मुक्तक

छगन तसा एक सरळमार्गी व्यावसायिक आहे. त्याचा धंद्याचे गणित एकदम साधे आहे, आपल्या कामामुळेच लोक आपला संदर्भ पुढे पाठवतात, त्यामुळे प्रत्येक काम जीव ओतून केले पाहिजे हा त्याचा भ्रम आहे. असेच एके दिवशी तो त्याच्या मित्राच्या ऑफिसमध्ये काही कामानिमित गेला असता त्याला तेथे मगन भेटतो. मगन त्याचा लहानपणीचा मित्र, दोघे एकाच शाळेत होते. १० वी नंतर छगन सायन्सला तर मगन कॉमर्सला गेल्याने त्या दोघांचा तसा काहीच संबंध नव्हता. मगन आता एक आर्थिक सल्लागार आहे.

अस्वीकरण-सदर विडंबन केवळ मनोरंजना साठी लिहीले आहे. वाचल्यानंतर कुणाच्या भावना दुखावल्या गेल्या तर त्यासाठी आगोदरच क्षमा मागतो.

बोले तो आज जागतीक महिला दिन है l

क्या बात करते हो! मै तो हर रोज महिला दिन मनाता हूँ l

सुबह उठते ही उसके लिये एक कप चाय बनाता हूँ l

सच कहता हूँ...

सुबह शाम हर कोई मुझे आयना दिखाती है l

फिर भी,

हर महिला मेरे लिये मायनारखती है l

कविवर्य बा.भ. बोरकर,संदीप खरे या दिग्गज कविनीं, "नसतेस घरी तू जेंव्हा" सारख्या कविता करून महिलांची महती गायली आहे.थोडा हातभार आमचा पण लागलायं.

ब्रिस्क वाॅक करताना कानात कुंडले घालून मराठी गाणी ऐकणे बरेच दिवसापासूनचा नियम.दररोज प्रमाणे सकाळचे फिरणे संपले व सोसायटीतील मुलांच्या बागेत बाकावर सकाळचं कोवळं उन खाण्यासाठी येऊन बसलो. हिरवटसर पिवळ्या गवतावर सध्या सुरू असलेली पानगळ एक वेगळेच चित्र रेखाटत होती.शांत वातावरण, कोवळे उन आणी मंद वारा यांच्या संगनमताने उबदार थंडी सुखावत होती.

काही भटकी कुत्री चार वर्षाच्या मुलाचे लचके तोडत असतानाचा एक व्हिडिओ कोणतीही पूर्वसूचना न देता कुणीतरी ग्रुपवर पाठवला. मला तो दहा सेकंदसुद्धा पाहण्याचे धाडस झाले नाही. पुढे काय असेल या कल्पनेनेच थरकाप उडाला, आणि मन प्रचंड उदास, अस्वस्थ झाले. इतकं की मला आज थेरापिस्ट कडे जावे लागले.

लेख वाचण्यागोदर पूर्वसूचना - हा लेख १० दिवसीय नर्मदा पदपरिक्रमेच्या (परिभ्रमणाच्या) अनुभव कथनावर आधारीत आहे.