कविता माझी

येथे पाहिजे जातीचे .....

अरूण गंगाधर कोर्डे's picture
अरूण गंगाधर कोर्डे in जे न देखे रवी...
12 Jun 2017 - 7:45 pm

एक होता गुरू
त्याचा एक महागुरू
भेटल्यावर म्हणाले,
" आपण अभ्यास करू
आणि चराचरात शिरू "
मी म्हंटले , " ओके "
त्यांनी मला वह्या दिल्या
मी त्यांच्या नावाने त्या भरवल्या
त्यांना अर्पण केल्यावर
हसून ते म्हणाले, "
" भल्या गृहस्था, हा कसला अभ्यास ? "
आम्ही आधुनिक गुरू
वेगवेगळ्या धंद्यात शिरू,
यात तर धंद्याचा लवलेषही नाही
अर्थाचा नुसता अनर्थ आहे
काल हरणासाठी अर्थ हवा
जो इतरांकडून घ्यावा
आणि गोणींमध्ये भरावा
कालसर्प, राहू शांत , नारायण नागबली
मनः शांती, ही तर आमची हत्यारे

कविता माझीकविता

पहिले प्रेम आणि पहिला पाऊस सारखाच!

bhavana kale's picture
bhavana kale in जे न देखे रवी...
12 Jun 2017 - 3:08 pm

आताच हिंजवडीत मस्त पाऊस पडला आणि मग हे सुचलं....

आभाळ आला कि मन हळवं होतं....
असंख्य आठवणी बरसू लागतात..
मग माझी मीच ह्या पावसासोबत वाहत जाते...

सरींसारखे विचार मनात सरसर कोसळतात
भूतकाळाच्या पानात मग मी रमत जाते..
पावसात भिजली नाही तरी मनात खूप पाऊस पडतो..

कितीही नाही म्हटलं तरी वेळेचा काटा पळत असतो..
पाऊस संपत संपत माझा आनंदही घेऊन जातो..
का हा पाऊस असा ह्रदयाला चिरून चेहऱ्यावर एक गोड हास्य देऊन जातो...

कविता माझीवाङ्मय

मीच का ?

अरूण गंगाधर कोर्डे's picture
अरूण गंगाधर कोर्डे in जे न देखे रवी...
11 Jun 2017 - 1:50 pm

मीच का ओझे वाहावे ?
संस्कृतीचे सभ्यतेचे
पांढऱ्या कॉलरीत माझ्या
मीच का गोड बोलावे ?

मीच का पूजा करावी ?
मीच का वारी करावी ?
मीच का त्यांच्या चुकांना
पदरात घ्यावे पुन्हा पुन्हा

मीच का साफ करावा
माझाच चष्मा हरघडी
त्यांनी चालावे रुबाबात
काळा चष्मा वापरोनी

मीच चोरटेपणाने
का पाहावे स्त्रीकडे
ते भोगुनीयाही तिला
लेऊनी घेती हारतुरे

मीच बांधलेला समाजी
मीच बाधलेला भिडेने
मीच छाती आत घेउनी
का चालावे घाबरोनी ?

कविता माझीकविता

ढग . . !

माम्लेदारचा पन्खा's picture
माम्लेदारचा पन्खा in जे न देखे रवी...
10 Jun 2017 - 11:06 am

आभाळातले ढग कधीतरी
त्याला खूप त्रास देतात
कारण नसताना उगीच
तिचाच आकार घेतात . . . .

मग तोही नादावतो वेडा
बघत बसतो तासन् तास
ढगाचं नुसतं निमित्त एक
त्याला फक्त तिची आस....

कधी कधी एकाच क्षणात
तो ढग जातो अचानक विरुन
अन् अचानक जाणवतं रितेपण
भकास वास्तव टाकतं घेरुन

ढगासारखंच स्वप्न विरलं
आणि संपला सगळा खेळ
तो मात्र अजून जपतो उराशी
आठवणींच्या जगातली वेळ !

कविता माझीकविताप्रेमकाव्य

तूरडाळ टंचाई

अरूण गंगाधर कोर्डे's picture
अरूण गंगाधर कोर्डे in जे न देखे रवी...
7 Jun 2017 - 6:05 pm

तुरडाळ शेतात पिकली
अन बाजारात येऊन भडकली
कोण लागणार तिच्या नादी
तशी ही स्वस्त नव्हती कधी

गिऱ्हाईक नुसतेच लांबून जाई
भाव विचारण्याची सोय नाही
फोडणीशिवायच तडतडू लागली
व्यापाऱ्यांची फाटू लागली

तरीही मख्ख व्यापाऱ्यांनी
साठेबाजी चालूच ठेवली
सरकारने डाळीला मुक्ती दिली
पण फक्त गोदामे बदलली
अधिकाऱ्यांची चंगळ झाली
सामान्यांची कोंडी वाढली

मोर्चे, आंदोलने करुनही
सरकार घट्ट बसून राही
वरण भातालाही जनता महागली
समोर दिसेल ते मुकाट खाऊ लागली

कविता माझीकविता

ऊन

शिव कन्या's picture
शिव कन्या in जे न देखे रवी...
1 Jun 2017 - 9:52 pm

दिवसाचा ताप संपला
कि ऊन उदास होऊन
कोपऱ्यात एकटे बसते.

