काढू द्या" खुडचीवर बसलेल्या 'बाई' माझ्या डोक्यात टुपक्कन छडी मारत मनल्या. ही तर जगदंबाच. माझ्या ओझरतं कानावर आलं पण सुटून गेलं. डोक्यावर काय पडलं म्हणुन हात बी फिरवला.
नान्या माझ्या म्होरनं वर्गाभाईर जायला लागला.
लेख थोडा छोटा झाला आहे त्याबद्दल मिपाकर क्षमा करतील अशी आशा आहे .
----------------------------------------------------------------------------------------
प्रत्येक राज्यात आपल्या देश कि रेल ने विकासाची नक्कीच नवी गंगा आणायला हातभार लावला आहे ह्याबद्दल शंका नाही. विविध प्रगत देशात जलदगती गाड्या पाहून आपल्या नेत्यांना त्याची स्वप्ने पडू लागली. France-SNCF , ब्रिटीश रेलची इंटरसिटी १२५ तर अमेरिकेची Acela express. पण ह्या सगळ्यांना मागे टाकून जपान रेल ची बुलेट ट्रेन मोदिजींच्या मनात बसली. आता विकास हा व्हायलाच हवा. पण तो कधी करायचा हे आपण ठरवायचे आहे.