आपण कुणासाठी सावली
झालो नाही म्हणून
हुरहुरते, हळहळते.

अंधारात गडप होऊन
पाण्यापलीकडचे मृगजळ
शोधू लागते.

-शिवकन्या

कविता माझीवावरसंस्कृतीवाङ्मयकविताजीवनमान

देवाचे मनोगत

अरूण गंगाधर कोर्डे's picture
अरूण गंगाधर कोर्डे in जे न देखे रवी...
1 Jun 2017 - 11:51 am

मी एकटाच आहे
मज एकटाच राहू दे
काय मागणे असे ते
मी तुजसी देतो रे

स्तुतिसुमनांचा वर्षाव
जरी करिसी मजवरी
तरी संतोष बहुत मज
परी जवळीक न साधी रे

तू वेगळा मी वेगळा
पडू नको गळी रे
देवत्व कठिण आहे रे
तुज पेलणार नाही रे

अंतर राखणे बरे रे
तुज अंतरी थारा नको रे
तू मम सौंदर्यात
लिप्त होउन राही रे

सर्वस्व मजला वाहुनी
कवटाळिशी दारिद्र्य रे
सुखी होउनी संसारी
राहशील तर बरे रे

तू संत ना महंत
ना बुद्ध ना भदंत
नर नारायण जोडी
एकदाच झाली रे

कविता माझीकविता

मुलगा

अरूण गंगाधर कोर्डे's picture
अरूण गंगाधर कोर्डे in जे न देखे रवी...
31 May 2017 - 11:34 am

जमले सभोवताली जे
सारे ओळखीचेच होते

साऱ्यांच्याच शस्त्र हाती
निः शस्त्र मीच होतो
हत्यारे उगारली जरी
उपकारकर्ता मीच होतो

जगण्याची भ्रांत त्यांना
जेव्हा केव्हा पडली
माझीच भाकरी मी
त्यांच्या पुढ्यात वाढली

सारेच कसे विसरले ते
जेव्हा नागडे होते
माझेच वस्त्र अर्धे
पांघराया शरमले होते

त्यातील एक लहानगा
अगदीच पोर होता
वार त्यानेच केला
जो माझा मुलगाच होता.

कविता माझीकविता

गावाकडच्या मावळतीचे रंग बिलोरी

अनन्त्_यात्री's picture
अनन्त्_यात्री in जे न देखे रवी...
30 May 2017 - 2:06 pm

गावाकडच्या मावळतीचे
…….रंग बिलोरी
प्रसन्न पिवळे, गडद गुलाबी
निवांत निळसर, कबरे करडे
पाहून निवती माझे डोळे
…....निब्बर शहरी

प्रसन्न पिवळ्या संध्याकाळी
खेळ अ॑गणी रंगुनी जावा
दावण तोडुन, आचळ सोडुन
....अचपळ गोऱ्हा
.....पिऊन वारा....
उधळत जावा

गडद गुलाबी संध्याकाळी
शुक्र जरासा तेजाळावा
उडता उडता पुन्हा थव्याची
.........नक्षी मोडुन......
.........चुकार पक्षी......
उतरून यावा

कविता माझीकविता

ताणे-बाणे स्थल-कालाचे..

अनन्त्_यात्री's picture
अनन्त्_यात्री in जे न देखे रवी...
28 May 2017 - 3:30 pm

अथांग धूसर भविष्य उडवी
तुषार अविरत अधुनाचे(*)
क्षणजीवी वर्तमान घडवी
स्फटिक अहर्निश अतिताचे (**)

उत्पत्ती अन स्थिती,लयाचे
रहाट अविरत चालतसे
स्थूल, सूक्ष्म, चेतन नि जडाचे
पोहोरे माळुनी फिरत असे

ताणे-बाणे स्थल-कालाचे
तोलुनी धरिती विश्वाला
जटिल,चतुर्मित रूप तयांचे
गोचर केवळ गणिताला
===============================
(*) अधुनाचे = वर्तमान कालाचे
(**) अतिताचे = भूत काळाचे

कविता माझीकविता